Όσο και να σου αρέσει η δουλειά σου, όσο και να την αγαπάς, όσο συνειδητά κι αν την επέλεξες, ένα είναι το συναίσθημα που δε θα μπορέσεις ποτέ να αποφύγεις εκεί; Tα νεύρα. Τα νεύρα σημαδεύουν κάθε εργαζόμενο, ξυπνάνε κι αυτά πρωί πρωί και πιάνουν δουλειά μαζί σου, είναι εκεί στην απογευματινή βάρδια κι εννοείται πως δε θα σε εγκαταλείψουν στη βραδινή. Κι είναι φυσικό να έχεις νεύρα στη δουλειά γιατί σε οποιαδήποτε περίσταση καλείσαι να εκτελέσεις έργο αλάνθαστο, σε συνδυασμό με συνεργασία με άλλους ή γενικά έκθεση σε τρίτους, το άγχος είναι φυσικός ακόλουθός σου. Το παραμικρό λάθος, απροσεξία ή σύγχυση κατάστασης, θα σε οδηγήσει στην εκδήλωση νεύρων. Κι αυτό θα συμβαίνει συχνά και σε πολλά εργασιακά περιβάλλοντα, επομένως αποδέξου το νωρίς.

Το σημείο στο οποίο πρέπει να δώσεις προσοχή ωστόσο, είναι μια πληροφορία την οποία ίσως αγνοείς: τα νεύρα στο εργασιακό περιβάλλον είναι μεταδοτικά! Και τώρα σκέψου, πόσες φορές νευρίασες από μόνος σου και πόσες επειδή είδες νευριασμένο κάποιον άλλο; Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να μιμούμαστε ασυναίσθητα συμπεριφορές, κυρίως όταν το μυαλό μας είναι απασχολημένο με κάτι άλλο. Όταν λοιπόν έχεις συγκεντρωθεί πάνω στο κομμάτι εργασίας σου, είναι πολύ πιθανό να χαμογελάσεις βλέποντας ανθρώπους δίπλα σου να γελούν και φυσικά δε θα το καταλάβεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τα νεύρα.

Βλέποντας το συνάδελφο να έρχεται φουριόζος προς το μέρος σου είναι πολύ πιθανό να νιώσεις κι εσύ μια σχετική σύγχυση. Ακούγοντας το λόγο που έχει εκνευριστεί, μπαίνεις αυτόματα στη θέση του και συγχύζεσαι κι ο ίδιος. Κι έτσι, μέσα σε λίγα μόνο λεπτά έχουμε δύο συγχυσμένους εργαζόμενους μέσα στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον. Μάντεψε πόσο δύσκολο είναι να συγχυστούν κι άλλοι βλέποντας δυο εκνευρισμένους ανθρώπους. Καθόλου! Διότι μπορεί να έχετε νευριάσει με συγκεκριμένο σκηνικό που προηγήθηκε, μα εκείνη τη στιγμή δεν είστε σε θέση να δείχνετε ήρεμοι και χαλαροί, όσο κι αν το προσπαθείτε. Επομένως η κάθε κίνηση και κουβέντα, θα είναι λίγο πιο απότομη από όσο θα ήταν εάν ήσασταν σε πλήρη ηρεμία. Και παρ’ όλο που μπορεί να μιλήσετε γι’ αυτό που σας σύγχυσε, είναι πολύ πιθανό να συγχύσετε και άλλους.

Σε αρκετά εργασιακά περιβάλλοντα, υπάρχει ο εργαζόμενος εκείνος ο οποίος έχει τις περισσότερες μέρες και ώρες νεύρα. Το άτομο αυτό είναι το πιο ακίνδυνο για όλους τους υπόλοιπους αφού μπορεί φαινομενικά να σε συγχύσει η τσίτα του, ωστόσο είναι κάτι που το περιμένεις, δε σε ξαφνιάζει και μπορείς με τον καιρό να το διαχειρίζεσαι ανεπηρέαστος. Ο πιο επικίνδυνος συνάδελφος είναι εκείνος που συνήθως είναι ήρεμος μα κάτι, κάποιος τον σύγχυσε. Επειδή δεν έχει μάθει να δουλεύει με νεύρα, αυτό του προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση με αποτέλεσμα η έντασή του να είναι ακόμη πιο μεταδοτική στους συναδέλφους του.

Άκρως επικίνδυνος είναι επίσης ο συνάδελφος που τα πάτε καλά, όταν έχει νεύρα. Ακριβώς επειδή τον εκτιμάς, μπαίνεις πολύ πιο εύκολα στη θέση του και συγχύζεσαι με τον λόγο που ταράχτηκε. Πολλές φορές ο λόγος μπορεί να μη σε επηρεάζει άμεσα και υπό άλλες συνθήκες, εάν και ο αγαπημένος συνάδελφος το αντιμετώπιζε χαλαρά, να μη σε ενοχλούσε και τόσο το συμβάν. Ωστόσο, βλέποντας τον ίδιο ταραγμένο, ταράζεσαι κι εσύ κι αυτόματα παίρνεις την ίδια στάση απέναντι στο γεγονός χωρίς να αφιερώσεις ιδιαίτερο χρόνο στο να το σκεφτείς και να το κρίνεις αντικειμενικά. Εκνευρίστηκε ο συνάδελφος άρα θα εκνευριστείς κι εσύ.

Είναι μεταδοτικά τα νεύρα γενικά μα κυρίως σε έναν χώρο εργασιακό όπου στις περισσότερες περιπτώσεις η επαγγελματική κατάσταση του ενός είναι συνδεμένη με αυτή των άλλων, είναι πολύ πιο πιθανό μεταδοθούν χωρίς ουσιαστικό λόγο ύπαρξης. Είναι να μην κάνει ένας την αρχή. Ντόμινο καταλήγει η σύγχυση τελικά. Γι’ αυτό καλό είναι όταν είμαστε εμείς ο ένας, ο πρώτος δηλαδή που θα εκνευριστεί, να προσπαθούμε να επανερχόμαστε στην ηρεμία, πριν μοιραστούμε με όλη την ομάδα τον εκνευρισμό μας αφού μπορεί ναι μεν εμείς να ανακουφιστούμε μα θα φορτίσουμε εκείνους οι οποίοι προσπαθώντας να μας βοηθήσουν, παίρνουν μέσα τους τα νεύρα μας και τα πολλαπλασιάζουν.

Συντάκτης: Ολίνα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου