Ζευγάρια που προγραμματίζουν το σεξ

Προγραμματίζεται το σεξ; Ερώτημα που έρχεται δεύτερο, μετά απ’ το «κατά πόσο περιστρέφεται η τέλεια σχέση γύρω απ’ το σεξ», αλλά καταλαμβάνει εξίσου σημαντικό χώρο στους προβληματισμούς όλων αυτών που διανύουν μακροχρόνιες σχέσεις ή που ονειρεύονται να κάνουν με το άτομο που θεωρούν σημαντικό γι’ αυτούς. Ένα ερώτημα που προκαλεί τρόμο τόσο σ’ αυτούς που δεν μπορούν να φανταστούν την καθημερινότητά τους χωρίς το σεξ, όσο και στους άλλους που έχουν βρει σε κάποιον όλα όσα ήθελαν και το σεξ απλά συμπληρώνει την ευτυχία τους.

Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, ας παραδεχτούμε για αρχή ότι τα ‘χουμε κάνει ρόιδο με τη ζωή μας κι ότι τρέχουμε κάθε μέρα σαν να μας κυνηγάνε μισή ντουζίνα σκύλοι που τους είχαν αφήσει νηστικούς για κάνα μήνα. Ούτε που κόβουμε ταχύτητα για να κοιτάξουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Για αρχή, λοιπόν, είναι θαύμα που καταφέρνει κάποιος και συνάπτει μια σχέση, όταν οι ρυθμοί της καθημερινότητας αφήνουν τόσο λίγα χρονικά περιθώρια για προσωπική ζωή.

Όταν όλα περνάνε μέσα από μία ατζέντα, όταν πρέπει να ρωτήσεις το αφεντικό σου για το τι ώρα θα φας, απορώ γιατί μας κάνει εντύπωση που κάποιοι άνθρωποι προγραμματίζουν και το πότε θα κάνουν έρωτα. Στην περίπτωση αυτή είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο γίνεται από ανάγκη κι όχι από επιλογή.

Στην άλλη άκρη του νήματος, εκεί που δυο άνθρωποι μετρούν αρκετό καιρό μαζί, έχοντας περάσει τη φάση του φλογερού έρωτα και της ασυγκράτητης ορμής, σε τι βαθμό εξαρτάται η σχέση τους απ’ τη συχνότητα των ερωτικών συνευρέσεων και κατά πόσο το να ρυθμίζουν τις ιδιαίτερες επαφές τους σαν να πρόκειται για μία ακόμη υποχρέωση βοηθάει στο να κρατηθεί ζωντανό το «μαζί»; Σε αυτήν την περίπτωση το μυαλό των ανθρώπων άβυσσος. Μια άβυσσος βυθισμένη σε σκέψεις, φόβους και στερεότυπα.

Από τη μια μεριά είναι εκείνοι που το ‘χουν φιλοσοφήσει. Γνωρίζουν πως για να αντέξει μια σχέση χρειάζεται προσπάθεια, και γι’ αυτό δεν κάνουν πίσω. Είναι αποφασισμένοι να κρατήσουν τη φλόγα αναμμένη, ακόμα κι αν πρέπει να μείνουν ξάγρυπνοι όλη νύχτα να ρίχνουν ξύλα στη φωτιά για να μη σβήσει. Φοβούνται πως, καθώς πια θα ‘χει φύγει ο ενθουσιασμός του έρωτα κι η ρουτίνα καραδοκεί στη γωνία σαν τη Χάρυβδη, θα δημιουργηθεί ένα κενό στη σχέση, που δεν αποκλείεται να εμφανιστεί κάποιος τρίτος και να θελήσει να το αναπληρώσει.

Έτσι, κάνουν ακόμα και τον έρωτα κομμάτι της ρουτίνας τους. Γιατί μέσα σε αυτή νιώθουν ασφάλεια και κρατούν σε ισορροπία και πληρότητα τη σχέση. Άλλο που κάποιες φορές γίνεται πιο βαρετό και προβλέψιμο κι από καθημερινό απογευματινό σίριαλ. Άλλο που κανείς δε βλέπει την πιθανότητα  να καταλήξουν να περιπλανιούνται σαν χαμένοι, συνεπιβάτες σε ένα τρένο χωρίς προορισμό.

Οι πιο ρομαντικοί της ιστορίας, πάλι, αυτοί που δεν μπορούν να συμμορφωθούν σε ένα πρόγραμμα, δεν μπορούν να δουν και τον έρωτα σαν «δουλειά για το σπίτι». Δυσανασχετούν όταν είναι κουρασμένοι ή συγκεντρωμένοι σε κάποιο σημαντικό γεγονός στη ζωή τους και παράλληλα πρέπει να σκεφτούν ότι «α, αυτήν την εβδομάδα δεν πρόλαβα να κάνω σεξ, πρέπει την άλλη να αναπληρώσω, γιατί θα πέσουν τα στατιστικά μου». Για αυτούς η ερωτική επαφή κι η ποιότητά της βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο συναίσθημα και στον αυθορμητισμό της στιγμής, πιστεύοντας πως οτιδήποτε άλλο υποβαθμίζει τη σχέση τους σε «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε».

Ας μην υποκρινόμαστε όμως, σίγουρα η έλλειψη ερωτικής επαφής δεν είναι κάτι ευχάριστο και δημιουργεί μια καθόλου αμελητέα απόσταση. Μια απόσταση που μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Ακόμα κι αν οι λόγοι δεν είναι ουσιαστικοί, απ’ την άποψη ότι δεν έχει αλλάξει κάτι στο πόσο θέλει ο ένας τον άλλον, κάθε φορά που ο ένας απ’ τους δύο τρώει πόρτα, η λογική δε λειτουργεί κι όλο αυτό βιώνεται εσωτερικά είτε σαν απόρριψη είτε σαν αδυναμία να σαγηνεύσεις τον άλλοτε ασυγκράτητο απέναντί σου εραστή σου.

Τι γίνεται στην περίπτωση που ο ένας εκ των δύο θεωρεί τον προγραμματισμό απαραίτητο κι ο άλλος κατάντια; Εδώ μάλλον είναι και το κλειδί της υπόθεσης. Γιατί ό,τι κι αν γίνεται καταλήγεις στο ίδιο σημείο. Ο έρωτας μπορεί άλλοτε να περνά απ’ το κρεβάτι, άλλοτε απ’ το στομάχι κι άλλοτε απ’ το μυαλό. Το σεξ σε μια μακροχρόνια σχέση, θες-δε θες, είναι ένα κομμάτι συμβιβασμού, ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυσκολίες του καθενός.

Υπάρχουν σχέσεις που δεν επιβιώνουν, ακόμα κι αν χαρακτηρίζονται από σταθερό και συστηματικό σεξ κι άλλες που βάζουν το σεξ στα ψιλά γράμματα, αλλά ζουν και βασιλεύουν εις τους αιώνας των αιώνων. Ο έρωτας δε μετριέται σε «φορές». Το μόνο που τον νοιάζει είναι να νοιάζεσαι. Να ακούς και να αντιλαμβάνεσαι τις ανάγκες του άλλου και το ίδιο να κάνει κι εκείνος για τις δικές σου. Και ποτέ, μα ποτέ, να μην κάνεις το λάθος να θεωρήσεις εκείνον δίπλα σου δεδομένο. Γιατί εκεί το παιχνίδι, είτε με σύστημα είτε χωρίς, θα ‘ναι σίγουρα χαμένο.