Πολλοί από εμάς έχουμε ένα κολλητάρι που μαζί του περνάμε τόσο χρόνο λες και πρόκειται για τη σχέση μας. Ο καθένας στη δουλειά του αλλά φαγητό μαζί, ύπνο παρέα, καφέ και ποτό τα δυο μας. Τι γίνεται, ωστόσο, όταν έρχεται η στιγμή να μοιραστούμε με κάποιον άλλο τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή του φίλου μας; Το κολλητάρι απέκτησε νέο φλερτ και η προοπτική σχέσης κάνει την εμφάνισή της.

Να χαρούμε ή να λυπηθούμε; Τα συναισθήματα ανάμικτα! Σίγουρα δεν μπορείς παρά να νιώθεις χαρούμενος που το κολλητάρι βιώνει όμορφα συναισθήματα και που επιτέλους θα λάβουν τέλος τα ατελείωτα ξενύχτια υπερανάλυσης και στεναχώριας για κάποιο πρόσωπο που του έκανε τη ζωή δύσκολη. Δε θα ερμηνεύετε πια τα απανωτά σκωτσέζικα ντουζ και δε θα παίρνετε με τη σειρά τα μπαράκια κατεβάζοντας το ένα σφηνάκι μετά το άλλο μόνο και μόνο για να ξεχαστεί η απογοήτευση. Έλα, όμως, που την ώρα που η σκέψη σου ανατρέχει σε τέτοια σκηνικά, για κάποιον περίεργο λόγο νιώθεις πως παράλληλα λυπάσαι. Μοιάζουν να φτάνουν προς το τέλος τους -ή έστω να περιορίζονται- εκείνα τα βράδια που δε σας ένοιαζε πού θα σας βρει η αυγή. Στη ζωή του φίλου σου υπάρχει πλέον κι ένα άλλο άτομο κι εσύ πρέπει να σεβαστείς τον κοινό τους χρόνο, χωρίς να ενοχλήσεις ή να χαλάσεις το μεταξύ τους, ενώ πρέπει να αποδεχτείς πως το κολλητάρι μπορεί να μην είναι στο εξής συνέχεια διαθέσιμο.

Ζηλεύεις, λοιπόν, όχι επειδή ο φίλος σου απέκτησε νέο ταίρι κι εσύ είσαι ακόμη μόνος, αλλά γιατί δε θα είστε πλέον μόνο τα δυο σας. Τα sleepover, οι συναντήσεις και τηλέφωνα αραιώνουν και βρίσκεστε να αναρωτιέστε τι πήγε στραβά και ποιος πραγματικά έχει απομακρυνθεί. Φταίει το πρόσωπο που μόλις απέκτησε νέα σχέση έχει πέσει με τα μούτρα κι έχει ξεχάσει την ύπαρξη του κολλητού ή είσαι εσύ που θίχτηκες γιατί ο χρόνος που περνούσατε μαζί έχει πλέον περιοριστεί;

Η ουσία της πραγματικής φιλίας βρίσκεται στην αμοιβαία κατανόηση. Όσο κι αν μας ενοχλεί το γεγονός πως τα πράγματα είναι πια διαφορετικά, οφείλουμε να σεβαστούμε την κατάσταση που βιώνει ο κολλητός μας και να χαρούμε που περνάει καλά. Επειδή νοιαζόμαστε γι’ αυτόν και θέλουμε να περνάει καλά, δε μας πειράζει καθόλου να τον βλέπουμε εμείς λιγότερο, αν είναι να ζήσει τη νέα του σχέση και να απολαύσει τις στιγμές στο έπακρο. Εξάλλου είναι εγωιστικό να ξέρουμε πως περνάει καλά ένας άνθρωπος που αγαπάμε κι εμείς να βάζουμε πάνω απ’ όλα τον εαυτό μας και να τον πιέζουμε να ανταποκριθεί στις δικές μας απαιτήσεις.

Οι συνθήκες δεν είναι ίδιες κάθε χρονική περίοδο στη ζωή μας. Οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους μας είναι δυναμικές και οι καταστάσεις  τροποποιούνται. Μπορεί ο χρόνος που περνάμε με τον κολλητό να περιορίζεται όταν εμείς ή εκείνος μπει σε νέα σχέση, αυτό όμως δε σημαίνει πως έχει αλλάξει η μεταξύ μας σχέση ή πως πλέον είναι δυσλειτουργική. Το ότι κάποιος επιλέγει να περάσει λιγότερο χρόνο μαζί μας ή να μοιράσει τον χρόνο του, δε σημαίνει πως δεν είμαστε προτεραιότητά του, πως μας εκτιμά πλέον λιγότερο ή πως δεν απολαμβάνει στον ίδιο βαθμό την παρέα μας.

Δε διαλύεται μια φιλία όταν έρθει νέο ταίρι, απλώς αναδιαμορφώνεται. Αυτό είναι και τον νόημα του πραγματικού φίλου, να είναι δίπλα μας σε κάθε φάση της ζωής μας, να χαρεί με τη χαρά μας, να στηρίξει τις επιλογές μας, να δείξει σεβασμό και κατανόηση. Κάθε σχέση μας γίνεται ακόμα πιο όμορφη όταν έχουμε δίπλα μας τα φιλαράκια μας να μοιραστούμε μαζί τους τη χαρά μας!

Συντάκτης: Γεωργία Ιορδανοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.