Από το μηδέν στο διακόσια μιας εμμονής

Η ζωή μας ολόκληρη περιστρέφεται γύρω από τους αριθμούς. Η ώρα που θα πάμε στο μάθημα, ή ώρα που θα φάμε, που θα βγούμε για καφέ με την παρέα, η ώρα για να  παραδώσουμε τις εργασίες μας, μέχρι και το πόσες θερμίδες έχει η μπάρα που πήραμε χθες από το σούπερ. Έχουν όμως η αριθμοί, η ώρα, τα λεπτά, οι θερμίδες την ίδια σημασία για όλα τα άτομα;

Όχι. Εκτός κι αν κατά περιπτώσεις δε γίνεται αλλιώς, όπως για παράδειγμα σε έναν λογαριασμό ή μια επαγγελματική υποχρέωση. Τι γίνεται όμως στην ομάδα των ανθρώπων που επηρεάζονται σε βαθμό υπέρ του υγιούς από τη σημασία των αριθμών γύρω τους; Πώς επηρεάζεται η ψυχολογία τους; Και πώς ξαφνικά από την άγνοια και την ελευθερία καταλήγουν φυλακισμένοι στο μυαλό τους παλεύοντας για την απελευθέρωση;

Οτιδήποτε προκαλεί εμμονή δεν εγκαθίσταται μέσα μας από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν ξυπνά κάποιος το πρωί κι αρχίζει να έχει εμμονή με τη ζυγαριά, τις θερμίδες, τα κιλά, τα λεφτά, τις ώρες που σπαταλά στο γυμναστήριο, τους ακολούθους του στο ίνσταγκραμ ή την ώρα που σπαταλά στο να διαβάσει, να αράξει. Μέσα από την καθημερινότητα και την επανάληψη ορισμένων συμπεριφορών τείνει να δημιουργείται η εμμονή στο μυαλό κάποιου ή ίσως να ενεργοποιήσει η επανάληψη αυτή κάποιο τραύμα του παρελθόντος που θα ξυπνήσει εμμονικές συμπεριφορές.

Τη μια στιγμή κάποιος είναι εντάξει με το σώμα του και τον αριθμό της ζυγαριάς αλλά τι γίνεται -για παράδειγμα- σε περίπτωση που το άτομο αυτό δεχθεί αρνητική κριτκή για το σώμα του, για παράδειγμα, ή που χάσει ένα αγαπημένο του πρόσωπο- σταθμό στη διαδικασία αυτογνωσίας του; Μια εμμονή απόδειξης αξίας, που συνοδεύεται από μια συναισθηματική κατάπτωση είναι πιθανό να εμφανιστούν αν δεν οχυρωθεί σωστά και πληγεί η αυτοεικόνα του. Λειτουργεί τότε η εμμονή να αποδείξει ότι αξίζει -ή ότι δεν αξίζει- σαν τιμωρία προς τον εαυτό του ή ως ένας τρόπος να προσπαθήσει να ενταχθεί, να γίνει πιο αποδεκτός ή να γίνει «καλύτερο άτομο» από αυτό που πιστεύει μέσα του ότι είναι.

Όλες αυτές οι εμμονές αρχίζουν σιγά σιγά να εντάσσονται στη ζωή κάποιου κι ενώ αρχικά μπορεί να πιστεύει ότι έχει τον πλήρη έλεγχο της κατάστασης κι ότι δεν πρόκειται να ξεφύγει, τελικά καταλήγει στο να υπερβαίνει κάθε όριο εαυτού. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει 3 ώρες κάθε μέρα γυμναστήριο. Όσο πιο πολύ και συχνά το άτομο επαναλαμβάνει αυτό με το οποίο έχει εμμονή του δίνει την προσδοκία ότι θα έρθουν και ισχυρότερα αποτελέσματα κι εν τέλει θα ξεπεράσει τον εαυτό του για το «καλύτερο».

Στην πραγματικότητα όμως αρχίζει να χάνει τον έλεγχο της ζωής του. Αρχίζει να σπαταλά τον περισσότερο χρόνο του στο να επαναλαμβάνει το ίδιο και το ίδιο γιατί αυτό αποφέρει μια επίπλαστη ασφάλεια, όμως σιγά σιγά αρχίζει η συμπεριφορά του και τα συναισθήματά του να ελέγχονται από την εμμονή του, φτάνοντας σε ψυχαναγκασμό. Αρχίζει να μεταλλάσσεται σε πιο αντιδραστικό κι επιθετικό προς τα άλλα άτομα, αρχίζει να αποφεύγει ομαδικές δραστηριότητες με αγαπημένα του άτομα κι αποφεύγει να βρίσκεται κάπου που μπορεί να επηρεάσει το πρόγραμμά του. Μένει τελικά μόνος χωρίς να καταλαβαίνει γιατί.

Πώς όμως κάποιος μπορεί να απελευθερωθεί πραγματικά από τις εμμονές; Η καλύτερη μέθοδος κι ίσως η πιο αποτελεσματική είναι το να ζητήσει  βοήθεια από κάποιον ειδικό που θα μπορέσει να τον καθοδηγήσει με σωστό τρόπο στο να βρει την πηγή του προβλήματος και να δουλέψει σε αυτήν ώστε να καταφέρει να αφαιρέσει την εμμονή από τη ζωή του και να δημιουργήσει μια υγιέστερη και πιο καλή σχέση με το εγώ του. Επιπλέον, η εκούσια απομάκρυνση από πηγές συναισθηματικής φόρτισης που ιντριγκάρουν την εμμονή αυτή, όπως θα μπορούσε να είναι το κινητό, ή πηγές πληροφοριών συγκεκριμένες, ακόμη κι άτομα, βοηθούν στο να γίνει το πρώτο βήμα και να καθαρίσει το μυαλό.

Ποτέ δεν είναι αργά να αναζητήσει τη βοήθεια που χρειάζεται και να φτιάξει τις σχέσεις με τον εαυτό του και τα αγαπημένα του άτομα. Ποτέ δεν είναι πραγματικά αργά να επενδύσει κανείς σε ένα καλύτερο αύριο για τη δική του χαρά κι απελευθέρωση.