Όταν επιλέγουμε ταίρι δεν μπορούμε φυσικά να διαλέξουμε και τους γονείς του. Η γνωριμία και η συναναστροφή του ζευγαριού με τους γονείς δημιουργεί αυτομάτως μια νέα δυναμική στο «εμείς», τόσο του νέου ζεύγους όσο και του ζεύγους των γονέων και από τις δυο πλευρές. Σε μια ιδανική κατάσταση, οι «νεοφερμένοι» σύντροφοι αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη κατανόηση και λιγότερη καχυποψία, ενώ οι γονείς έχοντας γνώση της ιδιοσυγκρασίας και των δύο πλευρών, με το πέρασμα του χρόνου βλέπουν και τον/τη σύντροφο του παιδιού του ως παιδί τους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το νέο ζευγάρι να καταφέρει να ορίσει και να ακολουθήσει κοινή γραμμή συμπεριφοράς απέναντι στους γονείς εκατέρωθεν. Εξάλλου το ανεξάρτητο ζευγάρι είναι «προϊόν» ισορροπημένης και ώριμης ανατροφής. Οι συνηθέστερες διενέξεις μεταξύ γονιών και ζευγαριού προκαλούνται λόγω διαφορετικών καθημερινών πρακτικών και συνηθειών αλλά σαφώς υπάρχει και το ενδεχόμενο αντίθετης γνώμης σε ζητήματα ηθικής, πολιτικής, αθλητικών, παιδείας που οδηγούν σε αδιέξοδο και σε δυσλειτουργικά σχήματα.

Καλό είναι σε αυτή την περίπτωση το ζευγάρι να θέσει κάποια όρια εγκαίρως ώστε να μη δημιουργηθεί «κακό προηγούμενο». Θα τρώνε όλοι μαζί τις Κυριακές; Σε ποιανού το σπίτι; Αν το ζευγάρι δεν αντιδράσει σε μια παρεμβατική στάση των γονιών, αυτό θα παρερμηνευτεί ως ευχάριστη αποδοχή και θα παγιωθεί ως τακτική. Συχνά οι γονείς δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι τον πρώτο λόγο σε απόψεις και συμβουλές έχει πια το παιδί τους και το ταίρι του και όχι οι ίδιοι. Οι νέοι ρόλοι είναι καινούριοι για όλους στο σχήμα αυτό και χρειάζεται χρόνος ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις τους.

Καλό είναι το νέο ζευγάρι να έχει κατά νου του ότι σε τέτοιες καταστάσεις το να διαφωνούν μπροστά στους γονείς δεν είναι κι ό,τι καλύτερο  αφού δίνει περιθώριο κριτικής και παρέμβασης. Σταδιακά η ψυχρότητα και η αρνητικότητα προκύπτουν είτε από κάτι που το ίδιο το ζευγάρι ξεστόμισε ή έθιξε, είτε από κάτι που οι γονείς είδαν και στεναχωρήθηκαν. Ιδιαίτερα σε περίπτωση που οι δύο πλευρές δε συμβαδίζουν και οι συζητήσεις λοξοδρομούν σε άβολες αντιπαλότητες λόγω διαφορετικών απόψεων, καλό είναι να θίγονται τέτοια θέματα πιο αραιά και οι συναντήσεις να είναι ουσιαστικές παρά και να καταλήγουν τυπικές και γεμάτες ένταση.

Χρειάζεται βέβαια από όλους ελαστικότητα και χαλαρότητα για να μπορέσουν να προσαρμοστούν και να μην υπάρχει μεγάλο κενό που απαιτείται να καλυφθεί. Σε περίπτωση που οι γονείς έχουν αναλάβει να βοηθήσουν στο μεγάλωμα του παιδιού ή στο καθημερινό μαγείρεμα, βασική προϋπόθεση είναι να μην επαναπαυθεί το ζευγάρι φορτώνοντάς τους και με άλλους ρόλους. Καλό είναι να οριστεί το είδος της βοήθειας που θα προσφέρουν και να είναι μόνο αυτό, γιατί σταδιακά θα ενσωματωθεί ο ρόλος τους στην καθημερινότητα του νέου ζευγαριού και θα καταλήξει να είναι παρέμβαση κι όχι βοήθεια.

Οι ξεκάθαρες και ειλικρινείς συζητήσεις με διπλωματία και ευγένεια θέτουν τα θεμέλια για υγιείς και ομαλές σχέσεις, χωρίς εντάσεις και στεναχώριες. Εξάλλου κανείς δε χρειάζεται να αποδείξει κάτι στον άλλον που μπορεί να ανακαλύψει μόνος του μέσα από τη συναναστροφή. Η αρμονική σχέση των γονέων μεταξύ τους αλλά και με τα παιδιά είναι σημαντικός παράγοντας για να ωριμάσει και εξελιχθεί πολύ καλύτερα και ευτυχέστερα και η σχέση του ζευγαριού.

Συντάκτης: Άννα Δρεπανοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.