Οι χαρακτηρισμοί τύπων σχέσεων με τη κατάληξη –ing- ποτέ δε μου ήταν συμπαθείς. Ghosting, benching, breadcrumbing και πόσα ακόμη είδη παθολογικής συμπεριφοράς μέσα σε μια σχέση. Σε λίγο θα ρωτάμε ο ένας τον άλλον «εσύ τι από όλα τα –ing- έπαθες;». Πού πήγε ρε παιδιά το παλιό καλό απλό και τίμιο dating; Αυτή μάλιστα! Είναι μια λέξη της οποίας το –ing- θέλεις ν’ αγαπήσεις.
Το παλιό καλό ραντεβού. Με όλη την προετοιμασία και τη φανφάρα για να εντυπωσιάσεις. Με όλο το άγχος για το αν θα μασήσεις κάπου τα λόγια σου. Με τις προγραμματισμένες και καλά κινήσεις που ποτέ δε θα χρειαστεί να βγάλεις από το μανίκι σου γιατί απλούστατα όταν το ραντεβού είναι ταιριαστό, το παιχνίδι το κάνει ο αυθορμητισμός. Με την αγωνία του αν θ’ ανταλλάξετε φιλιά ή αν θα βρεθείτε το επόμενο πρωί να ψάχνετε τα ρούχα σας στο πάτωμα για να βιαστείτε να πάτε στη δουλειά. Και κάπου εκεί, στον χαμό της επόμενης ημέρας, να κοιτάζετε την οθόνη του κινητού για κανένα σκαστό μήνυμα του τύπου «πέρασα υπέροχα, μου λείπεις ήδη». Να είναι όλο αυτό όχι το σενάριο μιας καλοστημένης διαφήμισης αλλά το ξεκίνημα μιας όμορφης σχέσης. Κι έπειτα; Έπειτα να θέλει να γνωρίσεις φίλους και φίλες. Να έχει πει υπέροχα πράγματα για σένα κι όλοι να ανυπομονούν να σε γνωρίσουν αλλά και να τους γνωρίσεις.
Πάμε τώρα ανάποδα. Δεν έχεις ιδέα για το ποια είναι η παρέα και οι φίλοι του προσώπου που βγαίνεις ή έχεις σχέση. Δε σε ξέρουν, δεν τους ξέρεις. Ακούς για εκείνους αλλά όλα από απόσταση. Δεν έχεις γνωρίσει κανέναν φίλο ή φίλη και κανέναν από την οικογένεια της άλλης πλευράς. Γενικώς είσαι υπαρκτό πρόσωπο μεν αλλά αόρατο. Επίσης δε θα ποστάρει τίποτε με σένα μέσα στο κάδρο στα social. Ακόμα κι αν γίνει κάποια δημοσίευση μπορεί να μη σε ταγκάρει καν. Γιατί όλη αυτή η μυστικοπάθεια;
Ο όρος stash, καταρχάς να πούμε πως σημαίνει «κρύβω, βάζοντας στην άκρη». Έτσι για να το έχω. Το φυλάω με άλλα λόγια. Η συντάκτρια στο Metro UK Έλεν Σκοτ πρώτη αναφέρθηκε στον όρο stashing σε άρθρο της το 2017. Η διαπίστωση ήταν ότι μια νέα και καλά διασκεδαστική τάση στα ραντεβού ήταν πια στο προσκήνιο κι ότι ο ένας εκ των συντρόφων δεν αποκαλύπτει στοιχεία για τον άλλον. Προσέξτε, δεν το κάνει για να προστατέψει τη σχέση από άλλους αλλά σκόπιμα και με συγκεκριμένο μοτίβο.
Τα της σχέσης λοιπόν, απασχολούν κι αφορούν μόνο τη μια πλευρά. Η άλλη αμέτοχη σε κοινές γνωριμίες κι ανακοινώσεις παντός τύπου. Αν τους ρωτήσεις γιατί συμβαίνει αυτό, μπορεί να βρουν ένα σωρό δικαιολογίες. Από το δεν έτυχε μέχρι το θα γίνει κι όλα καλά. Και μένεις ν’ αναρωτιέσαι γιατί και πώς. Μήπως φταίει κάτι στη δική σου συμπεριφορά και πρέπει να τ’ αλλάξεις; Σκέφτεσαι μήπως έκανες ή είπες κάτι που προκάλεσε έναν δισταγμό στην άλλη πλευρά; Οι απορίες σου στήνουν χορό κι εσύ σιγοψυθιρίζεις το «δε λες κουβέντα, κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα».
Τι κερδίζει κανείς με τόση μυστικοπάθεια; Καταρχάς χρόνο. Μπορεί το άτομο που σου κάνει stashing να μην είναι σίγουρο για τη σχέση σας και με τη φάση κρυψίνους να κερδίζει χρόνο ώστε να μη βγει αργότερα φάουλ. Μια άλλη αιτία είναι πως ναι, μπορεί το άτομο που αποφεύγει να δημοσιοποιήσει οτιδήποτε αφορά εσάς τους δυο, να το παίζει όχι σε διπλό αλλά τριπλό ταμπλό και βάλε. Βλέπε παράλληλες σχέσεις αν ψάχνεις στα sos. Σαφέστατα είναι μια ωραία φάση και βολική για το άτομο που το προκαλεί, αλλά με τίποτε για το άτομο που είναι αποδέκτης.
Τι χάνει αυτός που λειτουργεί με τόση μυστικοπάθεια μέσα σε μια σχέση; Μπορεί όλα μπορεί και τίποτε. Το θέμα είναι να καταλάβεις εσύ που το ανέχεσαι αν αυτό είναι κάτι που σε τιμά και σε κάνει να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Ξέρατε ότι στις πιο πολλές περιπτώσεις του stashing νιώθει πως φταίει ο αποδέκτης κι όχι ο δημιουργός; Κι όμως ισχύει επειδή το ανθρώπινο μυαλό λειτουργεί με ασύλληπτη βλακεία κάποιες φορές ώστε να νομίζουμε πως η δική μας υπόσταση ευθύνεται για τα λάθη των άλλων. Ένας stasher είναι τρομερά εύκολο να γίνει χειριστικός σύντροφος.
Η μυστικοπάθεια στις σχέσεις είναι όπως και να το κάνουμε ένα μελανό σημείο. Δεν υπάρχουν σωστά και λάθος κίνητρα πίσω από μια τέτοια κατάσταση. Υπάρχει μόνο το θέλω ή δε θέλω. Κι αυτό είναι ένα πολύ ωραίο δίλημμα στο οποίο μπορείτε να βάλετε ένα stasher κάθε φορά που σας αρνείται μια παραπάνω αίσθηση οικειότητας. Και μην ξεχνάτε κάτι. Κι η στρουθοκάμηλος κρύβει το κεφάλι της, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν τη βλέπουμε.
Αφιερωμένο σε κάθε ανούσια μυστικοπάθεια που συμβαίνει με απάθεια.
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
