Φλερτ στα social media∙ αβέρτα κι ό,τι κάτσει

Φαινόμενο της εποχής μας. Μιας εποχής που τρέχει να προλάβει τους γρήγορους ρυθμούς της. Γρήγορο φαγητό, γρήγορες αποφάσεις, γρήγορες σχέσεις. Όλα επιφανειακά.

Πάντα οι άνθρωποι έψαχναν να βρουν το καλύτερο και πιο ταιριαστό –σ’ αυτούς– σύνολο χαρακτηριστικών ενός ανθρώπου, για να επιλέξουν τον εν δυνάμει σύντροφό τους. Παλαιότερα κι εφόσον δεν υπήρχε άλλος τρόπος επικοινωνίας, η προσέγγιση γινόταν αποκλειστικά διά ζώσης. Αργότερα, μπήκε στη ζωή μας η τεχνολογία των κινητών. Πόσες αναπάντητες, πόσες κλήσεις και πόσα μηνύματα ανταλλάχθηκαν, όχι μόνο ανάμεσα σε άτομα που ήδη γνωρίζονταν αλλά κι ανάμεσα σε παντελώς αγνώστους.

Ας απομακρυνθούμε, όμως, τώρα, απ’ την ψευδαίσθηση για την αναζήτηση του άλλου μας μισού κι ας δούμε μία άλλη σχετική πραγματικότητα. Αυτή στην οποία ο ρομαντισμός ξεθωριάζει ή ακόμα και μας εγκαταλείπει. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για τον βασιλιά των κοινωνικών δικτύων, το facebook. Όχι πως απέχουν και πολύ μεταξύ τους τα υπόλοιπα social media ή οι από κοντά συμπεριφορές μας, αφού κι αυτό μια μικρογραφία της κοινωνίας αποτελεί.

Οι σχέσεις, λοιπόν, σε μια ταχέως μεταβαλλόμενη εποχή τείνουν να αντιμετωπίζονται ως συναλλαγές, με τους νόμους της αγοράς, τις ανταγωνιστικές τιμές, την προσφορά και τη ζήτηση. Εφόσον προσφέρονται πολλές επιλογές, γιατί κάποιος να εστιάσει σε ένα και μοναδικό αντικείμενο/πρόσωπο;

Ψαχουλεύοντας το facebook βρίσκεται κανείς μπροστά σε μία τεράστια λίστα ατόμων που ο καθένας μπορεί να αντλήσει πληροφορίες για τον οποιοδήποτε αλλά και να δει φωτογραφίες του. Και τότε αρχίζει το μεγάλο παιχνίδι. Το πρώτο βήμα είναι η προσθήκη όλων αυτών που κίνησαν το ενδιαφέρον στους διαδικτυακούς φίλους. Το δεύτερο βήμα είναι η προσέγγιση, να μιλήσει κάποιος, «από ευγένεια» όπως θα πει. Από ευγένεια κρατάμε την πόρτα ανοιχτή για τον επόμενο, δεν πιάνουμε την κουβέντα μέσω social με αγνώστους, αλλά δεν το ‘χαμε και ποτέ με την ειλικρίνεια των προθέσεών μας. Τρίτο βήμα∙ να επαναλάβει την ίδια διαδικασία για πολλά ακόμα άτομα, ιδανικά ταυτόχρονα, για να μη χάνεται και χρόνος.

Η λογική είναι η εξής: Αν μιλήσω σε 20 άτομα, έχω περισσότερες πιθανότητες να κερδίσω ένα ραντεβού από ό,τι αν μιλήσω σε ένα. Κι αυτό το βαφτίζουν έξυπνη κίνηση. Ωστόσο, κάπου εκεί μες στη μεγάλη κινητικότητα μάλλον μπερδεύονται, προσεγγίζοντας ακόμα κι άτομα της ίδια παρέας. Κάτι που με τη σειρά του θα βαφτιστεί απ’ τους δέκτες των μηνυμάτων ως «κίνηση απελπισίας». Αυτό που ξεχνάνε οι άνθρωποι, τουλάχιστον μέχρι να ωριμάσουν, είναι ότι δεν μπορείς να πάρεις ένα τόξο και με το ίδιο βέλος να εστιάσεις σε πολλούς στόχους ταυτόχρονα, γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται να πετύχεις κανέναν!

Πάντα, βέβαια, υπάρχουν και χειρότερα. Δεσμευμένοι που στέλνουν αβέρτα μηνύματα στα social, κι όχι από κοινωνικό ενδιαφέρον∙ αυτή η μάστιγα! Αλήθεια, γιατί δε χωρίζουν; Αν δεν είναι καλά στη σχέση τους, αν δεν αισθάνονται πλήρεις, γιατί μένουν προσβάλλοντας τον άνθρωπο δίπλα τους, αλλά κι όσους προσεγγίζουν; Κι αν πάλι λένε ανοιχτά πως δεν είναι καλά στη σχέση τους, αισθάνονται υπερήφανοι για την τόση χαμηλή αυτοεκτίμησή τους, για την παραδοχή τους πως επιλέγουν κάτι που δε θέλουν απλώς για να μην είναι μόνοι;

Ο άνθρωπος που τιμά τον εαυτό του δεν κρύβεται πίσω απ’ το δάχτυλό του, δεν παίζει με τους άλλους, ξέρει τι θέλει και τι διεκδικεί. Γιατί όσο και να βοηθά το facebook στο φλερτ και στο να βρεις κάποιον, άλλο τόσο δε σ’ αφήνει να κρυφτείς. Κρατά κομμάτια απ’ το παρελθόν και το παρόν σου. Ένα check-in, μια παλιά φωτογραφία, ένα σχόλιο, όσο εικονικά κι αν είναι, προδίδουν τους δεσμευμένους που δεν έπαψαν να ψάχνονται.

Μνηστήρες του facebook, άτομα θα φλερτάρουν επιφανειακά κι αβέρτα, που βλέπουν την προσέγγιση ενός ανθρώπου σαν παιχνίδι ή στοίχημα και που οι πολλοί στόχοι θεωρούνται γι’ αυτούς και πολλοί εν δυνάμει πόντοι στις κατακτήσεις τους. Επιδημία της εποχής, ίσως κι επακόλουθό της. Όσους από αυτούς και να απορρίψει κάποιος, άλλοι τόσοι θα ξεπροβάλλουν. Κάτι σαν τη Λερναία Ύδρα. Μα αφού δεν είμαστε μυθικοί ήρωες, ας είμαστε τουλάχιστον οι πρωταγωνιστές μιας ιστορίας που θα πλάσουμε εμείς οι ίδιοι με ανθρώπους που θα θέλουν εμάς κι όχι απλά κάποιον, που θα ‘μαστε προτεραιότητα κι επιλογή τους, όχι ό,τι έκατσε απ’ τους πολλούς.

Γι’ αυτό, γελάστε, φλερτάρετε, αλλά φροντίστε να δώσετε την προσοχή σας μόνο σ’ όσους θα την έχουν διεκδικήσει και θα την αξίζουν.