Δεν είναι μόνο το ν' αγαπήσεις αλλά και το να αφεθείς ν' αγαπηθείς

Συνήθως ψάχνουμε απεγνωσμένα να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε από κάποιον ώστε να νιώσουμε ολοκληρωμένοι. Αναζητάμε από τους συντρόφους της ζωής μας να μας δώσουν αυτό το υπέροχο συναίσθημα ώστε να μπορέσουμε να πούμε ότι επιτέλους είμαστε ευτυχισμένοι δίπλα σε κάποιον. Κι αν όλο αυτό το κυνήγι δεν έχει να κάνει με το τι έχουν να μας δώσουν αλλά με το πώς το διαχειριζόμαστε εμείς όταν το λάβουμε; Με λίγα λόγια την αγάπη με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα την αποκτήσουμε από κάποιον, το θέμα είναι πώς θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια από να τη λάβουμε.

Με τη λέξη εμπόδια εννοούμε τον ίδιο μας τον εαυτό και τους δαίμονες που περιτριγυρίζεται με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα ποιος μας τη χαρίζει. Μα μπορούμε εμείς οι ίδιοι να βάζουμε τρικλοποδιά στην επιθυμία μας να αγαπηθούμε; Η απάντηση είναι σίγουρα «ναι» με κεφαλαία γράμματα κι αν μπορούσαμε θα τα διακοσμούσαμε με υπέροχα χρωματιστά λαμπιόνια. Οι απόψεις μας, τα θέλω μας, οι στάσεις μας είναι μερικοί από τους λόγους που μας κάνουν να περιοριζόμαστε σε αυτό που πιστεύουμε χωρίς να επιτρέπουμε σε κάποιον να μας ξεκολλήσει. Ο κάθε ένας έχει στο μυαλό του και ορίζει τη λέξη αγάπη με διαφορετικό τρόπο, ή ακόμα καλύτερα βρίσκει την αγάπη σε διαφορετικά σημεία, το ζήτημα είναι κατά πόσο είναι πρόθυμος κάποιος να την αναζητήσει περισσότερο από το προφανές που του δίνεται απλόχερα.

Όταν έρχεται στη ζωή σου ένας άνθρωπος ο οποίος είναι διατεθειμένος να σου δοθεί, η πρώτη σκέψη σου είναι να τρέξεις πανικόβλητος στην αντίθετη κατεύθυνση και ξαφνικά «εσύ δεν είσαι για δεσμεύσεις». Αυτό συμβαίνει γιατί σε αντίθεση με αυτόν τον σύντροφο εσύ δεν έχεις συνηθίσει τέτοιου είδους αγάπη, έχεις μάθει να αρκείσαι στην απουσία της. Οι άμυνες σου θεωρούν ότι απειλούνται οπότε και κλείνεσαι στον εαυτό σου. Είναι που βιώνεις κάτι πρωτόγνωρο. Άρα ποιο είναι το εμπόδιο που βάζεις στον εαυτό σου; Απορρίπτεις εσύ ο ίδιος την πραγματικότητα διαλέγοντας τη φαντασία και την προκατάληψη.

Λέμε πως το πάθημα έγινε μάθημα, από τις προηγούμενες σχέσεις πήρες μαθήματα αλλά όταν έρχεται η ώρα να τα εφαρμόσεις μάλλον τα ξεχνάς όλα και δεν ξέρεις από πού σου ήρθε τι. Ο φόβος όμως είναι ένας μεγάλος ψεύτης και μας παραπλανεί ώστε να μη δεχόμαστε αυτό που πραγματικά μάς συμβαίνει αλλά να αρκούμαστε σε κάτι που νομίζουμε ότι είναι καλό για εμάς. Πόσες φορές έχεις βρεθεί σε μια σχέση που έχεις βολευτεί κι αυτό γιατί πλέον έχει υπάρξει η φθορά και η τριβή μεταξύ σας, όμως γαντζώνεστε σε αυτή λόγω του φόβου της ανυπαρξίας της; Καλύτερα αυτό το λίγο, από το καθόλου άλλωστε, σωστά;

Όταν λοιπόν συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς και μόνο εμείς βάζουμε εμπόδια στον εαυτό μας για να λάβουμε την αγάπη που θέλουμε τότε τα πράγματα τα αντιμετωπίζουμε διαφορετικά. Η αυτοεκτίμηση είναι μια αρετή που για να εξοικειωθούμε με αυτή χρειάζεται δουλειά και διάκριση από την έπαρση και την αυτολύπηση. Πριν ζητήσεις αγάπη σκέψου τι θες να κάνεις με αυτή και τι είδους αγάπη χρειάζεσαι. Τα εμπόδια ίσως συνεχίζεις να τα βάζεις στον εαυτό σου, όμως θα μπορείς πιο εύκολα να τα δεις πριν γίνουν ο τοίχος που έχτισες για σένα με τα ίδια σου τα χέρια.