Αδιαμφισβήτητα είναι πολλές οι φορές που μια συμπεριφορά του συντρόφου μας στα μάτια μας μοιάζει προβληματική. Μπορεί να έχουμε  την εντύπωση πως αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό ή να πιστεύουμε πως θα βρούμε τρόπο να την αλλάξουμε. Αν και δεν είναι ακατόρθωτο να υποχρεώσεις το ταίρι να φερθεί διαφορετικά στη σχέση, στην πραγματικότητα δεν είναι σωστό να το κάνεις. Δεν είναι καν δική σου αρμοδιότητα ή υποχρέωση να μάθεις σε έναν ενήλικα τρόπους συμπεριφοράς, κάτι που όφειλε να είχε κάνει το οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Όπως επίσης δεν είναι έξυπνο βλέποντας και αναγνωρίζοντας στον άλλο συμπεριφορές που δε σου αρέσουν και δεν είσαι διατεθειμένος να ανεχτείς στην πορεία, να παραμένεις στη σχέση ελπίζοντας ότι θα παίξεις καθοριστικό ρόλο στην τροποποίησή τους.

Τον αρχικό ρόλο στη μεταφορά αξιών και τρόπων συμπεριφοράς τον έχει η οικογένεια. Τα παιδιά απορροφούν σαν σφουγγάρια λέξεις, λόγια, εικόνες και τα ερεθίσματα που θα τους δώσεις. Το να προσπαθήσεις να αλλάξεις τη συμπεριφορά κάποιου που είναι άμεσα σχετιζόμενη με τα στοιχεία του χαρακτήρα του και με τα ερεθίσματα που έχει λάβει από την οικογένειά του δεν είναι κι ό,τι πιο εύκολο. Ενδεχομένως να κάνεις προσπάθειες σε πρώτη φάση να αγνοήσεις τα προβλήματα, αργά ή γρήγορα όμως θα βρεθείς στο μάτι του κυκλώνα και τότε θα προσπαθήσεις να δώσεις χώρο, χρόνο και να εξηγήσεις πώς έχουν τα πράγματα.

Αν το ταίρι νοιάζεται για σένα και σε θέλει στη ζωή του, μπορεί να αλλάξει και να βελτιωθεί, μέχρι να σε κάνει να αφεθείς. Μόλις νιώσει ότι σε έχει και πάλι, μπορεί να ανατρέξει ξανά σε μη αποδεκτούς κατά τα λεγόμενά σου τρόπους συμπεριφοράς. Ας υποθέσουμε όμως ότι κατάλαβε τα λάθη, πως έμαθε και πως έχεις μια ξεχωριστή θέση στη ζωή του και γι’ αυτό δε θέλει να σε χάσει. Βλέπεις ότι προσπαθεί, βελτιώνει τη συμπεριφορά του και είστε πιο τέλεια από ποτέ. Πού ξέρεις ότι αύριο-μεθαύριο σε μια δύσκολη κατάσταση ή σε μια φάση που άλλες δεσμεύσεις θα σας ενώνουν και θα σου είναι πιο δύσκολο να απομακρυνθεί, δε θα εκμεταλλευτεί την κατάσταση αλλάζοντας πάλι συμπεριφορά 180 μοίρες;

Από την άλλη το ταίρι, όντως ενήλικας, θέλει την ελευθερία της γνώμης του και τον χώρο του κι όχι κάποιον να επεμβαίνει στην προσωπικότητά του, γιατί ενδεχομένως έτσι έχει μάθει να είναι και νομίζει ότι αυτό είναι το σωστό. Εσύ θα δεχόσουν με ευκολία να αλλάξεις για να σε δεχτεί κάποιος άλλος; Ακόμα κι αν άλλαζες θα μπορούσες να είσαι μια ζωή στο καλούπι που σε έβαλε για να του αρέσεις; Και στην τελική αν χάσεις τον εαυτό σου για κάποιον που αφού σε αλλάξει και σε φέρει στα μέτρα του αποφασίσει ότι δεν του κάνεις, πώς θα αισθανθείς;

Επομένως, το εγχείρημα του να προσπαθήσεις να αλλάξεις κάποιον ή να αλλάξεις εσύ για κάποιον είναι σαν να παίζεις all in σε έναν μονάχα αριθμό στη ρουλέτα. Ή θα τα πάρεις πενταπλά ή τίποτα. Ή θα έχεις τον ιδανικό σύντροφο ή θα χάσεις τον εαυτό σου και τον χρόνο σου προσπαθώντας κάτι «σχεδόν απίθανο». Το να προσπαθούμε να αλλάξουμε κάποιον είναι δύσκολο (έως αδύνατο) και άδικο. Ο ρόλος του συντρόφου δεν είναι να κάνει κήρυγμα ή να μαλώνει το ταίρι, όπως μπορεί να έκαναν οι γονείς χρόνια πριν.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Κυριακή Σεργάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.