Έρχεται η μέρα που ο φτερωτός άγγελος σε χτυπάει –μάλλον κατά λάθος– με το βέλος του. Το σίγουρο είναι πως τα βέλη του περιέχουν διαφορετικά είδη δηλητηρίου∙ άλλα σε τυφλώνουν, άλλα σου παίρνουν το μυαλό, άλλα και τα δύο μαζί. Το αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο, αλλά στον έρωτα πάντα υπάρχουν κάποιου είδους συμπτώματα. Το χειρότερο είναι εκείνο το είδος που σε κάνει να χάσεις τον εαυτό σου, τόσο αργά κι αθόρυβα, που ούτε καν το καταλαβαίνεις.

Εκείνη τη στιγμή που γνωρίζεις έναν άνθρωπο και για έναν περίεργο λόγο τον θεοποιείς, τον θεωρείς τέλειο. Τότε όλα στο κεφάλι σου θαμπώνουν και το μόνο που σε νοιάζει είναι να τον κερδίσεις. Μιλάτε, γνωρίζεστε και καθώς περνάει ο καιρός συλλέγεις όλα τα στοιχεία σε ένα κουτάκι του μυαλού σου. Μετά τα αναλύεις στρατηγικά, προσπαθώντας να τον αποκωδικοποιήσεις για να βρεις τον ιδανικό τρόπο να τον ρίξεις και κάπου εκεί χάνεται ο έλεγχος.

Έχεις πλέον εστιάσει τόσο στο να αρέσεις σε αυτόν τον άνθρωπο που χάνεις την ουσία και μαζί και τον εαυτό σου. Ψάχνεις τι κινεί το ενδιαφέρον του, πώς του αρέσει να του μιλάνε και να φέρονται και για ποια πράγματα απολαμβάνει να μιλάει. Μια σειρά από απορίες αλλά στο τέλος ξεχνάς το βασικότερο, τι αρέσει σε εσένα.

Τι είναι αυτό που θα σου άρεσε να κάνει για να σε κερδίσει; Τελικά κάνει κάτι που σου αρέσει, σε διεκδικεί; Μη σε ξεγελάει η ατάκα «έχει περάσει πολλά κι άλλαξε», εντάξει όλοι έχουμε περάσει διάφορα, αλλά δε φταίει σε τίποτα ο επόμενος άνθρωπος. Αξίζεις κι εσύ να δεις τον ξένοιαστο εαυτό του, εκείνον τον αυθόρμητο που μόλις χτυπήθηκε απ’ το συναίσθημα και θα σε διεκδικήσει.

Δεν είσαι μόνος σε όλο αυτό, δεν το θες μόνο εσύ. Είστε δύο σε αυτό το παιχνίδι που λέγεται έρωτας, δυο ξένοι. Ο καθένας με το δικό του παρελθόν, με τις δικές του επιθυμίες και δυο ξεχωριστές προσωπικότητες. Σε αυτή τη φάση οι δύο σας διεκδικείτε και ταυτόχρονα αναμένετε να δείτε πράγματα απ’ τον άλλον. Δε χρειάζεται να παλέψεις για να τον πείσεις ότι αξίζεις να είσαι δίπλα του, θα το δει αν έχει τη διάθεση να σε ανακαλύψει και να ανοιχτεί. Τότε λοιπόν, θα δει πως είσαι ό,τι καλύτερο μπορεί να του συμβεί –ας ψωνιστούμε κι εμείς λίγο– και θα σε διεκδικήσει για να κερδίσει κι εκείνος μια θέση δίπλα σου.

Για να γίνουν, όμως, όλα, πρέπει δείξεις κι εσύ το ενδιαφέρον σου και πάνω απ’ όλα τον πραγματικό σου εαυτό. Αν επιλέξεις να τον κερδίσεις αλλάζοντας την προσωπικότητά σου, κάποια στιγμή το μέτρο θα χαθεί και όλα θα καταλήξουν σε ένα ψέμα. Εν τέλει (ίσως) καταφέρεις να κερδίσεις τον έρωτά του αλλά θα το έχεις κάνει με ένα άλλο μοντέλο του εαυτού σου. Καθώς θα συμπεριφέρεσαι όπως φαντάζεσαι ότι θέλει ο άλλος, χωρίς στην τελική να ξέρεις ξεκάθαρα τι είναι ακριβώς αυτό που ζητά.

Ξέρεις, όμως, τι ζητάς εσύ, να αρέσεις στον άλλον γι’ αυτό που είσαι. Ναι, μπορεί να θέλεις να μιλάτε συνέχεια στο τηλέφωνο ή κι όχι. Ίσως να σου αρέσει να λέτε μαζί την πρώτη καλημέρα κάθε πρωί. Αλλά –πού ξέρεις;– μπορεί όλα αυτά ακριβώς να λατρέψει σε εσένα. Αυτά είναι που σε κάνουν ξεχωριστό κι αυτός είναι ο τρόπος που θέλεις να το ζήσεις. Μην καταπιέσεις αυτό που τόσο φυσικά ξεχειλίζει από μέσα σου κι ίσως δε σου έχει βγει με άλλον άνθρωπο, επειδή απλά κάποιος δεν είναι σε θέση να το διαχειριστεί.

Κάθε κατάσταση που βιώνεις, απ’ την πιο σημαντική μέχρι κι αυτή που θεωρείς ασήμαντη, σε πλάθει και σε αλλάζει. Η προσωπικότητα του ανθρώπου είναι ένα παζλ των στιγμών του. Δε χρειάζεται να δείχνεις μόνιμα τέλειος, γιατί δεν είσαι κι αυτό ακριβώς σε κάνει μοναδικό.

Σε μια σχέση, οι άνθρωποι πρέπει να εξελίσσονται μαζί χωρίς να καταπιέζονται. Μην προσπαθήσεις να αλλάξεις για κανέναν, παρά μόνο να βελτιωθείς ως άνθρωπος. Έτσι, μια μέρα θα βρεθεί ένας άνθρωπος και θα ταιριάξουν τέλεια οι ατέλειές σας.

 

Συντάκτης: Μαρία Λιμαντζάκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη