Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η ομοφυλοφιλία είτε εκ γενετής είτε επίκτητη, οφείλει να αποτελεί επιλογή του κάθε ατόμου και να μη χρειάζεται οποιαδήποτε εξήγηση για το τι κάνει ο καθείς στο κρεβάτι του. Απλό, ξάστερο, αλλά δυστυχώς όχι και τόσο κατανοητό.

Παραβλέποντας τους εκάστοτε Ούννους που δεν μπορούν να δεχτούν οτιδήποτε διαφορετικό από αυτούς ή οτιδήποτε δεν μπορούν να κατανοήσουν (έλλειψη παιδείας γαρ), υπάρχουν συμπεριφορές εκ μέρους μιας μερίδας gay ανθρώπων, που διαιωνίζει τις όποιες ταμπέλες και τα λογής στερεότυπα, σε σημείο να δημιουργούν οι ίδιοι ένα κλίμα ομοφοβίας.

Καταλαβαίνω πως ο καθείς έχει ακούσει διάφορα γενικά, αλλά είναι μερικές φορές που η στάση τους δε βοηθάει, συνεχίζοντας ένα φαύλο κύκλο. Άπαξ και θες να τρίψεις στη μούρη των άλλων τα κόμπλεξ σου, τουλάχιστον κάνε το με τακτ και μην κρύβεσαι πίσω από τη σεξουαλικότητά σου, ρε παιδί μου.

Γιατί να αρπάζεσαι με το παραμικρό και να ψειρίζεις λέξεις και συμπεριφορές, προσπαθώντας να επιδείξεις τη διαφορετικότητά σου; Η ουσία είναι να σε αντιμετωπίζουν σαν ίσο κι όχι σαν κάτι «άλλο», γιατί στο κάτω κάτω, δεν αποτελείς κάτι τέτοιο.

Δε με νοιάζει από πού πηγάζει η ερωτική σου διάθεση, αλλά δε χρειάζεται να μου την επιβάλλεις, με τον ίδιο τρόπο που δε θα σε προτρέψω στο να αλλάξεις. Είναι το ίδιο γραφικό με εκείνους που προσπαθούν ντε και καλά να αποδείξουν το πόσο straight είναι. Και το ίδιο θα σχολιάσω και τους μεν και τους δε, διότι το ζητούμενο δεν είναι το ποιος είναι πιο άντρας, πιο γυναίκα, ή πιο gay, αλλά το κατά πόσο είναι οκ ο εκάστοτε με την επιλογή του.

Όποιος είτε ηθελημένα, προκειμένου να το παίξει θύμα είτε μη, πληροί τα στερεότυπα που του προσάπτουν, τότε είναι άξιος της μοίρας του κι όσο και να γκρινιάζει, δε θα βρει ποτέ το δίκιο του.

Το να κάνω σου κάνω πλάκα, όπως θα την έκανα σε οποιονδήποτε άλλον, είναι θεμιτό και στην τελική το να αποφύγω να την κάνω, θα έδειχνε μια προστατευτική στάση απέναντί σου, κάτι το οποίο εξ ορισμού είναι λάθος κι αν δεν αντιλαμβάνεσαι το γιατί, έχεις τεράστιο πρόβλημα. Είναι σαν να μετράς την κάθε μου λέξη και να περιμένεις πώς και πώς κάποιο λεκτικό ατόπημα, για να πιαστείς και να το ερμηνεύσεις με το δικό σου τρόπο. Αυτό, όμως, που δεν έχεις καταλάβει είναι πως ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από εσένα και τις προτιμήσεις σου.

Στην τελική, αφορμή ψάχνεις για να προβάλλεις αυτό που νομίζεις πως σε διαχωρίζει από τους υπόλοιπους. Λες και το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι εφάμιλλο με κάποιο κουσούρι ή ένα περίεργο σκουλαρίκι που θες να το δείχνεις συχνά για να προκαλείς. Αν νιώθεις έτσι, τότε πολύ απλά προσβάλεις την ίδια σου την επιλογή κι ουσιαστικά ντρέπεσαι για αυτήν.

Ναι, υπάρχουν αρκετοί μπαγλαμάδες εκεί έξω που δε σε δέχονται για αυτό που είσαι, αλλά προτού δώσεις στην κάθε οπισθοδρομική αμοιβάδα αξία, φρόντισε να δεχτείς εσύ πρώτα το ποιος είσαι. Διότι βρισκόμαστε σε μια εν γένει συντηρητική κοινωνία, η οποία όμως εξελίσσεται κι αλλάζει. Σκοπός είναι να βοηθήσουμε όλοι σε αυτό, πόσο μάλλον οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Είναι αστείο ορισμένοι gay να καλλιεργούν έμμεσα στο σαράκι του μισανθρωπισμού και να γίνονται οι ίδιοι ομοφοβικοί, μόνο και μόνο για να προτάξουν τις ανασφάλειές τους.

Παίζει τεράστιο ρόλο, λοιπόν, το κατά πόσο τα έχει βρει ο καθείς με τον εαυτό του και με τη φύση του. Εν ολίγοις, θες να είσαι ομοφυλόφιλος; Θες αμφιφυλόφιλος; Θες straight; Υποστήριξέ το δίχως φιοριτούρες και μπεσαμέλ γύρω από το ποιόν της ερωτικής ζωής σου, διότι στην τελική δε σε καθορίζει αυτό αποκλειστικά σαν άνθρωπο. Μπορείς να είσαι μαλάκας, ασχέτως με τον ποιον μοιράζεσαι το κρεβάτι σου. Και τους μαλάκες, ουδείς συμπάθησε.

 

Επιμέλεια Κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Στέφανος Στεφανόπουλος