Ο καλύτερος τρόπος να αποκτήσεις κάτι είναι ξεχνώντας πόσο το θέλεις

«Κάνε το καλό και ριχ’το στο γιαλό», όπως λέει μια λαϊκή παροιμία. Σκέψου να την αντιστρέψεις λίγο αυτή τη φράση και να κάνεις την ευχή σου, αντί για κάποια καλή πράξη και να τη ρίξεις στον γιαλό. Θα μου πεις, γιατί γιαλό και γιατί ευχή. Θα σου πω, ότι ο μόνος τρόπος να αποκτήσεις κάτι (ή κάποιον) που ποθείς όσο τίποτα, είναι να ξεχάσεις πόσο βαθιά είναι αυτή σου η επιθυμία.

Έτσι, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ευχηθείς, δηλαδή πάνω-κάτω να οριοθετήσεις την επιθυμία σου και να την τοποθετήσεις σε ένα πλαίσιο, κι έπειτα να αφήσεις αυτή σου την επιθυμία να κυλήσει στον πάτο της θάλασσας, ξεχνώντας την ύπαρξή της. Σαφώς, όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ είναι δύσκολο να ξεχάσεις ότι το θέλεις, αφού μιλάμε για ενέργεια την οποία σπαταλάς και προκύπτει από σένα, αφού έχεις δώσει όλη σου τη σκέψη κι αγάπη -καμιά φορά φτάνοντας σε μη υγιή επίπεδα- έτσι ώστε να καταφέρεις να δεις μια μέρα αυτό που επιθυμείς όντως να συμβαίνει. Να το ζήσεις και να ξέρεις βαθιά μέσα σου πως αυτό είναι που ονειρεύτηκες, προγραμμάτισες, που έδωσες για εκείνο, ένα κομμάτι από σένα. Άρα, πώς στο καλό μπορείς να το ξεχάσεις;

Κι όμως, είναι επιλογή κι απόφαση να πας με το ρεύμα, να ζήσεις ξεχνώντας πως ευχήθηκες, πως ζήτησες, πως λαχτάρισες και με όλη τη δύναμη της ψυχής σου θέλησες. Είναι δύσκολο να πείσεις το μέσα σου πως αν το λησμονήσεις, θα γίνει, μα η ιστορία επαναλαμβάνει σχεδόν απτόητη πως αφήνοντας χαλαρά τα λουριά της ζωής, εκείνη σε ανταμείβει. Μένει μόνο να βρεις το νόημα στο να το κάνεις. Η σκέψη και μόνο, άλλωστε, του να καρτεράς μια ευχή, σού γεννά περισσότερες ανησυχίες και σου στερεί τη χαρά της προσμονής, μετατρέποντάς τη σε αναμονή ή κι εμμονή.

Κι ας έχεις λοιπόν μια δυσπιστία, είναι βέβαιο πως για να γίνει αυτό που επιθυμείς, πρέπει να πάψεις να ασχολείσαι με το ότι το επιθυμείς. Να αφήσεις τη ροή της ζωής να κάνει αυτό που εκείνη ξέρει καλύτερα, για να καταφέρει να σου το σερβίρει με τον πιο μαγικό κι αιφνίδιο τρόπο. Χρειάζεται να ξεχάσεις, χρειάζεται να συνεχίσεις την πορεία σου και ν’ αφήσεις εκείνα τα υδάτινα ρεύματα να ασχοληθούν. Έχε, εμπιστοσύνη κι αυτό που ζήτησες μαγειρεύεται. Πρέπει να απαλλαχτείς από τις εμμονές κι απλώς να έχεις πίστη.

Κι αν νιώσεις πως άδικα περίμενες και τελικά έφτιαξες μια άλλη ζωή, αγαπώντας άλλους ανθρώπους και θέλοντας πια άλλα πράγματα, μένοντας με ένα μικρό παραπονάκι ανά χείρας, ίσως χρειάζεται να το σκεφτείς λιγάκι περισσότερο και να διακρίνεις πως δεν είχες την ωριμότητα να στραφείς προς τη σωστή κατεύθυνση. Ίσως πάλι να σε λύγισε ο χρόνος και να εγκατέλειψες ουσιαστικά την ίδια την ιδέα, κοιτώντας άλλες θάλασσες για το τι θα ξεβράσουν στην ακτή. Ίσως πάλι δε συνέβη, γιατί έφτασες στο ζενίθ των προσδοκιών σου, όμως δεν πίστεψες ούτε μια στιγμή πως μπορούν να εκπληρωθούν. Έπειτα, ίσως απλώς εμπλούτισες με άλλα όνειρα κι ευχές τον κόσμο σου που, ως υποκατάστατα για να σε ξεγελάσεις.

Αν πάλι γίνει η ευχή σου και βρεθείς να νιώθεις αμηχανία μπροστά στον χρόνο που σου προσφέρει το «δώρο» σου, μάθε πως είναι αγένεια να επιστρέφεις δώρα, είναι ασέβεια στη ζωή. Οπότε, απόλαυσέ το.