Οι περισσότεροι άνθρωποι υποστηρίζουν πως για να θεωρηθεί μία σχέση ότι περνά κρίση, πρέπει να υπάρξει σε κάτι μεγάλο και θορυβώδες όπως μία απιστία ή ένα ψέμα ή έντονη ζήλια. Όλα αυτά όμως δεν είναι η αφορμή, αλλά η κατάληξη μιας δύσκολης περιόδου σε μια σχέση. Δεν ξύπνησε μια μέρα κι αποφάσισε να σε κερατώσει, ούτε αποφάσισες εσύ έτσι ξαφνικά να του κρύψεις τη συνάντηση με τον πρώην σου.
Οι δυσκολίες μιας σχέση ξεκινούν και καταλήγουν πάντα στους ανθρώπους που την απαρτίζουν, για να πεις πως υπάρχει πρόβλημα και πως ένα εμπόδιο ορθώνεται μπροστά σας, δε σημαίνει ότι πρέπει να αναφέρεσαι αποκλειστικά σε έναν εξωτερικό παράγοντα.
Η έλλειψη προσοχής κι επικοινωνίας, οι ανασφάλειες, η αδιαφορία, αυτά είναι τα σοβαρά προβλήματα που αν δεν ξεπεραστούν, η σχέση καταλήγει σε ένα κέρατο, μια απάτη κι ένα ψέμα, γιατί είναι προφανές πως όταν φτάσεις στο σημείο να έρθεις αντιμέτωπος με την αλήθεια του ψέματος, δεν έχεις πιθανότητες επιστροφής. Δυστυχώς όμως οι άνθρωποι πρέπει να φτάσουν σε τούτο το σημείο για να αφυπνιστούν.
Ωστόσο αν μία κρίση φτάσει κι οι άνθρωποι ασχοληθούν, έχεις ελπίδα να βγεις κερδισμένος. Δε σημαίνει ότι κάθε εμπόδιο είναι ανυπέρβλητο και κάθε προσπάθεια να το ξεπεράσετε μαζί θα πέφτει στο κενό.
Η αγάπη έχει μοναδικές θεραπευτικές ιδιότητες που κανείς δε γνωρίζει. Ένα πρόβλημα όχι μόνο μπορεί να λυθεί αν παλέψουν κι οι δύο σαν ομάδα, αλλά είναι εφικτό να ισχυροποιήσει και τα δεσμά που ενώνουν δύο ανθρώπους.
Όταν έχεις ένα πρόβλημα που σου τρώει το μυαλό και σε απομακρύνει απ’ τον σύντροφό σου, αν μιλήσεις την κατάλληλη στιγμή κι εκείνος απαντήσει με το ανάλογο ενδιαφέρον όλα μπορούν να ξεπεραστούν κι όχι απλά να βρεθείτε εκεί που ήσασταν, αλλά να έρθετε κι ακόμα πιο κοντά.
Το λάθος που συχνά γίνεται αφορά την προσοχή και το ενδιαφέρον. Αισθάνεστε κι οι δύο την αγάπη και ξέρετε πως η σχέση μπορεί να επιβιώσει μέσα σε πολλά, το ελάττωμα όμως βρίσκεται εκεί ακριβώς που όταν προκύπτει ένα θαμπό αρχικά πρόβλημα δεν του δίνεις την αμέριστη προσοχή που χρειάζεται.
Είναι όπως με το κρυολόγημα, αν ξυπνήσεις ένα πρωί με συνάχι και το αγνοήσεις για μέρες δεν είναι διόλου απίθανο μια εβδομάδα μετά να είσαι κρεβατωμένος με αμυγδαλίτιδα ενώ αν εξαρχής ντυθείς ζεστά και πάρεις τα κατάλληλα φάρμακα, σε δύο μέρες θα είσαι περδίκι. Έτσι και στη σχέση, δε χρειάζεται να φτάσει σε σημείο να φανούν τα πρώτα λάθη για να κατανοήσεις πως κάτι δε λειτουργεί σωστά.
Αν δώσεις αξία κι ασχοληθείς τη στιγμή που πρέπει, τα εμπόδια, οι καβγάδες κι οι τρομακτικές ώρες συζητήσεων, μπορούν να πιάσουν τόπο και να σώσουν τη σχέση∙ όχι μόνο απ’ τη συγκεκριμένη κρίση, αλλά κι απ’ τις δέκα επόμενες.
Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, είμαι σίγουρη πως αν αναλογιστείς το παρελθόν θα δεις ότι αν είχες λειτουργήσει λιγότερο εγωιστικά και με μεγαλύτερη συνέπεια σχεδόν οι μισές απ’ τις σχέσεις σου, θα είχαν επιβιώσει από πολλές κακοτοπιές και πολλούς χωρισμούς.
Δεν τολμάς να παλέψεις, δεν έχεις χρόνο και διάθεση να το κάνεις. Περιμένεις να έρθει κάποιος και να στο τρίψει στα μούτρα για να καταλάβεις πως κάτι πάει στραβά μεταξύ σας. Γιατί οι άνθρωποι κολλάμε πάντοτε στα μεγάλα και δεν κοιτάμε ποτέ τη λεπτομέρεια; Αν γινόσουν λίγο περισσότερο παρατηρητικός με τον άνθρωπό σου θα πρόσεχες πως κάτι λείπει κι η σχέση θα πήγαινε ένα βήμα παρακάτω.
Η απόσταση, τα οικονομικά, οι γονείς, η διαφορετικότητα, οι φίλοι, δεν είναι μεγάλα προβλήματα γιατί όσο δεν τους επιτρέπεις να μπαίνουν ανάμεσά σας, δεν κινδυνεύεις, αλλά η ζήλια, τα κόμπλεξ και η ρουτίνα είναι ζητήματα που αν τα ξεπεράσεις δεν έχεις απολύτως τίποτα να φοβάσαι για τη σχέση σου. Η καθημερινή προσπάθεια και προσοχή μπορεί να υπερνικήσει κάθε κρίση και να τονώσει κάθε άμυνα της σχέσης προς τα εξωτερικά, αλλά και τα εσωτερικά προβλήματα.
Οι μεγάλες κρίσεις λοιπόν δε θέλουν ούτε πανικό, ούτε αγανάκτηση ούτε αδιαφορία, αγάπη κι ενδιαφέρον χρειάζονται κι όσο αυτά τα δύο συστατικά θα συγκρούονται με εμπόδια και προβλήματα τόσο θα τρέφονται από αυτά και θα τονώνουν τη σχέση και τα αισθήματα που τη συμπληρώνουν.
Επιμέλεια Κειμένου Μαριάνας Μάργαρη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαριάνα Μάργαρη
