Κοπελιά, εσύ που χώρισες και κλαις όλη μέρα μ’ αυτά τα πρησμένα μάτια και τους μαύρους κύκλους ή που κοιμάσαι κάθε μέρα στον καναπέ, επειδή δεν μπορείς να ξυπνάς στο διπλό κρεβάτι χωρίς αυτόν, εσύ που καπνίζεις συνέχεια κι έχει γίνει το σπίτι τεκές.
Εσύ που όλη μέρα είσαι με κλειστά παντζούρια, κλειδαμπαρωμένη μέσα στο σπίτι, χωρίς να σηκώνεις τηλέφωνα, ούτε ν’ ανοίγεις την πόρτα.
Εσύ η ίδια, που όλη μέρα δεν τρως τίποτα, διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις τα μηνύματά του και χαζεύεις τις φωτογραφίες του με τις ώρες… ώπα, πάρ ‘το αλλιώς.
Χώρισες. Πόνεσες. Κυλίστηκες στα πατώματα, στενοχωρήθηκες, έκλαψες, θύμωσες, νοστάλγησες.
Ο χωρισμός είναι μία φάση, τόσο σωματική όσο και συναισθηματική. Δεν θα γλιτώσεις ούτε τη μίνι κατάθλιψη, ούτε το άγχος και το στρες.
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου, νισάφι πια όμως. Χώνεψέ το και προχώρα παρακάτω.
Καταβρόχθισες αρκετές γαβάθες παγωτό και μίλησες αναλυτικά με τους φίλους σου για το χωρισμό, ακούγοντας αρκετή Μποφίλιου. Φτάνει με τα κλαψοτράγουδα κουκλίτσα μου!
Γίνε λίγο πάρτυ άνιμαλ. Βγες έξω, γνώρισε κόσμο, πέρνα καλά και γέλα με τη ψυχή σου.
Δείξε πυγμή και μην αφήνεις το γεγονός ενός χωρισμού, να καταστρέψει τη διάθεσή σου για πάρτυ και ξεφάντωμα.
Γνώρισε άλλους άντρες, γιατί μόνο έτσι θα αντιμετωπίσεις το πεσμένο σου «εγώ» και προσπάθησε να το αναπτερώσεις. Θα βγαίνεις, θα πίνεις, δεκάρα δε θα δίνεις, που λέει κι ο λαός.
Κάνε σεξ, αν το θέλεις και μη σκέφτεσαι αν θα τον πειράξει ή όχι, άμα γυρίσει.
Ξενύχτησε. Τα καλύτερα βράδια είναι αυτά που γυρνάς με ήλιο, για να βρεις το σπίτι ευκολότερα.
Μην θεωρείς κατίνα τον εαυτό σου αν τον κάνεις block ή delete από Facebook και Twitter. Με το Facebook, το Instagram, το Twitter, θες, δεν θες, τα βλέπεις όλα με το καλημέρα.
Πηγαινε κομμωτήριο, κάνε νύχια και beaute, νιώσε πραγματική γυναίκα, σταμάτα να πίνεις το Βόσπορο και βγες για τρέξιμο ή γράψου γυμναστήριο. Ασχολήσου με τον εαυτό σου.
Αν θες πραγματικά να αφήσεις πίσω σου το χωρισμό που σε στοιχειώνει, το μόνο που χρειάζεσαι είναι μια περιπέτεια σε ένα ονειρεμένο ταξίδι, που θα σου μείνει αξέχαστο.
Μια ολόφρεσκη, single γυναίκα που μόλις χώρισε, μπορεί να περάσει καλά και μόνη της ή πάρε μαζί τις κολλητές σου, που δεν θα αρνηθούν να σε ακολουθήσουν στην περιπέτεια.
Σίγουρα είναι επώδυνο να χάνεις την αγάπη της ζωής σου, αλλά μην αφήνεις τα συναισθήματά σου να παρασύρουν. Άλλωστε, αν ήταν η αγάπη της ζωή σου δεν θα έφευγε.
Μην κατεβάζεις πλερέζες, λοιπόν. Σταμάτα να βάφεις τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσε, άνοιξέ τες και βάλε μουσική στο τέρμα.
Πάψε να νιώθεις μοναξιά. Τη μοναξιά τη φτιάχνεις μόνη σου, γιατί δε βλέπεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που σ’ αγαπάνε και σε νοιάζονται.
Γιατί μερικές φορές είναι πιο εύκολο να βρεις κάποιον να σε αγαπήσει, παρά να καταλάβεις πως ήδη υπάρχει αγάπη γύρω σου.
Φαντάσου τη ζωή σαν ένα μεγάλο δρόμο που οδηγείς με κλειστά μάτια.
Ποτέ δε ξέρεις τι μπορεί να συμβεί με 180 χιλιόμετρα την ώρα. Βάλε πρώτη και ξεκίνα…
Συντάκτης: Άννα-Μαρία Μαρίνου
