Ωραίο πράγμα οι έρωτες και οι σχέσεις. Ο έρωτας σε κάνει άλλο άνθρωπο, σε ξανανιώνει σε κάνει να μη θυμάσαι ούτε το όνομά σου. Οι δε σχέσεις είναι η ενσάρκωση του έρωτα. Πόσο όμορφος είναι ο αμφίδρομος έρωτας. Ολοκληρώνεσαι, νιώθεις πως βρίσκεις τον άνθρωπό σου, είσαι ευτυχισμένος.

Τι γίνεται όμως, όταν όλα αυτά περάσουν; Ξεφτίζουν τα συναισθήματα κάποτε και στη θέση τους αφήνουν χλιαρά πάθη με οσμή αδιαφορίας. Τότε είναι που ο χωρισμός σου χτυπά την πόρτα κι εσύ του την ανοίγεις.

Δύσκολο πράγμα ο χωρισμός. Ακόμα κι αν είσαι εκείνος που τον πρότεινε. Κανείς δε θέλει να προκαλεί στο πρώην άλλο του μισό πόνο και πληγές που θα πάρει καιρό να κλείσουν. Ακόμα πιο δύσκολο, όταν μετανιώσεις τον χωρισμό. Όταν νιώσεις εκείνη την αναντιστοιχία ανάμεσα σε πράξεις και συναισθήματα, όταν όλα σου μοιάζουν το χειρότερο σου λάθος.

Συμβαίνει κι αυτό καμιά φορά. Εκεί που νομίζεις, πως βαρέθηκες τον άλλον, που θεωρείς πως οι συγκινήσεις που μπορεί να σου προσφέρει έχουν εξαντληθεί και έχεις φτάσει στο απονενοημένο διάβημα του χωρισμού, κάτι σου γεννά αμφιβολίες. Οι αμφιβολίες σε κάνουν να σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν και εσύ καταλήγεις να μετανιώνεις πικρά. Φταίει που ίσως λειτούργησες εν βρασμώ, που σ’ εφαγε η παρορμητικότητα.

Δε στα είπαν όμως καλά. Κανένας άνθρωπος δεν είναι παιχνιδάκι σου, ώστε να παίζει το σκάκι της σχέσης αποκλειστικά με τους δικούς σου όρους. Έλλειψη σεβασμού στον άλλον ονομάζεται. Δεν υπάρχει χειρότερο στον έρωτα από το να βασανίζεται από εγωπάθειες και καπρίτσια. Οι σχέσεις είναι ομαδικό παιχνίδι και όπως κάθε τέτοιο, διακατέχεται αποκλειστικά από ομαδικό πνεύμα. 

Κανένας δεν εκτιμά τα πισωγυρίσματα άλλωστε. Καταδεικνύουν ανισορροπία χαρακτήρα και αναποφασιστικότητα. Ενδιάμεσες καταστάσεις δεν υφίστανται. Δεν μπορεί να μη ξέρεις τι σου γίνεται μεγάλος άνθρωπος. Για αυτό, ή χωρίζεις ή μένεις εκεί. Ο καθένας όπως στρώνει, κοιμάται, λέει ο θυμόσοφος λαός.

Πόσο μάλλον αν αποτελεί αγαπημένη σου συνήθεια να πηγαινοέρχεσαι. Στο τέλος θα φας ένα άκυρο μεγαλύτερο από την αβεβαιότητά σου. Κάποια στιγμή κι ο άλλος μπορεί να φτάσει στο αρκετά του και να σε βγάλει εντελώς από τη ζωή του. Ακόμα κι αν πονάει, ακόμα κι αν σε θέλει, έρχεται η στιγμή που ο εγωισμός αφυπνίζεται, μπαίνει μπροστά και καταστρέφει κάθε προσπάθειά σου. Ναι, μπορεί να μην χωράει στην αγάπη εγωισμός, αλλά όταν ισοπεδώνεις τον άλλον συναισθηματικά, ενεργοποιούνται οι αμυντικοί μηχανισμοί. 

Μην ξεχνάς πως ο άλλος έχει συναισθήματα για σένα. Εσύ θες να χωρίσετε άρα ο απέναντι παραμένει μες στον έρωτα. Τα συναισθήματα δεν είναι χαρτιά να τους βάζουμε φωτιά και να καίμε. Είναι μέσα μας, μας συντροφεύουν, μας πονάνε και μας ορίζουν. Για αυτό να ξέρεις, πως ο χωρισμός έχει φορτίο βαρύ. Και για σένα που το σκέφτεσαι και για τον άλλον που θα τον υποστεί ακούσια. Με διαφορετική υπόσταση, διαφορετικά συναισθήματα και οπτική. 

Την επόμενη φορά που η σκέψη του θα σου τριβελίσει το μυαλό,να σκεφτείς ψύχραιμα, όταν θα νευριάσεις με κάτι, να τα ζυγίσεις καλά και τότε μόνο να πάρεις την οριστική σου απόφαση. Πριν μιλήσεις βούτα καλά τη στο μυαλό σου, λέει μια παροιμία. Και στα συναισθήματά σου, θα συμπληρώσω εγώ.

Επιμέλεια Κειμένου Εύας Αροτσίδου: Κατερίνα Κεχαγιά.

 

Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου