Όλοι πλέον κάνουν yapping στα σόσιαλ μίντια κι αυτό δεν είναι τυχαίο

Ένας νέος σλανγκ όρος με παλιά σημασία και ρίζες έχει κατακλίσει το τικ τοκ το τελευταίο διάστημα. Τον έχουμε συναντήσει και παλαιότερα σε τραγούδια ραπ τη δεκαετία του 90, όμως η πρόσφατη ανακάλυψη της λέξης έχει προκαλέσει φρενίτιδα στους χρήστες της συγκεκριμένης πλατφόρμας. Αλήθεια εσύ μιλάς πολύ, ή κάνεις yapping;

Αν σου έχουν κάνει ποτέ παρατήρηση στο σχολείο, σου έχουν πει πολλές φορές να πάρεις και μια αναπνοή γιατί μιλάς ακατάπαυστα, γρήγορα και κανείς δε βγάζει νόημα ή αν σου αρέσει τόσο πολύ να μιλάς και να ακούς τον ήχο της φωνής σου, έχει βρεθεί ο τέλειος όρος για σένα. Ο όρος αυτός αναφέρεται στο να μιλάς πολύ και συνήθως για κάτι το οποίο δεν έχει ιδιαίτερη σημασία και στην πιο απλή μορφή του, να φλυαρείς. Αυτό δεν αποτελεί πολλές φορές και ιδιαίτερο κομπλιμέντο.

Στον κόσμο του διαδικτύου ο “yapper” όπως ονομάζεται, είναι συνήθως αυτός που μιλάει πολύ στα βίντεό του και μοιράζεται παραπάνω λεπτομέρειες από ό,τι πρέπει, ή μιλάει για να καλύψει κενά. Οι χρήστες μπορεί να δημοσιεύουν ένα βίντεο με τον εαυτό τους να μιλούν εκτενώς και να υπεραναλύουν ένα θέμα που ίσως τους συγκινεί πολύ η προκαλεί άλλα δυνατά συναισθήματα ή όπως πιστεύουν οι ίδιοι, ειδικεύονται σε αυτό. Κάποιοι αποδέχονται τον όρο κι αποθεώνουν τους εαυτούς τους ως “masters of yapping”, κάποιοι δεν το βρίσκουν ιδιαίτερα κολακευτικό.

Το yapping το συναντάμε παντού, στην καφετέρια, στη δουλειά, στο σχολείο, στις οικογενειακές μαζώξεις. Πολλοί προσδίδουν το γεγονός στο ότι όλοι οι άνθρωπο αποφεύγουμε τις άβολες σιωπές οπότε προσπαθούμε να τις γεμίσουμε, ανεξάρτητα αν αυτό μπορεί να είναι αδιάφορο ή ωφέλιμο. Έχουμε συνηθίσει σε μια καθημερινότητα υπερδιέγερσης τους εγκεφάλου μας ανάμεσα στα κοινωνικά δίκτυα, την τηλεόραση, τα video games, την πρόσβασή μας σε κάθε είδους ήχο, που μας φαντάζει φυσιολογικός ο θόρυβος χωρίς ουσία. Ειδικότερα για την gen z και Alpha που αποτελούν και το μεγαλύτερο ποσοστό της πλατφόρμας του τικ τοκ.

Είναι απίστευτο το γεγονός ότι πλέον μια ιδέα, μια δυσκολία, ένα όνειρο, μπορείς σε δευτερόλεπτα να το μοιραστείς με ανθρώπους που μπορεί να σε ακολουθούν στα κοινωνικά δίκτυα, δημόσια. Έχει βοηθήσει άλλα κι έχει αλλάξει ανθρώπους ως προς το καλύτερο αυτή η τακτική, όμως παραμένει ένα μονόλογος με ετεροχρονισμένες απαντήσεις κι αντιδράσεις. Έτσι, υπάρχει περίπτωση ουσιαστικά να φλυαρείς, γιατί κατά βάση νιώθεις και πάλι μόνος. Ή, έχεις τέτοια ανασφάλεια να αποδείξεις το point σου, που καταλήγεις να μιλάς ατελείωτα από στρες. Στην πιο απλή μορφή του yapping, βρίσκει οπαδούς που μπορεί να τους εξιτάρει η ιδέα να σε βλέπουν να αναλύεις επί 20 λεπτά τι έφαγες για πρωινό ή να σε ακούν να κάνεις ένα story time από τον πρώτο σου έρωτα στο δημοτικό. Πολλοί χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα για να αδειάζει το μυαλό τους, όπως λένε, να μη σκέφτονται αρνητικά γεγονότα ή να έχουν σοβαρούς προβληματισμούς.

Πόσο ωφέλιμο όμως είναι να μιλάς συνεχώς χωρίς να ακούς τους γύρω σου ή να μην αφουγκράζεσαι τον παλμό των γεγονότων που μας κατακλύζουν; Πόσο απαραίτητες είναι και οι σιωπές μας, οι προβληματισμοί μας η ηρεμία και η συγκροτημένη και σωστή μας σκέψη; Η επιλογή του να σκεφτούμε πριν μιλήσουμε είναι άραγε κάτι που έχουμε θυσιάσει για 10 λεπτά που καταφέρνουμε να ξεγελάσουμε τον εαυτό μας;