Βρίσκεσαι σε δίλημμα. Δεν ξέρεις τι να κάνεις κι αναρωτιέσαι τι είναι καλύτερο να γίνει. Ποιος άλλος μπορεί να είναι ο καλύτερος τρόπος ν’ αποφασίσεις όταν έχεις αμφιβολίες για κάτι, απ’ το να δοκιμάσεις; Όταν ενδώσεις στον πειρασμό, τότε θα καταλάβεις. Τότε θα πάρεις την απάντηση που ζητάς.
Αν προσπαθήσεις ν’ αγνοήσεις τον πειρασμό που σε διακατέχει, το πιθανότερο είναι να του δώσεις τροφή για να θεριέψει μέσα σου και τελικά αντί να τον καταστρέψεις, να τον βοηθήσεις. Αν θάψεις ζωντανά τα συναισθήματα που έχεις, να ξέρεις θα βρουν τον τρόπο και θα βγουν στην επιφάνεια, αργά ή γρήγορα.
Αν αφεθείς όμως, να σε παρασύρει ο πειρασμός κι ενδώσεις σ’ αυτόν, σιγά σιγά θα βρεις την απάντηση ώστε να βγεις από το δίλημμα, αποφεύγοντας να δημιουργήσεις ένα απωθημένο που θα παραμονεύει.
Απ’ το να μείνεις με τα ερωτηματικά να σε βασανίζουν, να σκέφτεσαι συνέχεια τι θα μπορούσε να συμβεί στη μια περίπτωση και τι στην άλλη, ίσως τελικά είναι καλύτερα να δοκιμάσεις τον πειρασμό. Το κάνεις άλλωστε, προκειμένου να πάρεις την απάντηση που χρειάζεσαι. Ενδίδεις και παίρνεις μια γεύση για το τι θ’ ακολουθήσει.
Κανείς δε σου υπόσχεται λύση των διλημμάτων σου με τη μία και κανείς δεν μπορεί να το εγγυηθεί αυτό. Όπως επίσης, κανείς δε σου υπόσχεται ότι οι απαντήσεις που θα λάβεις στα ερωτηματικά σου θα είναι ευχάριστες. Οι κίνδυνοι να είναι δυσάρεστες, και μάλιστα πολύ, είναι μεγάλοι. Είναι πολλές οι πιθανότητες να φας τα μούτρα σου, αυτό είναι δεδομένο. Κι ο δρόμος για ν’ απελευθερωθείς από το δίλημμά σου μακρύς.
Αν δε δοκιμάσεις, δε θα μάθεις. Κι αν δε μάθεις θα μείνεις χωμένος στα ερωτηματικά. Αιωρούμενος ανάμεσα στο «μήπως» και το «αν». Από την άλλη, δοκιμάζοντας, θα ικανοποιήσεις τουλάχιστον την επιθυμία σου να ξέρεις τι συμβαίνει και τελικά δε θα ‘χεις αφήσει στο μυαλό σου παραθυράκια και κενά τα οποία θα πρέπει να γεμίσεις, ούτε χώρο για περαιτέρω αναλύσεις. Θα’ χεις λύσει το μυστήριο του άγνωστου που σε βασάνιζε.
Για να σε προλάβω, μην πάει ο νους σου κατευθείαν στην αδυναμία, όταν ενδίδεις στον πειρασμό. Όταν κάνεις κάτι συνειδητά και αποφασισμένα, κάθε άλλο παρά αδυναμία δείχνει. Αντίθετα μπορείς να το δεις σαν μια πράξη θάρρους. Θάρρος απέναντι στο φόβο σου ν’ ακολουθήσεις τα συναισθήματά σου και στα πράγματα που μπορεί να μην πάνε όπως τα είχες φανταστεί. Θάρρος ν’ αντιμετωπίσεις την όποια κατάληξη και το «όπου σε βγάλει». Θάρρος να τα βάλεις με το δίλημμα που σε ταλανίζει.
Θα μπεις πια στη διαδικασία ν’ ανακαλύψεις τις όποιες εκδοχές είχες τόσο καιρό στο μυαλό σου και μέσα απ’ αυτή την ανακάλυψη να πάρεις τις απαντήσεις που χρειάζεσαι για να λήξει το δίλημμα. Από τη στιγμή που αποφασίζεις να ενδώσεις, θα μάθεις σύντομα αν θα σου βγει σε καλό ή όχι.
Όπως και να’ χει, μ’ αυτό τον τρόπο θα ικανοποιήσεις τη δίψα σου. Δηλαδή, είτε θα ζήσεις αυτό που επιθυμείς, έχοντας την προσδοκώμενης ευχάριστη κατάληξη, είτε θα σου δοθεί επιτέλους η ευκαιρία να βάλεις τέλος σ’ όλα αυτά που σε κρατούσαν τόσο καιρό πίσω. Σ’ αυτά που σε κρατούσαν σκεπτικό κι αφηρημένο, μονίμως ν’ αναρωτιέσαι.
Η τελευταία εκδοχή δεν καταλήγει τόσο όμορφα μεν, μπορεί ν’ αποτελέσει μια καινούρια αρχή δε. Μπορεί να σταθεί η αιτία για ν’ απομυθοποιήσεις κάποιες καταστάσεις ή κάποια πρόσωπα. Έστω και καθυστερημένα μπορούν να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα που ήταν τόσο καιρό μπερδεμένα στο κεφάλι σου και θόλωναν τη σκέψη σου. Θ’ αναθεωρήσεις πολλά και θα επαναπροσδιορίσεις ακόμη περισσότερα.
Δεν έχεις παρά να κάνεις λοιπόν το πρώτο βήμα για να μάθεις τη συνέχεια. Άλλωστε, όπως ο Όσκαρ Ουάιλντ υποστήριξε, «ο μόνος τρόπος για ν’ απαλλαγείς από τον πειρασμό είναι να ενδώσεις σ’ αυτόν».
Επιμέλεια Κειμένου Σταυρούλας Βιτετζάκη: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Σταυρούλα Βιτετζάκη
