Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info @ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».

Εξομολογείται η Ιωάννα.

 

Ήταν κάτι που ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές, αλλά τελείωσε άδοξα. Μαζί σου ήταν διαφορετικά. Η πρώτη φορά που πίστευα ότι τα όνειρα που έκανα θα πραγματοποιηθούν κι ανυπομονούσα τόσο γι’ αυτή τη στιγμή. Αλλιώς ήρθαν, όμως, τα πράγματα.

Επαφές κρατάμε ακόμα, αλλά όχι αυτές που θα ήθελα κι ελπίζω όχι αυτές που θα ήθελες κι εσύ. Μου έχεις αποδείξει ότι τα αισθήματά σου ήταν αληθινά και το εκτιμώ. Αλλά έκανες τόσα λάθη, ακόμη κι άθελά σου.

Άνοιξες πληγές χωρίς να το καταλάβεις ζητώντας την επιβεβαίωση που ήθελες. Δε θα πω ψέματα. Μπορεί να θεωρηθώ ρομαντική, φαντασμένη ή ονειροπόλα, αλλά ακόμα ελπίζω. Και πιστεύω ότι κι εσύ έχεις βάλει απλά μια άνω τελεία.

Αν, όμως, βγω λάθος και με προσγειώσει η πραγματικότητα τότε ελπίζω τουλάχιστον να σου χάρισα όμορφες στιγμές. Γιατί κάθε λεπτό που το περνούσαμε μαζί ήταν γεμάτο. Γεμάτα με αισθήματα για σένα.

Γιατί τα κάναμε τόσο δύσκολα τα πράγματα; Γιατί αφήσαμε άλλους να καθορίσουν τις επιλογές μας; Γιατί δεν προσπαθήσαμε περισσότερο; Γιατί αφήσαμε κάτι τόσο ωραίο να χαθεί από εγωισμούς και πείσματα; Μας κέρδισε η αβεβαιότητα για το τι θα γίνει στο μέλλον και τελικά το χάσαμε κι αυτό.

Πάντα θα με βασανίζει αυτό το «γιατί». Και θα με βασανίζει ακόμα πιο πολύ αν η ελπίδα πια χαθεί κι όλα τελειώσουν. Είσαι μια ιστορία που δε θέλω μετά από χρόνια να μετανιώσω για όσα ήθελα, μα δεν έκανα.

Θέλω να ξέρω ότι προσπάθησα μέχρι το τέλος, γιατί εσύ το αξίζεις. Γιατί πίσω από αυτόν τον επιπόλαιο χαρακτήρα κρύβονται αισθήματα. Δυνατά κι αληθινά, απλά φοβάσαι να τα εκφράσεις. Φοβάσαι μήπως πληγωθείς και θεωρείς καλύτερο να πληγώνονται οι άλλοι, να ‘σαι τουλάχιστον ασφαλής.

Δεν το κάνεις από πρόθεση, αυτή είναι η άμυνά σου. Είναι, όμως, άδικο να καταδικάζεις μια σχέση που μπορούσε να προσφέρει και στους δυο μας πολλά, λόγω δειλίας κι ανασφάλειας.

Ρίσκαρε. Όχι μόνο για εμάς. Πάντα να ρισκάρεις. Τι θα ήταν η ζωή χωρίς ρίσκο; Κι αν πάλι δεν τα καταφέρουμε, σου ζητώ μόνο κάτι. Πού και πού να με θυμάσαι και να ‘σαι χαρούμενος. Να είσαι ευτυχισμένος και δυνατός, μα και λίγο τολμηρός. Να αγαπάς τον εαυτό σου.

Κι ό,τι συμβαίνει στη ζωή σου, άσχημο ή όμορφο, να μαθαίνεις από αυτό και να γίνεσαι καλύτερος. Να ξέρεις, θα είμαι περήφανη για σένα. Έχεις κερδίσει στο μυαλό μου μια θέση!

Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη