Τα βιώματά σου είναι αυτά που διαμορφώνουν το χαρακτήρα σου. Οι στιγμές, οι καταστάσεις σε αλλάζουν σταδιακά, κάπως έτσι ωριμάζεις. Γίνεσαι σοφός και ξέρεις πώς να διαχειριστείς νέες καταστάσεις. Σου θυμίζουν κάποια προηγούμενα γεγονότα και λειτουργούν κατά μια έννοια αμυντικά, για να αποφύγεις τυχόν λάθη ή απλά να έχεις το αποτέλεσμα που θες. Λίγο-πολύ, αυτές οι εμπειρίες σου δημιουργούν την ανάγκη για ορισμένες προϋποθέσεις, όπως αλλιώς τις αποκαλούμε “standards”, συχνά υψηλά.

Γιατί αυτό; Γιατί, έχεις γίνει επιλεκτικός και δύσκολα βρίσκεις κάτι που να σε ελκύει. Κι αυτό δεν είναι πάντα καλό, γιατί υπάρχει κι η αρνητική του έννοια: παραξενιές. Δηλαδή, δεν ικανοποιείσαι με τίποτα και τίποτα δε σου αρκεί. Θέλεις κάτι δυνατό που να σε βγάλει απ’ τη ρουτίνα που θεωρείς ότι ζεις. Δύσκολα βρίσκεις ενδιαφέροντα και δύσκολα επίσης θα βρεις έναν άνθρωπο να πορευτείς μαζί του.

Έχεις φανταστεί ποτέ πως αυτό μπορεί να συμβεί και στο σεξ; Υπάρχει κόσμος που κάποτε έζησε μια πολύ έντονη περίοδο για την ερωτική του ζωή. Συχνές εναλλαγές συντρόφων, φαντασιώσεις και κρυφές επιθυμίες που εκτονώθηκαν.  Χόρτασε σε τέτοιο βαθμό, που ίσως να το θεωρεί αρκετό για όλη του τη ζωή. Να ‘ναι πια μια απλή τυπική διαδικασία, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή συναίσθημα.

Να έχει συνηθίσει, να λειτουργεί μηχανικά και να μη βρίσκει καμία ουσία στη συνουσία. Σαν να ‘χει παγώσει το όλο θέμα μέσα του. Η ποσότητα σε κάνει να χάνεις την ποιότητα. Δεν εκτιμάς, δε σε ενδιαφέρει. Βλέπεις στον απέναντι ένα ωραίο παρουσιαστικό και μετά από λίγη ώρα μαζί του, τον βλέπεις απλά βαρετό.

Η πράξη γίνεται μόνο και μόνο για να ικανοποιήσεις τα ένστικτά σου, αλλά όχι για κάτι περισσότερο. Μια βιολογική ανάγκη, που απλά ένιωσες μια λιγούρα στο στομάχι και θέλησες να κάνεις μια παύση απ’ τη ρουτίνα σου για να φας. Δεν αποβλέπεις σε κάτι περισσότερο ούτε το θέλεις γιατί το έχεις ήδη απορρίψει.

Ίσως κάποιες φορές να μη γίνεται ούτε αυτή η ένωση. Να κάθεσαι, ας πούμε, σε ένα ωραιότατο καφέ να παρατηρείς με τις ώρες τη διακόσμηση. Να βλέπεις ξεκάθαρα ότι ο απέναντι σε θέλει κι απ’ τις δυο κουβέντες που θα ανταλλάξετε να καταλαβαίνεις αν θέλει κάτι εφήμερο, ουσιαστικό ή τίποτα. Να συνεχίζει να μονολογεί και εσύ να παραμένεις φειδωλός στις απαντήσεις σου. Μηχανικά και πάλι, έχεις ζήσει τη συνουσία στο μυαλό σου με αυτό το πρόσωπο και τελικά αποφασίζεις ότι δε θέλεις να το δεις και στην πράξη.

Η πιο όμορφη στιγμή, η ερωτική, έχει χάσει το νόημά της. Δε βρίσκεις ούτε σε αυτό ικανοποίηση. Κάνεις σεξ, μόνο από σωματική ανάγκη. Δε σε μαγεύει η σεξουαλική ηδονή ούτε σε γεμίζει. Την έχεις απομυθοποιήσει. Η δική σου ηδονή είναι πια αλλού κι εκεί την αναζητάς. Ίσως να είναι η δόξα, το χρήμα κι η δημιουργία. Σίγουρα, όμως, σε αυτό το στάδιο δεν είναι ερωτική.

Βαρέθηκες τα ίδια, τα συνηθισμένα και προκαθορισμένα, με ένα αδιευκρίνιστο τέλος. Δεν ξέρεις τι φταίει ως εκείνη τη στιγμή. Μέσα σου, όμως, γνωρίζεις, απλά δε θες να το παραδεχτείς. Είναι μια απαισιοδοξία που σε χαρακτηρίζει, γιατί πιστεύεις ότι δεν υπάρχει κάτι που να σε εξιτάρει. Να σου ενεργοποιήσει το ενδιαφέρον σου ώστε να θέλεις να ασχοληθείς. Είναι οι προϋποθέσεις σου, τα ψηλά standards που έχεις θέσει και δεν υποχωρείς για να δεις την κατάσταση με άλλη οπτική. Γίνεσαι απόλυτος και σε διακατέχει μια μόνιμη άρνηση.

Η γεμάτη εμπειρίες ζωή σου σε έφερε σε έναν πρόωρο κορεσμό και τίποτα πια δεν έχει νόημα κι ενδιαφέρον. Το βαφτίζεις «εκλεπτυσμένο γούστο», απομακρύνεσαι και το τερματίζεις εκεί. Δε θέλεις να προχωρήσεις, να συνεχίσεις να νιώσεις. Ξέρεις πως η διαδικασία έχει τον ίδιο ρυθμό και δεν ευχαριστιέσαι τίποτα. Είναι ένα μεταβατικό στάδιο ή απλά θα παραμείνεις έτσι και μια ζωή θα ισχυρίζεσαι ότι έχεις μεγάλες προσδοκίες για το ιδανικό;

Ίσως μια μέρα, επανέλθεις ή απλά θα παραμείνεις έτσι, να σου φταίνε οι γύρω σου. Η εύκολη λύση κι η απαλλαγή ενός φορτίου που δε θες να δεις, τον δικό σου εσωτερικό κόσμο. Δε θες να επανενταχτείς σε αυτό που λέγεται ζωή.

Ίσως, βέβαια να έχει φτάσει σε σημείο πληρότητας και κάπου εδώ είναι που πρέπει να πατήσεις το κουμπί για επανεκκίνηση. Ό,τι κι αν είναι, θα το βρεις τον τρόπο σου. Θα συνηθίσεις να είσαι ισχυρογνώμων ή θα το αλλάξεις. Η επιλογή είναι καθαρά δική σου.

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη