Καμιά φορά στην ερώτηση «τι θέλεις από τον/τη σύντροφό σου» η απάντηση που δίνουμε κυμαίνεται κάπου ανάμεσα στο «δεν ξέρω» και στο «ό,τι θέλει ας έρθει». Τότε δεχόμαστε σχόλια του τύπου «είσαι αναποφάσιστος/η» και «αφού δεν ξέρεις τι θες, πώς περιμένεις να το βρεις;». Είναι όμως όντως έτσι τα πράγματα ή το να μην ξέρουμε ακριβώς τι θέλουμε καμιά φορά λειτουργεί υπέρ μας;

Κανείς δεν αντιλέγει ότι οι στόχοι και οι επιθυμίες μας αποτελούν καύσιμα για να πετύχουμε. Είναι σημαντικό να ξέρουμε πού θέλουμε να φτάσουμε, κάποια πράγματα όμως είναι πιο μεγάλα από εμάς για να δοκιμάσουμε να τα κλείσουμε σε κουτάκια. Ένα από αυτά είναι κι ο έρωτας.

Όλοι έχουμε μια εικόνα για το ιδανικό ταίρι στο μυαλό μας. Ουκ ολίγες φορές όμως η ζωή δε μας κάνει τη χάρη να μας δώσει ακριβώς αυτό που θέλουμε. Μπορεί βέβαια να μας προσφέρει αυτό που χρειαζόμαστε χωρίς να το καταλαβαίνουμε και χωρίς καν να μας ρωτήσει.

Γιατί είναι κακό να μην ξέρουμε τι θέλουμε δηλαδή; Πειράζει να είμαστε ανοιχτοί σε όλους τους ανθρώπους που θα βρεθούν στο διάβα μας; Έτσι έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε πρόσωπα διαφορετικά που με κάποια μπορεί να ταιριάξουμε και με άλλα να φτάσουμε σε σημείο να ευχόμαστε να μην είχαμε δώσει ποτέ την ευκαιρία να μας πλησιάσουν.

Το να περνάς τη διαδικασία του να μην ξέρεις τι θέλεις, να το αποδέχεσαι και να προχωράς, μπορεί να σε βγάλει εκεί που θα ήθελες να είσαι εξαρχής. Πώς θα μάθω τι δε θέλω αν δε δω τι δε θέλω και πώς θα μάθω τι θέλω αν δε δω τι θέλω; Δεν μπορούμε απλώς παρατηρώντας τις σχέσεις να καταλήξουμε στα δικά μας συμπεράσματα και να κυνηγάμε κάτι που στην τελική μπορεί να μη μας αρέσει. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο να τα έχουμε ξεδιαλύνει όλα χωρίς να φάμε τα μουτράκια μας.

Το να είμαστε ανοιχτοί σε ό,τι προκύψει είναι η πρώτη κίνηση για να μάθουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τις ανάγκες του, το τι ζητάμε από έναν άνθρωπο που θα θέλαμε καθημερινά στη ζωή μας. Το να νιώθεις άσχημα που δεν έχεις προσδιορίσει ακριβώς τι ζητάς είναι κάτι που πηγάζει από κοινωνικές αντιλήψεις, στις οποίες οφείλουμε να κλείσουμε τ’ αφτιά και να τις αγνοήσουμε. Δεν μπορεί κανείς να μας υποδείξει το σωστό και το λάθος σε ένα θέμα τόσο λεπτό. Κι όσες φορές υποχωρήσαμε και δεχτήκαμε να βγούμε ένα ραντεβού με ένα άτομο που μας γνώρισαν φίλοι ή πρόσωπα απ’ την οικογένεια, διότι «ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμασταν!» σπάνια φύγαμε ικανοποιημένοι απ’ τη συνάντηση.

Το μόνο άτομο που ξέρει τι θέλεις είναι ο εαυτός σου. Εμείς ξέρουμε τι χρειαζόμαστε κατά βάθος και υποσυνείδητα κατευθυνόμαστε από μόνοι μας προς την κατάλληλη κατεύθυνση, μέχρι να φτάσουμε στο σημείο που θα μας έρθει κατακούτελα η συνειδητοποίηση ότι αυτό που ψάχναμε το βρήκαμε. Κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του ρυθμούς και τρόπους να ψάξει αυτό που του κάνει καλό. Όταν ο Καβάφης έγραψε «Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις», κάτι παραπάνω θα ήξερε.

 

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Σμαράγδα Σαββίδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.