Υπογράφει η Εβίτα Λυκούδη. – Απόσπασμα απ’ το eBook «Treat him like a Fling». 

 

Και κάπου εκεί ερωτευόμαστε. Θέλαμε-δε θέλαμε, τώρα το παιχνίδι αντί να το παίζουμε, μάλλον μας παίζει και τον έλεγχο που με τόση προσοχή προσπαθούσαμε να διατηρήσουμε, τώρα τον χάνουμε σε κάτι χαζοχαρούμενες γκριμάτσες, κάτι βλέμματα που ατενίζουν ασκόπως τον ορίζοντα και σε κάτι σκέψεις που πλανούνται ανοργάνωτες μες στο κεφάλι μας.

Αυτοσυγκέντρωση κι αυτοσυγκράτηση είναι δύο έννοιες που κινδυνεύουν να θυσιαστούν στο βωμό του θεού Έρωτα, εκείνου που όπως και στο γνωστό μύθο του Ρωμαίου συγγραφέα Απουλήιου έτσι και στη ζωή παρασύρει την Ψυχή σε ένα μάλλον θανάσιμο παιχνίδι. Λίγο η ανάγκη μας να το νιώσουμε, λίγο η απρόσμενη και πάνω απ’ όλα ευχάριστη έκπληξη ότι πράγματι κάποιος μας το βγάζει, λίγο κι η μία μετά την άλλη ξενέρες που κοσμούν το ερωτικό μας παρελθόν, μας ωθούν να αφεθούμε, να ορμήσουμε, να «βουρ στον πατσά» που λένε κι εκείνοι οι χιουμορίστες φίλοι μας.

Κάπως έτσι την πατάμε! Ήμασταν, δεν ήμασταν του ρίσκου, τώρα κάτι στοπ και κάτι κόκκινα φανάρια στο δρόμο του έρωτα έχουμε μια τάση να τα παραβιάσουμε χωρίς δεύτερη σκέψη. «Το πιστεύεις; Ερωτεύτηκα!», θα λέμε από δω κι από ‘κει σε εκείνους που μας έχουν δει στα καλύτερα και στα χειρότερά μας κι εκείνοι μάλλον θα σταυροκοπιούνται και θα απορούν αν υπάρχει τελικά σωτηρία και γιατρικό για την κατάστασή μας.

Απόκτησε εδώ το «Treat him like a Fling»

Καψουροτράγουδα στο αυτοκίνητο, στο κινητό, λυγμοί κι «αχ» στα καλά καθούμενα, ανεπανάληπτες δόσεις ενέργειας και χαμογελαστές νυχτερινές αϋπνίες. Όχι, προβατάκια δε μετράμε. Μετράμε όλες τις φλέβες και τις φλεβίτσες στα αρρενωπά του χέρια, χαζεύουμε το στητό του στέρνο, τα αστεία, μυστήρια, ενθουσιώδη και μελαγχολικά του μάτια. Τριχωτός ή άτριχος, γαλαζοαίματος ή άντρας καραμελίτσα με κοιλίτσα, παλικάρι μέχρι εκεί πάνω σαν τα ψηλά βουνά ή πετίτ, με δέρμα σουηδικό λευκό ή λατίνικο μελαμψό, με προσωπάκι μωρού ή αρχαιοελληνική γενειάδα, δεν έχει σημασία. Θα ξαγρυπνήσουμε να τον σκεφτόμαστε, γιατί ο έρωτας στα δεκαπέντε, τα είκοσι πέντε, τα τριάντα πέντε ή όποτε τέλος πάντων κι αν έρθει είναι σίγουρα επιτυχώς κι επαρκώς χαζοβιόλης. Όλα αυτά όταν είμαστε μόνες μας βεβαίως.

Fling, σκεφτόμαστε και γυρνάμε πλευρό να κοιμηθούμε. Δεν είναι ο άντρας της ζωής μας, όχι. Δεν είναι ο πρίγκιπας του παιδικού παραμυθιού, όχι. Δεν είναι το πιο σέξι κι ερωτεύσιμο αρσενικό που κυκλοφορεί εκεί έξω, όχι. Δεν είναι ό,τι καλύτερο μας έχει συμβεί, όχι. Ύπνο γρήγορα. Είναι ένα απλό, ανεπανάληπτο, λαχταριστό, κορυφαίο, μοναδικό, υπερτέλειο… Σύνελθε! Ήταν, είναι και θα παραμείνει fling.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Εμείς, δηλαδή, που μόλις έχουμε πάρει πρώτο ρόλο στην παράσταση εκδήλωσης ερωτικής λατρείας και μάλλον τον έχουμε ενστερνιστεί λιγάκι υπέρ του δέοντος. Μέχρι τώρα θεατές ήταν μόνο συγγενείς και φίλοι που πλέον έτσι κι αλλιώς τα ‘χουν δει όλα από εμάς, οπότε ουδέν πρόβλημα. Μετά τις ούτε καν σετ πιτζάμες μας, τα χτυπημένα από ηλεκτρικό ρεύμα πολλών βολτ μαλλιά μας, το χθεσινοβραδινό eyeliner που πιο πολύ με μπουνιά μοιάζει το επόμενο πρωί, τα γνωστά νεανικά ξεφτιλίσματα, τίποτα δε θα τους τρομοκρατήσει. Μας λατρεύουν όπως είμαστε!

Με εκείνον, όμως; Συνταγογραφούνται δόσεις λατρείας σε μέχρι προσφάτως αγνώστους; Το σηκώνει ο οργανισμός του, βρε παιδάκι μου, ή θα μας μείνει στα χέρια ο άνθρωπος;

Διάβασε τη συνέχεια στο eBook του pillowfights «Treat him like a Fling». 

Order here and let the experience begin!