Εκείνον που όλοι ψάχνουμε. Εκείνον που αναζητάμε. Τον άνθρωπό μας. Αυτόν που μπορεί να φανταζόμαστε με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, εσωτερικά ή εξωτερικά, αλλά όταν τον συναντήσουμε να μην είναι αυτό που είχαμε στο μυαλό μας. Θα είναι όμως, αψεγάδιαστος και μοναδικός. Και δε θα προσπαθεί γι’ αυτό.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που πριν από σένα γνώρισε κι άλλες σχέσεις αλλά δεν ταίριαξε σ’ αυτές. Δεν ήταν επαρκής γι’ αυτές. Κάτι υπήρχε κάθε φορά που δεν άρεσε. Μια συνήθειά του, μια φράση που έλεγε, μια χειρονομία που έκανε ή κάτι που δεν έκανε. Ίσως για άλλους ανθρώπους να ήταν ατελής όπως κι εσύ για κάποιους απ’ το παρελθόν σου. Πόσες φορές προσπαθούσες να γίνεις τέλειος για να αρέσεις κι όσο κι αν προσπαθούσες έβλεπες πως δεν έφτανες τις προσδοκίες που είχαν οι άλλοι για σένα;

Το τέλειο είναι υποκειμενικό. Αν δε γνωρίζαμε αυτούς που δεν ταιριάζουμε, δε θα καταλαβαίναμε αυτούς που πραγματικά είναι για μας. Κάποιοι είναι στα μέτρα μας κι άλλοι στα μέτρα κάποιου άλλου. Κάπου εδώ καταλαβαίνεις γιατί για μερικούς πρώην ήσουν άσχημος ή χαζή ή δεν ήσουν αρκετή ή μισός, γιατί απλώς έπρεπε να μάθεις ότι υπάρχει ο ένας ή η μία που θα είσαι μαζί του όχι μόνο επαρκής αλλά υπεραρκετός και πλήρης.

Μετά από αυτή τη γνωριμία με τον άνθρωπό σου κανένα φλερτ δεν αντικαθιστά το απόλυτο όπως μαζί του. Και κανένα κομμάτι σου δε λείπει για να συμπληρωθεί. Όταν βρεθείς μαζί του δε θα χρειάζεσαι τις ταινίες ή τα ποιήματα να σου μάθουν την αγάπη, θα ζεις τον έρωτα χωρίς μέτρα και σταθμά. Ο ημιτελής για τους πολλούς, ο ανεπαρκής. Ο τέλειος για σένα, ο άνθρωπός σου.

Δεν είναι αντικειμενικά δεκάρι στην εμφάνιση. Και τα ψεγάδια του έχει και τις αδυναμίες του και τα στραβά του. Μπορεί να μην έχει καμιά σχέση μ’ αυτό που ονειρευόσουν. Είναι κανονικός άνθρωπος. Κάπου εκεί έξω, έχει παρέες που τον πειράζουν για κάτι παράξενο που κάνει, γελάει, δακρύζει καμιά φορά και φοβάται για ό,τι μέλλει γενέσθαι. Θυμώνει και γκρινιάζει, γίνεται εγωιστής μα μαλακώνει αν βρεις τα κουμπιά του.

Δεν ξέρει αν και πότε θα σε συναντήσει μα ελπίζει όπως κι εσύ. Ελπίζει πως μαζί σου θα έχει εξαρχής τη μαγεία και τα βλέμματα θα φωνάζουν οικειότητα. Όταν τον συναντήσεις θα δέσεις μαζί του όπως δεν έδεσες με κανέναν ως τώρα. Όλες οι συνήθειες ή τα λόγια ή οι πράξεις που δεν άρεσαν σε πρώην, δικούς του ή δικούς σου, θα είναι ο λόγος που θα σας φέρουν μαζί.

Θα ‘ναι στα μάτια σου δεκάρι και θα ‘σαι κι εσύ δεκάρι στα δικά του. Τη μυρωδιά του θα την αντιλαμβάνεσαι μέσα σε χιλιάδες άλλες κι η παρουσία σου θα ‘ναι ό,τι πιο σημαντικό έχει στη ζωή του. Στα σεκλέτια σου αυτόν μόνο θα αναζητάς και καμιά άλλη φωνή δε θα είναι ικανή να σε παρηγορήσει όπως αυτή. Θα σου φέρνει τη γαλήνη όπου τη χρειάζεσαι και θα ξέρει τις λέξεις να σε ηρεμίσει.

Αυτός ο ένας άνθρωπος θα έχει αγκαλιά ακριβώς στο νούμερό σου και θα ‘χει μάτια που φτιάχτηκαν για να τα κοιτάξεις μια μέρα εσύ. Θα ‘χει ψυχή που ακούει τη δικιά σου ακόμα κι αν σιγομουρμουρίζει και μυαλό που μπορείς να κατανοήσεις ακόμα κι αν δε μιλάει. Θα σ’ αγαπά παρ’ όλο που είσαι εσύ και θα τον λατρεύεις παρ’ όλο που είναι αυτός.

Κι ο κόσμος του να ‘ρθει μπούμερανγκ, θα επιστρέφει γιατί εκεί ανήκει, μαζί και δίπλα σου. Δε θα γραπώνεται από αφορμές, αιτίες κι εγωισμούς για να μην είναι μαζί σου αλλά θα θυσιάζει θεούς και δαίμονες για να είναι. Δε θα προσπαθήσει ποτέ να σε αλλάξει μα αν αλλάξεις θα τον χαλάσει που δε θα ‘σαι αυτό που γνώρισε.

Δε θα κρυφτεί πίσω απ’ τη δειλία, θα σε κυνηγήσει εκεί που θα βροντήξεις την πόρτα και θα διεκδικήσει αυτά που αγαπάει σε σένα. Ανάθεμα που θα είσαι το ίδιο όμορφη με τις πιτζάμες όπως με το κόκκινο φόρεμα κι εκείνος θα έχει κάθε μέρα την ίδια γοητεία όπως και την πρώτη μέρα που τον συνάντησες.

Αυτός ο άνθρωπος δεν ξεγράφεται μέσα στα χρόνια ή στις σχέσεις που θα τον αντικαταστήσουν. Όσα φιλιά και να γευτείς, σε όσες αγκαλιές κι αν κρυφτείς, θα ‘ναι απλώς υποκατάστατα. Πολύ λίγοι γνωρίζουν τις αδυναμίες και τις ευαισθησίες σου, σε ακόμα πιο λίγους αρέσουν οι υπερβολές και τα κουσούρια σου μα σε έναν μόνο άνθρωπο είσαι τέλειος μέσα απ’ τα ελαττώματά σου.

Δεν εγκαταλείπουμε τον άνθρωπο που ταιριάξαμε μαζί του σαν δυο κομμάτια παζλ. Αν τον βρεις, κράτα τον. Κράτα τον γιατί θα είναι ο ατελής τέλειος για σένα και μαζί του θα είσαι το μισό που έγινε ολόκληρο.

 

Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Παναγιώτου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Μαρία Παναγιώτου