-Μωρό μου, έχω καθυστέρηση. Υπάρχει η πιθανότητα να είμαι έγκυος.

-Μη στεναχωριέσαι, αγάπη μου. Ό,τι κι αν αποφασίσεις, εγώ θα είμαι δίπλα σου. Μαζί θα το περάσουμε.

-Περίμενε ρε Τάκη, σου είπα πως είναι δικό σου;

Δε γέλασε.

Καλησπέρα και καλό μήνα σε όλους αυτούς που έπλεναν τα δόντια τους με μουστάρδα, που έφαγαν μπισκότα γεμιστά με μαγιονέζα, που ήπιαν το καφεδάκι τους με αλάτι και αντί για νερό ήπιαν γράπα. Στραβά και ανάποδα να μπει σε εσάς που βάλατε κουβάδες με νερό στις πόρτες, σελοφάν στο καπάκι της τουαλέτας, φαλακρό κεφάλι κούκλας στο παράθυρο του μπάνιου και ψεύτικες κατσαρίδες στα φωτιστικά. Όσο για εσάς που σήμερα έχετε σχεδιάσει να «απατήσετε», να «χωρίσετε», ή να εξαφανιστείτε να σας θυμίσω πως γελάει καλύτερα όποιος γελάει με παρέα και όχι μόνος.

Οι απόψεις διίστανται για τη σήμερον ημέρα. Κάποιοι βρίσκετε τις φάρσες άκρως ξεκαρδιστικές, κάποιοι άκρως εκνευριστικές και κάποιοι  άλλοι παντελώς αδιάφορες. Κάποιοι έχετε αίσθηση του χιούμορ, κάποιοι μια εσάνς χιούμορ και κάποιοι άλλοι ξεκάθαρα όλες τις αισθήσεις υπερχειλισμένες από εσάνς βλακείας.

Η σωστή η φάρσα απαιτεί και το σωστό timing, για να γίνει αρχικά αντιληπτή και έπειτα για να μπορέσει και ο θύτης και το θύμα να την απολαύσουν σχεδόν ταυτοχρόνως. Δε νοείται να ανοίγεις τα ματάκια σου και τη θέση του χαλιού να έχουν πάρει δέκα τόνοι νερό. Δεν είναι αστείο! 

Αστείο θα ήταν λόγου χάρη, να γεμίσεις με φούξια sticky notes το αυτοκίνητου κάποιου γιατί ποιος δε θα ήθελε μετά να σε στείλει γραπτώς στον φούξια, κίτρινο και πράσινο neon αγύριστο ένα εκατομμύριο φορές; Αστεία ήταν όσο κάναμε παιδιά και πονούσνα οι κοιλιές μας από τα γέλια! Οι κόρνες πίσω από τα πόμολα των πορτών, κάτω από τις καρέκλες γραφείου. Οι πινέζες στην καρέκλα του δασκάλου. Το αλεύρι στο πιστολάκι και το λιπαντικό στη θέση του σαπουνιού χεριών.

Τώρα λέμε «Μωρό μου, θέλω να μείνω λίγο μόνη, το σκέφτομαι μέρες τώρα.», ή «Αγάπη μου, τις προάλλες που βγήκα με τα παιδιά, ήπια λίγο παραπάνω και…».  Πού είναι το αστείο ρε παιδιά; Άμα γνώριζαν οι Κέλτες ψαράδες πώς θα εξελιχθεί η όλη φάση με την Πρωταπριλιά, θα λέγανε εξ αρχής πόσα ψαράκια έπιασε ο καθένας να γλιτώσουμε κανά εγκεφαλικό παύλα φονικό. Δεν είναι να παίζεις με δαύτα. Εν βρασμώ ψυχής τα πιο στυγερά εγκλήματα έχουν καταγραφεί.

Είναι θέμα αντίληψης των πραγμάτων. Εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα που αφήνεις να σε κυριεύσει κάθε ίχνος υποκριτικού ταλέντου που διαθέτεις, ο τρόπος που θα διαχειριστείς την αντίδραση του αποδέκτη, καθώς και η συνολική διάρκεια της φάρσας φανερώνουν πόσο μαζοχιστής επί τα εκατό είσαι. Γιατί όταν του χρόνου βρεθείς εις την απέναντι πλευρά του ποταμού συναισθημάτων το χειλάκι δε θα στραβώσει από το καταπιεσμένο σου χαμόγελο αλλά από το παραλίγο εγκεφαλικό.

Ο Γκαίτε ισχυρίστηκε πως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται απ΄ αυτό που θεωρεί αστείο. Και ένα πετυχημένο αστείο είναι σοβαρή υπόθεση. Πριν λοιπόν κάνετε σχέδια αναλογιστείτε σε ποιον απευθύνεστε, με ποιο σκοπό και με ποιο τρόπο θα μείνετε και εσείς ευχαριστημένοι και όχι διαμελισμένοι.

Διαφορετικά πετάτε σκορδάκια.

Επιμέλεια Κειμένου Τζένης Βελιάδου: Κατερίνα Κεχαγιά.

Συντάκτης: Τζένη Βελιάδου