Η φιλία είναι κάτι πιο απλό αλλά ταυτόχρονα και πιο περίπλοκο από μια σχέση. Οι φίλοι μας πολλές φορές ξέρουν πράγματα για μας, που ίσως η παρούσα σχέση μας να μην έχει ιδέα γι’ αυτά και μια μελλοντική σχέση μπορεί να μη μάθει και ποτέ. Ο τρόπος που επιλέγουμε τους φίλους μας είναι κάτι που διαφέρει αρκετά, γι’ αυτό έχουμε και την έκφραση «δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι». Δεν το είπε ποτέ κανείς αυτό για κάποιον έρωτα, σωστά;

Θα ακουστεί λίγο κυνικό, ίσως και κρύο, αλλά υπάρχουν κατηγορίες φίλων. Πρώτοι έρχονται οι κολλητοί και μετά τα υπόλοιπα. Το «κολλητιλίκι» δε μετριέται πάντα ανάλογα με το χρόνο που περνάμε μαζί αλλά και από τα πράγματα που μπορούμε να συζητήσουμε. Όταν βρισκόμαστε με τους κολλητούς σπάνια θα έχουμε την επιθυμία να φύγουμε ή να κόψουμε τη συνάντησή μας νωρίς, όπως ίσως να κάνουμε με άλλους φίλους οι οποίοι δεν είναι τόσο κοντά μας. Οι κολλητοί είναι το safe-space μας.

Μετά από κάποια φάση στη ζωή μας, ο φιλικός κύκλος που δημιουργήσαμε γύρω μας παραμένει σταθερός και δύσκολα θα βάλουμε κάποιο νέο άτομο μέσα σ’ αυτόν. Θα παρατηρήσουμε ενδελεχώς ένα καινούργιο υποψήφιο φίλο και τότε θα αποφασίσουμε σε ποια κατηγορία θα καταταχθεί. Κι αυτό γιατί όσο κι αν θέλουμε να έχουμε φίλους και γνωστούς που συμφωνούν απόλυτα μαζί μας ή μοιράζονται τις ίδιες απόψεις με μας, η ζωή πάντα θα μας φέρει σε συνδέσεις χωρίς ουσία. Κι ίσως μετά την πρώτη, άντε δεύτερη καυτή πατάτα, θα ξεκινήσουμε να μετράμε τις κινήσεις μας για να διατηρήσουμε τις αποστάσεις μας.

Υπάρχουν φορές που ίσως κάποιο άτομο να επιδιώκει πιο στενές επαφές από αυτές που μπορούμε και θέλουμε να προσφέρουμε, σε φιλικό επίπεδο. Με το να λαμβάνουμε υπόψιν το δικό μας πρόγραμμα και να βάζουμε σαν προτεραιότητα τον εαυτό μας (όχι σε σημείο εγωπάθειας βέβαια) μπορούμε να δημιουργήσουμε μια απόσταση από ένα άτομο που ίσως να θέλει να μας πλησιάσει περισσότερο από όσο αντέχουμε. Επίσης, μια φιλική υπενθύμιση, μπορούμε να λέμε όχι. Μια τόσο μικρή λέξη άφησε το σημάδι της στην ιστορία και μπορεί να μας σώσει κι εμάς από διάφορες καταστάσεις. Οι φτηνές δικαιολογίες, άλλωστε, είναι πολύ εύκολο να εντοπιστούν και ταυτόχρονα χτυπάνε πολύ πιο άσχημα στο αυτί. Με τους φίλους έχουμε μια σχέση ειλικρίνειας κι έτσι θα πρέπει να είμαστε και με ένα άτομο που προσπαθούμε να σπρώξουμε δυο-τρεις ίντσες μακριά. Μόνο μιλώντας ειλικρινά θα καταφέρουμε να δείξουμε τις προθέσεις μας.

Πολλοί καταφεύγουν στο να πουν μικρά white lies, που λεν’ και στα χωριά μας, δηλαδή μικρά αθώα ψεματάκια που θα αποκρύψουν την αλήθεια και θα τους βοηθήσουν στο να αποφύγουν το εν λόγω άτομο. Αυτή είναι η πιο λάθος τακτική που μπορούμε να ακολουθήσουμε καθώς δημιουργούμε δικαιολογίες για μια κατάσταση την οποία εάν αντιμετωπίσουμε ήρεμα κι ώριμα, μόνο όπως θέλουμε θα μπορεί να εξελιχθεί. Ως προς τον τρόπο μας, δεν είναι ανάγκη να είμαστε επιθετικοί ή απόμακροι, αρκεί μια αποστασιοποίηση για να αποφύγουμε την εμπλοκή. Αν σε μια ερώτηση δεν απαντάς με ερώτηση κάποια στιγμή η συζήτηση θα τελειώσει. Απλό. Δε χρειάζεται να φωνάξεις ή να μιλήσεις άσχημα για να συμβεί αυτό.

Σας αφήνω με μια προτροπή: όσους πιο πολλούς γνωστούς και φίλους έχουμε τόσο πιο όμορφη γίνεται η ζωή μας. Μπορεί να θέλουμε να απομακρύνουμε λίγο ένα άτομο από κοντά μας, όμως ας συμβεί αυτό με προσοχή αφού μόνο φιλία θα ήθελε να προσφέρει κι αυτό δεν είναι διόλου μικρής σπουδαιότητας. Άλλωστε, κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να του τύχει στη ζωή και πιο χέρι θα βρεθεί για να βρει το δικό μας.

Συντάκτης: Σμαράγδα Σαββίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου