Δεν είναι τυχαίο το ότι σήμερα πάσχουμε πιο έντονα από ποτέ από burn out. Μερικοί δεν το γνωρίζουν καν ως όρο βέβαια, πόσω μάλλον ως σύνδρομο. Κι όμως, το 2019 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το αναγνώρισε κι επίσημα ως διαταραχή. Ακόμη όμως κι αν δεν το γνωρίζεις, φοβάμαι ότι διαβάζοντας τα στάδια που σε οδηγούν σ’ αυτό θα αναγνωρίσεις ορισμένα στον εαυτό σου.

Σίγουρα δεν έφτασε κανείς από τη μια μέρα στην άλλη να νιώσει εξαντλημένος από τη δουλειά ή την καθημερινότητά του. Άλλωστε υπάρχουν διάφορα στάδια που σε οδηγούν στο burn out. Εχει να κάνει κυρίως με τη διάθεσή και την ψυχολογία μας, με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητά μας και κυρίως με τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα θέματα που ανακύπτουν σε αυτή. Πάμε να ρίξουμε μια ματιά στα στάδια που κλιμακώνουν την ψυχική εξουθένωση που αισθανόμαστε.

 

1. Ατελείωτο στρες

Στρες που δημιουργείται από τον τρόπο ζωής μας και που η πανδημία απογείωσε. Όχι αυτό που νιώθεις μέχρι να λυθεί κάτι στην προσωπική ή επαγγελματική σου ζωή, αλλά το άλλο, το χρόνιο. Αυτό που αρχίζει να σου δημιουργεί ψυχοσωματικά και σε αποσυντονίζει από οτιδήποτε δημιουργικό. Αυτό που αρχίζει μ’ ένα πλάκωμα στο στήθος και στο τέλος νιώθεις σαν να σου κόβει την ανάσα.

 

 

2. Που οδηγεί σε εξάντληση υπομονής

H υπομονή παύει να υφίσταται για το οτιδήποτε. Μηδέν ανεκτικότητα προς όλους κι όλα. Δεν υπάρχει διάθεση για συζήτηση και διαπραγμάτευση. Νιώθεις ότι η υπομονή σου έχει εξαντληθεί και στην ουσία δε θέλεις και να επανακυκλοφορήσει. Δεν έχεις την αντοχή, ακόμα και για τα μικρά, εκείνα που σε άλλη περίπτωση θα συνέβαιναν αβίαστα από την πλευρά σου.

 

3. Που οδηγεί σε έλλειψη ενσυναίσθησης

Το προαναφερθέν στάδιο συνδέεται άμεσα και μ’ αυτό το στάδιο, του κυνισμού. Πέραν του ότι αδυνατείς να μπεις στη θέση οποιουδήποτε, ξεκινάς να αμφισβητείς και τα κίνητρα των άλλων, αντιμετωπίζοντάς τους μ’ επιφύλαξη. Ανυπομονείς να τελειώσουν οι συζητήσεις που ξεκινούν, ενώ η ειρωνεία για ό,τι δεν καταλαβαίνεις ή για ό,τι διαφωνείς γίνεται μονόδρομος.

 

4. Που οδηγεί σε ολική απάθεια κι έλλειψη κινήτρων

Στο τέταρτο στάδιο αρχίζεις και νιώθεις λίγος κι ανεπαρκής. Δεν έχεις διάθεση να δουλέψεις. Δε σε ενδιαφέρει να διακριθείς. Βλέπεις τη δουλειά σου καθαρά βιοποριστικά και ξεχνάς ότι, τις περισσότερες φορές, την επέλεξες μεταξύ άλλων για να σε κάνει χαρούμενο και για να την κάνεις με όρεξη.

 

5. Που οδηγεί σε παραίτηση

Η συμβουλή «πρέπει να κάνεις κάτι και για τον εαυτό σου» που όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει ή έχουμε πει κατά καιρούς δε συνάδει με τις πράξεις μας. Νιώθουμε αδιαφορία και βαρεμάρα να κάνουμε οτιδήποτε. Μακάρι να μην κουνούσαμε το δακτυλάκι μας και να καταφέρναμε τα πάντα. Χωρίς συναναστροφές με κόσμο. Χωρίς καμία καθημερινή απόλαυση στη ζωή μας.

Αν κάπου μέσα σ’ αυτές τις γραμμές βλέπεις κι εσένα, αναπροσάρμοσε τα όριά σου. Να κάνεις διακριτό στους άλλους και σε σένα ότι δουλεύεις για να ζεις και δε ζεις για να δουλεύεις.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Νατάσα Αυγούστη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου