Ο professional cuddler ή επαγγελματίας εναγκαλιστής -όπως θα ήθελε να αποδώσουμε τον όρο ο κύριος Μπαμπινιώτης- είναι ένα επιτήδευμα αρκετά διαδεδομένο στο εξωτερικό και κυρίως στις ΗΠΑ και την Αγγλία. Το μέσο κόστος ανά συνεδρία είναι περίπου 50$ παρέχοντας στους cuddlers ένα επαρκές εισόδημα. Ως επάγγελμα ξεκίνησε το 2012 και κατάφερε να επεκταθεί σε όλο τον κόσμο, καθώς η ανάγκη για επαφή κι αποδοχή που επιδιώκει η υπηρεσία να καλύψει δε διαφέρει ανάλογα με το χρώμα, τη φυλή, το φύλο ή την εθνικότητα.

Η υπηρεσία έρχεται να προσφέρει κάτι που μάλλον λείπει από την κοινωνία μας: την αποδοχή μέσω των αγγιγμάτων. Κρατώντας το χέρι του συνανθρώπου μας, αγκαλιάζοντάς τον, φέρνοντας τα σώματά μας σε επαφή τον κάνουμε να νιώθει πως είναι σημαντικός, πως γίνεται αποδεκτός, πως νοιάζονται γι’ αυτόν. Η υπηρεσία είναι ένα είδος θεραπείας που καταφέρνει μέσα από το άγγιγμα να αυξήσει τα επίπεδα της οξυτοκίνης, της ορμόνης που οφείλεται για το συναίσθημα της ευτυχίας, και να μειώσει αισθητά το αίσθημα της μοναξιάς. Σε αντίθεση με την ψυχοθεραπεία που το άγγιγμα δεν είναι αποδεκτό, ένας professional cuddler προσφέρει τη λύση στην απτική πενία της εποχής.

Πριν πάει ο νους σας στο πονηρό, να ξεκαθαρίσουμε ότι πρόκειται για καθαρά πλατωνικά αγγίγματα και αγκαλιές που σέβονται τα όρια του κάθε ανθρώπου και πάντα προσφέρονται με ρουχισμό. Όπως αναφέρει η Samantha Hess, ιδιοκτήτρια της πρώτης εταιρίας professional cuddlers, “Cuddle Up to Me”, «Αν κάποιος έρχεται θεωρώντας πως παρέχουμε κάποιο υποκατάστατο του έρωτα είναι βέβαιο πως θα απογοητευτεί». Είναι ξεκάθαρο πως δεν πρόκειται για κάποια υπηρεσία ερωτικής διέγερσης και εκτόνωσης. Μάλιστα είναι απαραίτητη προϋπόθεση να στερείται ρομαντισμού ή ερωτικής διάθεσης κάθε συνεδρία, να παρέχεται ασφάλεια και στα δύο μέλη και να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής.

 

 

Πριν ξεκινήσει η συνεδρία ο θεραπευόμενος μιλάει ανοιχτά και δηλώνει ποια αγγίγματα είναι αποδεκτά και ποια όχι. Η συναίνεση είναι απαραίτητη και το «όχι» είναι κάτι που ενθαρρύνεται ώστε να μην αισθάνεται κανείς εκτεθειμένος. Φυσικά αν προκύψει διέγερση ή στύση δεν υπάρχει λόγος να ντραπεί κανείς καθώς είναι αποδεκτό ότι το σώμα μας συχνά ερμηνεύει την επαφή ως προπομπό του έρωτα. Ωστόσο  προτείνεται αλλαγή θέσης και μετατόπιση της προσοχής αλλού για να επαναφέρετε την εμπειρία σε πλατωνική. Στην ίδια γραμμή, ο professional cuddler οριοθετεί τη συνάντηση σε αυστηρά πλατωνικά αγγίγματα και την επαναφέρει στα αποδεκτά πρότυπα αν κάτι πάει να ξεφύγει. Αν ο θεραπευόμενος δε δείχνει να συμμορφώνεται με τους κανονισμούς, τότε ο επαγγελματίας μπορεί να τερματίσει τη συνεδρία.

Αυτά τα όρια τίθενται με σαφήνεια, αναγράφονται στους κανόνες που επιβάλουν οι εταιρίες που έχουν συσταθεί αλλά επικοινωνούνται και από τους θεραπευτές στις συναντήσεις. Η αλήθεια είναι πως το να διαχωρίσουμε ως ενήλικες τον ρομαντισμό ή τη σεξουαλικότητα από την επαφή είναι κάτι που συχνά μας δυσκολεύει και γι’ αυτό ενθαρρύνεται η επικοινωνία και η ερώτηση για το τι είναι αποδεκτό και τι όχι. Ταυτόχρονα με την κατάλληλη καθοδήγηση μπορούν όλες οι αγκαλιές να είναι πλατωνικές ακόμα κι αν λαμβάνουν χώρα στο κρεβάτι μας. Μάλιστα ένας επαγγελματίας hugger μπορεί να προσφέρει πάνω από 80 διαφορετικές αγκαλιές ώστε να βρεις αυτή που σε κάνει να νιώθεις μεγαλύτερη ζεστασιά και θαλπωρή. Επιπλέον κατά τη διάρκεια της συνεδρίας μπορείς να μοιραστείς τα νέα σου, όσα σε απασχολούν, μπορείς να σιωπήσεις ακούγοντας μουσική ή ακόμα και να χαλαρώσεις και να αποκοιμηθείς.

Οι επαγγελματίες cuddlers απευθύνονταν αρχικά σε ανθρώπους που βίωναν κοινωνικό αποκλεισμό, που είχαν ανάγκη από επαφή ή υπέφεραν από μετατραυματικό στρες, σε άτομα που ήθελαν να έρθουν κοντά με άλλους αλλά δυσκολεύονταν λόγω ψυχικών τραυμάτων ή αδυναμίας στην κοινωνικοποίηση, σε ανθρώπους που δε λάμβαναν στοργή και τρυφερότητα στην καθημερινότητά τους κι αισθάνονταν μοναξιά. Το κοινό αυτό παραμένει η πλειοψηφία των θεραπευόμενων αλλά με τη διάδοση της υπηρεσίας όλο και περισσότεροι άνθρωποι εκδηλώνουν ενδιαφέρον. Σύμφωνα με την Christina Hepburn, professional Cuddler της εταιρίας Cuddlist, «αυτή η υπηρεσία μας αφορά όλους γιατί κατά βάθος όλοι είμαστε παιδιά που λαχταρούν την ανθρώπινη επαφή για να ανθίσουν».

Κατά τη διάρκεια της καραντίνας ίσως αυτό που περισσότερο μας έχει λείψει είναι η αγκαλιά και το άγγιγμα ακόμα και των δικών μας ανθρώπων. Οι επαγγελματίες cuddlers αυτήν την περίοδο έχουν διακόψει τις φυσικές συνεδρίες όμως βρήκαν έναν τρόπο να εγκλιματιστούν στις τρέχουσες συνθήκες. Αρκετοί cuddlers έρχονται σε επικοινωνία με τους θεραπευόμενους διαδικτυακά παρέχοντας μια εικονική εμπειρία «αγκαλιάς».  Η Jean Franzblau, ιδρύτρια του Cuddle Sanctuary στο Λος Άντζελες, ήταν αρχικά διστακτική με την online συνεδρία όμως οι πρακτικές που έβαλε σε λειτουργία τελικά απέδωσαν και μάλιστα, όπως αναφέρει ο ηθοποιός και συγγραφέας Randy Wade Kelley, «έχοντας χρησιμοποιήσει τη διαδικτυακή υπηρεσία της, ένιωσε σαν να είχε περάσει την εβδομάδα κάνοντας διαλογισμό».

Η Dr Tiffany Field του Touch Research Institute αναφέρει ότι η έλλειψη ανθρώπινης αλληλεπίδρασης μπορεί να συμβάλει στην κατάθλιψη, το άγχος, την υψηλή αρτηριακή πίεση και την επιθετικότητα. Από την άλλη, η ανθρώπινη αφή μειώνει το άγχος, επιταχύνει φυσικά τη θεραπεία του τραυματισμένου ιστού, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και δημιουργεί συναισθήματα ηρεμίας και ευτυχίας. Η παραγωγή οξυτοκίνης σε υψηλά επίπεδα κατά τη διάρκεια μιας μονόωρης συνεδρίας αγκαλιάς μοιάζει με διεγερτικό για το μυαλό μας κι ίσως αυτός είναι ο λόγος που πολλοί στρέφονται στους επαγγελματίες cuddlers και επιστρέφουν και για επόμενα ραντεβού.

Οι υπηρεσίες της θεραπευτικής αγκαλιάς μπορεί να μοιάζουν με ανέκδοτο για κάποιους, όπως περίπου συμβαίνει με τα περισσότερα «νέα» επαγγέλματα, όμως στα μάτια μου είναι λειτούργημα. Για μένα είναι εκπληκτικό να παρέχεις στον συνάνθρωπό σου ασφάλεια, αποδοχή, αναγνώριση, στοργή, χαρά και τρυφερότητα. Προσωπικά θα δεχόμουν να το κάνω και αμισθί, γιατί η ικανοποίηση που λαμβάνεις βλέποντας έναν άνθρωπο να φεύγει πιο ανάλαφρος, πιο ήρεμος και χαμογελαστός είναι πολύ μεγαλύτερη.

Συντάκτης: Σουζάνα Ντεζούκι
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.