Από μικροί, πολλοί ονειρευόμασταν και θέλαμε να είμαστε οι καλύτεροι σε κάτι, σε ένα άθλημα, σε ένα μουσικό όργανο, σε μια επιδεξιότητα. Η ιδέα του καλύτερου και του νικητή πάντα ηχούσε αλλιώς στα αυτιά μας και θέλαμε οπωσδήποτε να δουλέψουμε για να έρθουμε πρώτοι σε κάτι. Αυτό δεν ήταν ούτε είναι απαραίτητα κακό πράγμα, αφού η ανάγκη για την πρωτιά και το βραβείο του καλύτερου αποτελεί κίνητρο για να βελτιωνόμαστε οι ίδιοι και να βελτιώνουμε και διάφορους τομείς της ζωής μας.
Μεγαλώνοντας μ’ αυτήν τη νοοτροπία, που είπαμε πως πολλές φορές είναι όπλο για τη βελτίωση, μάθαμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και με θέματα που δε θα έπρεπε. Μάθαμε να συγκρίνουμε μάρκες ρούχων για να δούμε ποιος φοράει τα πιο ακριβά και μάρκες αυτοκινήτων για να δούμε ποιος έχει το πιο καλό. Θέλουμε να είμαστε οι καλύτεροι φίλοι που θα μπορούσε κάποιος να έχει, παραβλέποντας το γεγονός ότι ο κάθε φίλος πας προσφέρει κάτι διαφορετικό και μοναδικό από τον άλλον. Θέλουμε να είμαστε οι καλύτεροι σύντροφοι για το ταίρι μας και καλύτεροι από τους προηγούμενους, παραβλέποντας πάλι το γεγονός ότι ο κάθε άνθρωπος εκφράζεται κι αγαπάει με το δικό του τρόπο.
Κι όλα αυτά τα θέλουμε για να νιώσουμε οι καλύτεροι κι ιδανικά οι νικητές σε κάτι που ουσιαστικά δεν έχει νικητή. Δεν έχει νικητή η φιλία κι ο έρωτας, γιατί στη φιλία και στον έρωτα δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Ή μάλλον δε θα έπρεπε να υπάρχει. Γιατί αν
περιμένεις να βγεις νικητής από έναν καβγά, λυπάμαι αλλά δεν πρόκειται να γίνει.
Αν μετά απ’ τον καβγά, που ίσως έχει ως παράπλευρες απώλειες σπασμένα πιάτα, σπασμένους τοίχους και κόκκινα μάτια, θέλεις να κηρυχθείς εσύ ο νικητής, τότε έχετε χάσει και οι δυο. Γιατί αν νικήσεις εσύ, συνεπώς θα χάσει κι ο σύντροφός σου κι έτσι η ομάδα διαλύεται και το παιχνίδι ακυρώνεται, λόγω έλλειψης ομαδικότητας. Γιατί ομάδα είστε κι οι ομάδες πρέπει να είναι ενωμένες για να νικήσουν, μαζί. Μαζί θα τσακωθείτε, μαζί θα χάσετε και μαζί θα νικήσετε βρίσκοντας τις λύσεις.
Δε λέμε πως δεν έκανε κάποιος λάθος ή πως ο ένας από τους δυο δεν έχει περισσότερο δίκαιο, αλλά αυτό δεν είναι που θα ορίσει αν κάποιος θα νικήσει κι ο άλλος θα χάσει. Όλο το νόημα είναι να ξεπεραστεί ο καβγάς και να βρεθεί μια λύση, γιατί στην τελική όλοι όσοι βρίσκονται σε σχέση γι’ αυτό το αποτέλεσμα δουλεύουν. Να είναι κάτι σωστό και για τους δυο, για να ‘ναι και για τη σχέση.
Οι νικητές συνήθως είναι στα παιχνίδια. Όπως η τραμπάλα. Δυο παιδιά που φέρνει το ένα το άλλο ψηλά και μετά χαμηλά. Κι η ισορροπία μεταξύ τους αλλάζει συνεχώς. Αλλά αν ο ένας από τους δύο προτιμήσει να μείνει ψηλά, αυτό σημαίνει πως ο άλλος θα μείνει χαμηλά και ξαφνικά το παιχνίδι δεν είναι και το τόσο ενδιαφέρον και για τους δυο όπως ήταν στην αρχή. Γιατί ο σκοπός του είναι να ανεβάζει και τους δυο ψηλά και χαμηλά. Έτσι και σε έναν καβγά, ο ένας θα ανεβεί κι ο άλλος θα πέσει. Αλλά τι θα προτιμήσεις, να ανέβεις εσύ και να πέσει ο σύντροφός σου ή να έχετε κι οι δυο τη σειρά σας να ανεβείτε για να περάσετε εξίσου καλά σ’ αυτήν τη σχέση;
Επιμέλεια Κειμένου Πηνελόπης Παυλίδη: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Πηνελόπη Παυλίδη
