Καινούργιο υποψήφιο αμόρε σου χτυπά την πόρτα και δεν μπορείς να κρύψεις τον ενθουσιασμό σου. Έλα μου, όμως, που αναγκάζεσαι να τον κρύψεις τόσο απέναντί του όσο κι απέναντι σε γνωστούς και φίλους. Βλέπεις, είναι που έχεις ακούσει τόσα για το πρόσωπό του και είσαι αρκετά διστακτικός. Διάφορα καλούδια πασάρονται δίπλα από το όνομά του εκ των οποίων άλλα αποτελούν πραγματικά γεγονότα κι άλλα φήμες. Ξέρεις πώς πάνε αυτά. Όσο κι αν αληθεύει κάτι, εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να το παραφουσκώνουμε ή να του προσθέτουμε κι άλλες σαλτσούλες με ψευδή στοιχεία και αναφορές.

Πώς να φερθείς, λοιπόν, τώρα; Ο άλλος σου φέρεται τέλεια. Σου αποδεικνύει κάθε στιγμή ότι δε σε βλέπει σαν ένα ακόμη επίδοξο θύμα και θέλει να βρίσκεται συνέχεια δίπλα σου. “Too good to be true” -σκέφτεσαι- και η αμφιβολία σού καίει κάθε εγκεφαλικό κύτταρο. Πώς να πιστέψεις και να αφεθείς σε κάποιον που πολλές φορές, όχι μόνο έχεις ακούσει τα κατορθώματα του, αλλά τα έχεις δει με τα μάτια σου; Μεγάλο το δίλημμα και πρέπει να επιλέξεις αν θα πάρεις το ρίσκο ή για μια ακόμη φορά θα κάνεις πίσω.

Γιατί αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Οκτώ στις δέκα περιπτώσεις κάνουμε πίσω. Προτιμούμε να ακυρώσουμε τον άλλον, παρά τον τρελό και αιφνίδιο έρωτα που μας βρήκε από το να του δώσουμε μια ευκαιρία. Όταν την έχεις πατήσει κι έχεις πληγωθεί στο παρελθόν, είσαι τόσο κλειστός σαν στρείδι που δεν ‘πα να ‘ρθει ο ίδιος ο φτερωτός Θεός να σε χτυπήσει με το βέλος του, εσύ δεν ανοίγεσαι και δεν εμπιστεύεσαι εύκολα. Πόσο μάλλον όταν το πρόσωπο κουβαλά όνομα τρελού εραστή.

Σκέφτεσαι, ξανασκέφτεσαι και άκρη δε βγάζεις. Είναι τόσο αντιφατικά όσα έχεις ακούσει από τη συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου απέναντί σου. Καλώς ή κακώς πλέον έχετε έρθει πολύ κοντά λόγω συγκυριών και κατά βάθος θέλεις να τον κρατήσεις στη ζωή σου. Η καρδιά σου παρά την επιφυλακτικότητα της χτυπά σαν τρελή κάθε φορά που το πρόσωπο αυτό βρίσκεται κοντά σου ή επικοινωνείτε. Τρυφερότητα, ηρεμία, χάδια, δώρα, στιγμές, είναι τόσα αυτά που παίρνεις από το συγκεκριμένο άνθρωπο. Ωστόσο, μαζεύεσαι και δεν μπορείς να δοθείς ολοκληρωτικά.

Οι φίλοι και οι γνωστοί προφανώς σε προτρέπουν να μείνεις μακριά προκειμένου να μην επαναληφθούν και στη δική σου περίπτωση τα γνωστά σενάρια του παρελθόντος και τρέχεις και δεν φτάνεις μετά. Όμως, τι ξέρουν αυτοί; Δεν τον/την έχουν ζήσει. Δεν τον/την έχουν γευτεί. Δεν τον/την έχουν νιώσει. Βασίζονται σε όσα έχουν δει ή ακούσει. Μια ζωή αυτή η γνώμη των άλλων. Τα σχόλια και οι φήμες. Καλοθελητές να κρίνουν και να σχολιάσουν θα βρεις παντού είτε γιατί είναι το χόμπι τους είτε γιατί ζηλεύουν τις ευτυχισμένες ζωές και σχέσεις. Χωρίς, ωστόσο, να τους βάζουμε όλους στο ίδιο σακί, γιατί κάποιοι από αυτούς που μας προειδοποιούν το κάνουν καλοπροαίρετα, θέλοντας να μας προστατεύσουν.

Όμως, η γνώμη του καθενός είναι υποκειμενική -ακόμη κι αν περιλαμβάνει μικρές ή μεγάλες δόσεις αλήθειας και χειροπιαστών γεγονότων. Όπως και η οπτική που καθένας βλέπει και κρίνει ανθρώπους και καταστάσεις. Κι αν το πρόσωπο για το οποίο γίνεται τόσο ντόρος χαρακτηριστεί ως μαλάκας, πουτάνα, κωλόπαιδο, ελευθέρων ηθών και αξιών χωρίς να το έχουμε βιώσει οι ίδιοι ή ακόμα και σχολιάζοντάς το με βάση τα δικαιώματα που φαινομενικά δίνει, τότε το πρόβλημα ίσως το έχουμε εμείς κι όχι ο άλλος.

Ακόμη χειρότερο πρόβλημα έχουμε όταν ακούμε και συμπεριφερόμαστε βάσει όσων ακούμε από τους άλλους. Είναι δυνατόν να ακούμε ό,τι κατεβάζει το κεφάλι του καθενός; Κι όχι απλώς να τα ακούμε, αλλά να τα αποδεχόμαστε και να καθορίζουμε τη ζωή και τις σχέσεις μας σύμφωνα με αυτά. Δηλαδή, πόσο ανόητοι είμαστε που αντί να δώσουμε σημασία σε αυτό που μας συμβαίνει ψειρίζουμε κάθε λεπτομέρεια και υπεραναλύουμε τα πάντα; Μας επηρεάζουν τόσο πολύ αυτά που ακούγονται λες και δεν ξέρουμε ότι ο κόσμος πάντα λέει -και θα λέει.

Κι όση αλήθεια κι αν κρύβεται σε όλα αυτά που ακούς, τι να κάνουμε; Αν ζεις ακόμη στο ροζ συννεφάκι με παραμύθια, άλογα και ζαχαρωτά, καιρός να βγεις. Δεν είναι όλα ιδανικά και ποτέ δε θα γίνουν. Ο άνθρωπος απέναντί σου μπορεί μη σου φερθεί με τον καλύτερο τρόπο. Αλλά μπορεί και κοντά σου να βρήκε τον άνθρωπό του. Να σε ερωτεύτηκε, να εκτίμησε τη μοναδικότητά σου και να φερθεί σωστά. Δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί και ούτε θα μάθεις εάν δε ρισκάρεις.

Στην τελική είτε πληγωθείς είτε όχι, πάλι νικητής θα βγεις. Γιατί θα έχεις αφεθεί, θα έχεις παρασυρθεί απ’ το συναίσθημα, θα έχεις ζήσει το πάθος και συνάμα θα πάρεις και κάποιο μάθημα από τον άνθρωπο απέναντί σου. Μην ξεχνάς ότι όλοι οι άνθρωποι μάς αφήνουν κάτι. Στην τελική, κανένας δυνατός έρωτας δε ζήτησε την γνώμη των γύρων του.

Συντάκτης: Γεωργία Ιορδανοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.