Είσαι στη φάση όπου έχεις γνωρίσει κάποιον/κάποια, βγαίνετε και περνάτε καλά μαζί. Ωστόσο, οι καλές στιγμές δεν περιορίζονται εκεί αλλά φαίνεται να διακρίνονται από κάτι βαθύτερο. Νιώθεις ένα συναίσθημα πολύ πιο έντονο σε σχέση με οποιαδήποτε προηγούμενη φορά. Τι θα κάνεις λοιπόν ώστε εσύ κι ο σύντροφός σου να ζήσετε τον δυνατό έρωτα;

Κλείνοντας το κινητό και παραμερίζοντάς το στην άκρη, δείχνεις αυτομάτως στο ταίρι σου ότι του δίνεις προτεραιότητα. Τη στιγμή αυτήν τη μοιράζεστε εσύ κι αυτός και κανένας άλλος. Ενδιαφέρεσαι πραγματικά για την υγεία του, τις σκέψεις του, τη διάθεσή του. Κρέμεσαι από τα χείλη του συντρόφου σου ενώ δηλώνεις, χωρίς καν να πεις λέξη «σου δίνω αμέριστη σημασία και προσοχή». Δείχνεις ότι είσαι πλήρως κοντά του, ότι βρίσκεσαι έμπρακτα εκεί. Αυτή τη στιγμή δεν ταξιδεύεις, δεν περιμένεις κάποιο σημαντικό μήνυμα, δεν υπάρχουν σκοτούρες ή οποιεσδήποτε άλλες σκέψεις στο κεφάλι σου να σε προβληματίζουν. Αντιθέτως, δίνεις χώρο και χρόνο στις στιγμές σας, βρίσκεσαι εκεί ουσιαστικά με στόχο να τις δημιουργήσετε μαζί, να τις βιώσετε στο ζενίθ, να αποτελέσουν το συνδετικό σας κρίκο.

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο με συνοπτικές διαδικασίες θα προσπαθήσεις να απομακρύνεις το κινητό σου είναι ότι δε θες κανείς να σας διακόψει. Μα, αλήθεια, πόσο εκνευριστικό. Δε σου αρέσει να αποσπάσαι από περιττά γεγονότα όταν περνάς χρόνο με το ταίρι σου. Δε θες κανείς να σας διακόπτει, γενικά, γιατί στη γλώσσα του έρωτα υπάρχουν δύο κόσμοι συμπυκνωμένοι σε έναν όπου ο ένας στην προσπάθειά του να προσεγγίσει τον άλλον αποφάσισε να αφήσει για λίγο το ασφαλές του δικού του κόσμου και δειλά-δειλά, να μπει στον κόσμο του άλλου. Κι ας είναι ρίσκο! Επιδιώκεται η γεφύρωση του χάσματος γιατί ο άλλος γίνεται τα πάντα σου. Έτσι, ακόμη κι αν είσαι άνθρωπος με πολλές υποχρεώσεις, θα φροντίσεις να βάλεις το κινητό σου έστω στο αθόρυβο, αν και πάλι δε θα έχει κάποια χρησιμότητα μιας και στο δικό σου το μυαλό θα το αντιμετωπίζεις σαν να ήταν κλειστό. Και ποια η αιτία για όλα αυτά; Μία λέξη, δύο συλλαβές, τέσσερα γράμματα: έρως!

Επίσης η απενεργοποίηση του κινητού είναι δυνατόν να αποκαλύψει την αφοσίωση και την αφιέρωση απέναντι στο πρόσωπο που σε κάνει να χαμογελάς. Αναπόσπαστος από εξωγενείς παράγοντες πια, τον παρατηρείς, τον μυρίζεις, τον αγγίζεις, τον γεύεσαι. Γίνεσαι δικός του και γίνεται δικός σου, αποτελείτε τμήματα του παζλ που μόνο  εσείς γνωρίζετε. Ο άνθρωπός σου γίνεται η απόλυτη συνειδητή επιλογή σου.

Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή είτε έχεις αφήσει ανοιχτό το κινητό σου είτε πολύ απλά επειδή δε σε αφορά να κάνεις χώρο για να χωρέσει ο άλλος στη ζωή σου -πόσο μάλλον για ν’ αποθεωθεί- επόμενο είναι να τον ξενερώσει η κατάσταση αυτή, να νιώσει παραμελημένος, προσβεβλημένος. Παράλληλα, είναι φανερό ότι φιλιά, χάδια κι αγκαλιές, όχι μόνο δε χωράνε πίσω από τις οθόνες αλλά κι από κοντά όταν το ζευγάρι βρεθεί, μιας και οι προτεραιότητες έχουν ήδη καθοριστεί/αποφασιστεί.

Οφείλουμε λοιπόν να παραδεχτούμε ότι ζούμε σε μια εποχή που η τεχνολογία, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουνε μπει για τα καλά στη ζωή μας, ενώ το κινητό αποτελεί προέκταση του χεριού μας κι αυτό έχει αντίκτυπο σε κάθε τομέα της ζωής μας. Μάλιστα, η εκτεταμένη χρήση του κινητού έχει ως συνέπεια να επηρεάζεται ακόμη και η προσωπική μας ζωή, μιας και η υπερβολική χρήση του εκδηλώνεται ως αμέλεια στο ταίρι μας.  Ας το αφήσουμε λοιπόν για λίγο στην άκρη γιατί οι όμορφες στιγμές αυτές οι οποίες θα μείνουν ανεξίτηλες στη μνήμη, δεν κρατάνε πολύ, ούτε επαναλαμβάνονται συχνά, ενώ, συχνά, μας προσπερνούν. Δεν είναι κρίμα να το μετανιώσουμε;

Συντάκτης: Βάσω Τεμπέλη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου