Τέλεια σχέση δεν υπάρχει. Και λάθη θα κάνεις και σε παγίδες θα πέσεις και θα προβληματιστείς κι ίσως τα ξανακάνεις όλα από την αρχή σαν να μη σου συνέβησαν ποτέ την πρώτη φορά. Υπάρχουν δυο βασικά και πιο συνήθη λάθη που κάνουν τα ζευγάρια στη σχέση τους χωρίς να το αντιλαμβάνονται με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνουν καθημερινά και συνεχώς τις ίδιες λούπες προβληματικών στη σχέση.

Αρχικά, επιμένουν στα αποτελέσματα που δεν μπορούν να ελέγξουν και δεν εστιάζουν στις διαδικασίες όπου είναι υπό τον έλεγχό τους. Με την πιο πάνω πρόταση, για να είμαστε πιο σαφείς, τα ζευγάρια εστιάζουν στο τελικό στάδιο που φέρνει τον τσακωμό και της έκρηξης που δεν ελέγχεται πλέον, γιατί το ηφαίστειο έχει ήδη ζεσταθεί. Οδηγούνται σε αυτό το σημείο γιατί δεν εκφράζουν από την αρχή που βλέπουν το γεγονός που τους ενοχλεί να συμβαίνει, τον προβληματισμό τους, με αποτέλεσμα να φτάνουν στο απροχώρητο κι αφού γίνει μια απίστευτη συσσώρευση ανομολόγητων, να ξεσπάσει το άτομο που έχει εκνευριστεί με κάτι που έχει γίνει ίσως και μήνες πριν και κλιμακώθηκε, μέχρι να ξεσπάσει, πολλές φορές ίσως και για μια τελείως άσχετη αφορμή, δημιουργώντας απορίες και λάθος επικοινωνίες.

Όταν δε συζητάμε με το άλλο άτομο σε πραγματικό χρόνο, δεν μπορεί να γνωρίζει ότι έχουμε ενοχληθεί, αλλά πέραν αυτού το να ξεσπάμε από το πουθενά και να έχουμε την απαίτηση να μας κατανοήσει είναι από μόνο του καταπάτηση κάθε ανθρώπινης ελευθερίας εντός σχέσης. Είναι σαν να δίνουμε άλλοθι σε μια λάθος συμπεριφορά με το πρόσχημα ότι προηγήθηκε μια άλλη. Η ουσία είναι μία, για να μη φτάνει πάντα το θέμα σε ένα τρελό κι άνευ προηγουμένου ξέσπασμα, μπορείς να συζητήσεις τι σας οδηγεί σ’ αυτό το σημείο, αναλύοντας μία-μία κάθε πράξη που έχει εκτελεσθεί για να δείτε καθαρά πού είναι το πρόβλημα, δίνοντας μία λύση που θα καλύψει και τις δύο πλευρές. Ακούγεται κοπιαστικό κι ίσως και λίγο ψείρισμα, όμως σκέψου πόσο χρόνο θα γλιτώσετε από μελλοντικούς καβγάδες!

Το δεύτερο λάθος είναι η αποτυχία να κατανοήσουμε τους υποσυνείδητους δεσμούς που υπάρχουν στις συνειδητές δεσμεύσεις μας. Είναι πραγματικά δύσκολο πρώτα ως μονάδα να γνωρίζουμε μέρη του εαυτού μας που δεν είναι φανερά, αφού το συγκεκριμένο στοιχείο -το όποιο στοιχείο αφορά το υποσυνείδητό μας- είναι κρυμμένο μέσα στις άπειρες σκέψεις του μυαλού μας, χωρίς να θέλει να φανερωθεί. Η δύναμη που έχει ως προς τον άνθρωπο είναι μαγική, αφού η κυρίως λειτουργία του αφορά στο να παίρνει πληροφορίες από τις προσλαμβάνουσες, φτιάχνοντας τον δικό του ιστό εντός μας, κάτι σαν κωδικοποιημένη γλώσσα που δεν είναι εύκολο να αντιληφθείς.

Υπάρχει λοιπόν τεράστια πιθανότητα να θεωρείς πως συνειδητά κάνεις κάτι, όμως υποσεινήδητα να έρχεται σε κόντρα με σένα και το τι νιώθεις, βγάζοντας προς τα έξω και κατ’ επέκταση προς το ταίρι σου μια εικόνα ενός ανθρώπου που βρίσκεται σε αμφιβολία ή σύγχυση. Δυστυχώς έχουμε την τάση ως άνθρωποι να εστιάζουμε στους καθημερινούς απλούς δεσμούς, γιατί είναι πιο εύκολο να οριστούν και δε χρειάζεται κόπο ή ψάξιμο εκ μέρους μας, όμως στην τελική ξεχνάμε τι συναισθήματα υπάρχουν κάπου καλά κρυμμένα μέσα μας και δεν αναλύουμε τα ενδότερα θέλω και κίνητρά μας μεταφέροντας αυτή τη λογική και στη σχέση μας. Μέχρι που θα έρθουν μπροστά σχεδόν επιθετικά, για να μας θυμίσουν πως η προσωπική δουλειά και η ενδοσκόπηση είναι πάντα ζητούμενο.

Λάθη υπάρχουν πολλά, πόσο μάλλον στον έρωτα, όμως είναι για να τα ξεπερνάμε. Αφού τα γνωρίζουμε, ας κάνουμε μια προσπάθεια πρώτον να τα συγχωρήσουμε, μετά να μην τα φοβηθούμε, μέχρι τελικά να τα πολεμήσουμε. Αυτή τη φορά όμως χωρίς παρωπίδες.

 

Συντάκτης: Άντζη Ευριπίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου