Όταν το κολλητάρι φλερτάρει εκτός σχέσης, του λέμε και μπράβο!

Θέλω να μου θυμίσει κάποιος να πω στον μάγκα που είπε πως οι σχέσεις είναι ό, τι πιο εγωιστικό υπάρχει ένα μεγάλο μπράβο, γιατί τον παραδέχομαι. Το φιλοσόφησε ο τύπος το θεματάκι και έβαλε όλο το ρεζουμέ μέσα σε μία πρόταση. Ωραίος.

Βρε παίδες, για να συγκεντρωθούμε ολίγον τι. Μπαίνει κανείς από εσάς στη σχέση έτοιμος να χάσει και πατρίδα και εαυτό και ό, τι πιο ιερό; Όχι. Συνήθως μπαίνουμε σαν τα πρόβατα στη σφαγή, άντε αν μας τρελαίνει πολύ το γκομενάκι να το παίξουμε και λίγο άρχοντες. Μα κάπου κολλάμε και λέμε «α, εγώ θα βάλω όρια» κι εκεί κάπου αρχίζει το παρατράγουδο. Βλέπεις, όταν λες πως είσαι σε σχέση με έναν άνθρωπο, σημαίνει πως δεν τον βλέπεις σαν μια απλή ξεπέτα. Θες να έχει μια συνέχεια το στόρι σας, θέλεις να χτίσετε κάτι γερό. Για να το κάνεις, όμως, αυτό, είσαι υποχρεωμένος και τις υποχωρήσεις σου να κάνεις και το εγώ σου να ποδοπατήσεις και τα ιδανικά σου να αλλάξεις. Ακριβό, ίσως, το τίμημα, μα μονάκριβο και το αποτέλεσμα.

Κι έτσι, ξαφνικά, βλέπεις ανθρώπους που δεν είναι πια ο εαυτός τους. Κι όχι επειδή χάθηκαν κάπου στο δρόμο, αλλά επειδή ξαφνικά απέκτησαν κι έναν άλλο εαυτό. Και θα σου δώσω και ένα τρανταχτό παράδειγμα για να καταλάβεις πως δε σου πουλάω φούμαρα εδώ.

Πες ότι είσαι με την παρέα σου και συζητάτε τα γκομενικά σας -εύκολα σου βάζω, μην γκρινιάζεις, πιο καθημερινό φαινόμενο από αυτό δε θα βρεις. Κι εκεί που τα λέτε πετάγεται το κολλητάρι σου και λέει «Καλά, μιλάω με ένα τυπάκι όλα τα λεφτά». Κι ενώ στο κεφάλι σου φωνάζει μια φωνούλα πως ήρθε η ώρα για κήρυγμα, γιατί το άτομο είναι σε σχέση και μάλιστα σοβαρή, σκας μια χαμογελάρα απ’ το ένα αυτί στο άλλο και αρχίζεις να επαινείς τη γυπαετίσια υπόσταση του φιλαρακίου σου. Ωραίος.

‘Ντάξει, η αλήθεια είναι πως δε σου αρέσει να κάνεις και κουμάντο στη ζωή των άλλων. Αν αυτοί είναι οκ με ό, τι κάνουν, δε σου πέφτει και λόγος, σωστά; Στην τελική, δε σου ανήκει κανένας άνθρωπος σ’ αυτήν την οικουμένη για να μπορείς εσύ να το παίζεις αρχηγός του. Αν θέλει να καυλαντίζει και με άλλους και με γεια του και με χαρά του. Άλλο το τι θα έκανες εσύ στη θέση του, σωστά; Σωστά.

Έστω, λοιπόν, πως μετά απ’ τη φασούλα αυτή έχεις ραντεβού με το δικό σου το αμόρε. Κι όπως κάθεστε αγκαλίτσα και περνάτε όμορφα, αρχίζεις να διηγείσαι την ιστορία που παίχτηκε πριν. Κι εκεί που περιμένεις μια αντίδραση τύπου «Α, καλά», έρχεσαι αντιμέτωπος με πονηρό υφάκι, χλιαρό γελάκι και μια απάντηση τύπου «Ε, σιγά κι εγώ το κάνω». Αχ να ‘χα βίντεο να τραβάω τη φάτσα σου, που μοιάζεις με καρτούν και τα μαλλιά σου έγιναν αυτόματα καρφάκια!

Και να τα μαλώματα και να οι φωνές και να τα νάζια και να οι τσακωμοί. Γιατί εσύ κάτι τέτοια δε τα σηκώνεις, όλα κι όλα! Δεν πα να σου υπόσχεται πως δε σε απατά; Δε γεννήθηκες και χθες τώρα εσύ! Τα έχεις πάρει στο κρανίο και ποιος σε κρατάει. «Μα και το φιλαράκι σου το ίδιο κάνει! Δεν απατάει, απλώς καυλαντίζει!» Άλλο αυτό! Γιατί άλλο αυτό; Θα σου πω εγώ: γιατί το άλλο συμβαίνει σε κάποιον άλλο, ενώ αυτό συμβαίνει σε σένα!

Για πες μου βρε πουλάκι μου, όμως, για να καταλάβω κι εγώ: πώς είναι δυνατόν τον έναν άνθρωπο να τον θεωρείς μάγκα και τον άλλο σκάρτο, όταν κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα; Και δε σου λέω να πας βάσει πιθανοτήτων και να αρχίσεις να λες τα δικά σου. Αν είναι κάποιος να σε απατήσει και σε ένα δωμάτιο να τον κλειδώσεις θα βρει τρόπο να το κάνει. Το θέμα είναι τι κάνει όταν τον αφήνεις ελεύθερο.

Όλα αυτά που λέγαμε πριν περί ιδιοκτησίας τα ξέχασες, να φανταστώ. Ό, τι μας συμφέρει όπου μας συμφέρει; Αμ, δε! Ένα νόμο θα βρεις και θα τον ακολουθείς παντού. Κι αφού, όταν είσαι χαλαρός και δεν απειλείσαι από τίποτα, με την παρέα σου, είσαι cool with it, κάνε το ίδιο και στη σχέση σου. Μην αφήνεις ρε τον εγωισμό να θολώνει την κρίση σου! Εκεί έρχεται το «χάνεις τον εαυτό σου», που λένε!

Κι επειδή σε βλέπω να έχεις το αντεπιχείρημα στη γλώσσα, και δεν τα μπορώ εγώ αυτά -πλακίτσα-, για πες μου, μάτια μου, εσύ δεν το έκανες ποτέ σου; Δηλαδή εσύ δεν ξενοκοίταξες ποτέ; Σε είδε το γκομενάκι στο μπαρ, σου χαμογέλασε κι εσύ πήγες κοντά και είπες «Εμ, μπορείς να μη με κοιτάς γιατί έχω σχέση;»; Έλα, σε ποιον τα πουλάς αυτά; You are found guilty, my friend, και δε σε ξεπλένει τώρα ούτε ο Δούναβης.

Γι’ αυτό σου λέω, πριν αρχίσεις τα κηρύγματα, βούτα τη γλώσσα στο μυαλό. Οι σχέσεις είναι πράγματι εγωιστικές, απ’ τη φύση τους, μα εμείς δε χρειάζεται να γινόμαστε δέσμιοι των ελαττωμάτων μας. Γιατί ο εγωισμός, ενώ πολλές φορές μπορεί να φανεί χρήσιμος, σε κάτι τέτοιες καταστάσεις αποβαίνει καταστροφικός. Σκέψου το, λοιπόν, και πράξε αναλόγως. Και μην ξεχνάς: ανάσες.