Τι ψυχολόγους μου λες και μπούρδες; Φίλοι παιδί μου! Εγγυημένη θεραπεία. Οι πραγματικοί φίλοι θα σ’ ακούσουν πιο αφοσιωμένα από τον καθένα, θα σε συμβουλεύσουν και θα σου κάνουν διεξοδικές αναλύσεις για ό,τι σε απασχολεί και θα ψάξουν να βρουν τον τρόπο να σε ησυχάσουν όταν δεν είσαι καλά.

Δε μιλάω για τους γνωστούς, ούτε τους περαστικούς. Μιλάω γι’ αυτούς τους λίγους, τους καλούς, τους πολύτιμους, που νιώθεις ασφάλεια δίπλα τους και όταν τους μιλάς ξελαφρώνεις.

Αφοσιωμένοι ακροατές και ταυτισμένοι με το πρόβλημά σου πάντα. Θα σε αφήσουν να ξεσπάσεις και να βγάλεις όλα όσα έχεις μέσα σου, να εξωτερικεύσεις τις σκέψεις που χοροπηδάνε στο μυαλό σου και θέλουν απεγνωσμένα να βγουν έξω. Δε θα σε σταματήσουν γιατί καταλαβαίνουν ότι το χρειάζεσαι. Γι΄ αυτό μην το σκέφτεσαι και ξεκίνα να μιλάς για ό,τι σε βασανίζει.

Οι πραγματικοί φίλοι σ’ ακούνε τσάμπα και συμφέρουν. Θα τους μιλήσεις με τις ώρες για κάτι που σε απασχολεί και μπορείς να τους πεις ό,τι σκέψη βρίσκεται στο κεφάλι σου και ό,τι ανησυχία έχεις. Μπορεί να τους επαναλαμβάνεις μάλιστα τα ίδια και τα ίδια κάθε μέρα που περνάει για το θέμα που σε απασχολεί κι αυτοί να συνεχίζουν να σε ακούνε. Ξανά και ξανά. Και οι ίδιοι με τη σειρά τους να σε συμβουλεύουν πάλι. Ακόμη κι αν αυτό που τους λες είναι κάτι μικρό και ασήμαντο, εκείνοι θα το πάρουν στα σοβαρά.

Μπορεί να τους πρήζεις καμιά φορά, να τους ζαλίζεις το κεφάλι αλλά δε θα κάνουν εύκολα πίσω. Θα βάλουν κάτω τις συνιστώσες, θα φέρουν στο τραπέζι καινούριες ιδέες και σκέψεις που δε σου είχαν περάσει από το μυαλό, θα τα περάσουν όλα από κόσκινο. Είναι αποφασισμένοι να βοηθήσουν και δε θα τα βάλουν κάτω. Καλύτερους σύμμαχους και βοηθούς δεν μπορούσες να έχεις.

Όσο εσύ συγχύζεσαι, μπερδεύεσαι και κάνεις το τόσο δα πραγματάκι πραγματάρα, οι φίλοι σου θα φροντίσουν να κρατήσουν την ψυχραιμία τους και την διαύγειά τους προκειμένου να εξισορροπήσουν την κατάσταση και θα προσπαθήσουν να σε κρατήσουν ήρεμο. Αν πάλι δεν καταφέρεις να μείνεις ήρεμος, αυτοί απλά θα υποστούν τα νεύρα σου. Κι αν τελικά θέλεις να βάλεις τα κλάματα δε θα σε εμποδίσουν αλλά θα είναι ο ώμος που ψάχνεις για να κλάψεις.

Θα είναι η φωνή της λογικής στο συνωστισμένο από μπερδεμένες σκέψεις κεφάλι σου. Χρειάζεσαι άλλωστε κάποιους έξω από το παιχνίδι, κάποιους τρίτους να βλέπουν την κατάσταση πιο ολοκληρωμένα και ουδέτερα, πιο αντικειμενικά κι αυτοί είναι οι κατάλληλοι. Είναι εδώ για σένα.

Πολλές φορές θα σε αποτρέψουν από βεβιασμένες κινήσεις κι άλλες τόσες από αποφάσεις που μετά από λίγο θα μετάνιωνες. Θα υπάρξουν όμως και φορές που θα σε σπρώξουν να κάνεις κάτι που δεν έπαιρνες απόφαση μόνος σου. Αυτό το χέρι να σε σπρώξει το χρειάζεσαι πού και πού όπως και καμιά σφαλιάρα για ν’ ανοίξεις τα μάτια σου. Α, ναι! Θα στη δώσουν με μεγάλη ευχαρίστηση μπορώ να σου πω, όταν οι συνθήκες το ζητάνε. Με αγάπη φυσικά.

Τι να τους κάνεις λοιπόν τους ψυχολόγους άμα έχεις πραγματικούς φίλους; Όταν μπορείς να βασιστείς πάνω τους και να σε κρατήσουν όταν πας εσύ να πέσεις; Όταν μπορείς να τους μιλήσεις για ό,τι σε προβληματίζει και αυτοί είναι πρόθυμοι να σε ακούνε με τις ώρες προκειμένου να βγάλεις ότι έχεις μέσα σου;

Αυτοί είναι τα φυσικά τονωτικά που χρειάζεται ο καθένας δίπλα του. Και τι δεν είναι πρόθυμοι να σου προσφέρουν; Ατελείωτες συζητήσεις, ψυχολογική υποστήριξη όταν δεν είσαι καλά, άφθονο γέλιο, ξύλο άμα λάχει για να ανοίξεις τα μάτια σου και να συνέλθεις, αγάπη, στοργή, προδέρμ. Τι άλλο θες λοιπόν; Άσε τους ψυχολόγους και πιάσε τους φίλους.

 

Επιμέλεια Κειμένου Σταυρούλας Βιτετζάκη: Σοφία Καλπαζίδου

Συντάκτης: Σταυρούλα Βιτετζάκη