«Σ’ αγαπώ (μου επιτρέπεις;)
Και τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει
αυτή την αγάπη, εκτός από σένα,
και πάλι είναι ζήτημα.»
Γιώργος Σεφέρης
Αν η αλήθεια έψαχνε για προσωνύμιο, αυτό θα ήταν η εξομολόγηση. Η δύναμη του να εκθέσεις τον καημό σου μεταμορφωμένο σε πάθος, είναι μια ερωτική εξομολόγηση. Το θάρρος του να βρεις τις κατάλληλες λέξεις, να τις αρθρώσεις ντύνοντάς τις με το συναίσθημα που σε καίει, είναι η ερωτική εξομολόγηση.
Ο Γιώργος Σεφέρης, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Τάσος Λειβαδίτης και πόσες ακόμη καταξιωμένες πνευματώδεις προσωπικότητες, έχουν αποτυπώσει με τις φράσεις τους την τέχνη της ερωτικής εξομολόγησης. Μια τέχνη που χάνει ίσως τη μορφή που γνωρίζαμε ή που έχουμε ακούσει από μεγαλύτερούς μας και που αντικαθίσταται από νέους τρόπους, πιο άμεσους αφαιρώντας τρία από τα βασικά της συστατικά. Την προσμονή, τη λαχτάρα και τον θαυμασμό.
Όμως η αλήθεια είναι πως όσο υπάρχουν ερωτευμένοι, η ακόρεστη ανάγκη του να εκφράσουν τον έρωτά τους, θα έχει πάντα μια δυνατή κι έντονη γεύση. Δεν υπάρχει τίποτε δεδομένο στο συναίσθημα για τους ερωτευμένους. Θέλεις να το πεις ανοιχτά, να το δείξεις απερίφραστα και να το μοιραστείς ζεστά με τον άνθρωπο που στο ενέπνευσε. Να του αναγνωρίσεις την αφορμή για το ξεκίνημα ενός έρωτα. Να του αποδώσεις ευθύνες για έναν έρωτα που έσκασε σαν κομήτης.
Όπως κάθε επιτυχημένη συνταγή έτσι και η ερωτική εξομολόγηση απαιτεί τη σωστή δοσολογία από συγκεκριμένα υλικά. Βέβαια και λίγο αυτοσχεδιασμός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Δεν μπορούμε όμως να παρεκκλίνουμε και πολύ από τη μια και κλασική συνταγή. Μονάχα κάποιες μικρές παραλλαγές, έτσι για το πιπεράτο της υπόθεσης. «Με το μάτι» όπως λένε οι παλιοί, όμως, αυτή εδώ η συνταγή δε φτιάχνεται.
Καταρχάς δεν μπαίνουμε με τη μία στο ψητό. Για ποια μαγεία της στιγμής μιλάμε μετά; Μια ερωτική εξομολόγηση, για να μείνει στην ιστορία, θέλει το δικό της αργό «ψήσιμο». Κάνεις τον πρόλογό σου, εστιάζοντας στο πώς ξεκίνησαν όλα. Οι λέξεις θα ξεσκαλώνουν μία προς μία από τα χείλη ενώ παράλληλα θα καθυστερεί η απάντηση για να παραταθεί η αγωνία. Ο σκοπός είναι να δώσουμε έμφαση στην ένταση της στιγμής. Κάτι σαν εκείνες τις σκηνές στις ταινίες που ξαφνικά σκαλώνει το μυαλό σου στη μουσική που ενώ τόση ώρα έπαιζε στο background, μόνο τη δεδομένη στιγμή συνειδητοποίησες πως υπάρχει.
Και ξαφνικά παύση. «Πού πήγαν οι λέξεις μου; Tα είχα σχεδιάσει όλα». Οι παύσεις είναι απαραίτητες και ποτέ μα ποτέ δε δείχνουν ότι κόλλησες και δεν έχεις τι να πεις. Είναι αυτός ο ακαταμάχητος δισταγμός που θα προσθέσει μια νότα γοητείας σε όλα όσα λειτουργούν υπέρ σου εκείνη τη στιγμή κι ας νομίζεις πως τα έχεις κάνει σαλάτα. Και ξέρεις, μια παύση σπρώχνει τα βλέμματα να έρθουν ακόμη πιο κοντά κι ας παίζουν κρυφτό όση ώρα λέγονται τα όσα λέγονται. Κι η γλύκα; Άλλο ένα στοιχείο για να έλξεις το ποθητό σενάριο.
Το επόμενο καθοριστικό συστατικό άλλοι θα το ονομάσουν θάρρος και κάποιοι άλλοι θράσος. Το ότι και τα δυο ξεκινάνε με το ίδιο γράμμα το λες και μοιραίο. Όπως και να το ονομάσεις, η αφοπλιστική στιγμή μιας ερωτικής εξομολόγησης απαιτεί και τα δυο. Το θάρρος θα αποκαλύψει τα συναισθήματα ενώ το θράσος θα τα ωθήσει να κάνουν μια μεγαλειώδη εμφάνιση. Το θράσος όμως, είναι αυτό που θα τα αποκαλύψει, θα τα εκθέσει μπροστά στα μάτια του ανθρώπου που έχεις ερωτευτεί. Κι είναι ίσως η πρώτη φορά που δε θα σε νοιάζει πώς δείχνουν μπροστά σε καθρέφτη. Συναισθήματα είναι αυτά, το μέσα σου ολάκερο διατυπωμένο σε προτάσεις κι ένα ζευγάρι μάτια καρφωμένα πάνω σου. Χωρίς θάρρος και θράσος πού πας;
Και τώρα πάμε στο πιο δυνατό συστατικό. Εκείνο που θα «δέσει» όλα τα παραπάνω. Εκείνο που θα αναδείξει τη γεύση και θα απογειώσει το αποτέλεσμα. Ποιο μπορεί να είναι; Μα φυσικά η αλήθεια η οποία μοστράρει ως άλλη εστεμμένη ανάμεσα σε όλα τα παραπάνω συστατικά μιας ερωτικής εξομολόγησης. Το θέμα και το δίλημμα είναι το πόση. Να τα πεις όλα με τη μια ή να φυλάξεις πράγματα για επόμενες στιγμές; Κι επειδή μια ερωτική εξομολόγηση έχει πάντα το στοιχείο του εντυπωσιασμού και κάποιες φορές της φανφάρας, η δόση αλήθειας μετριάζεται. Για να είμαστε ειλικρινείς δεν τα λες όλα όπως είναι, τα «φουσκώνεις» λιγάκι ώστε να προκαλέσουν πάταγο, να ακουστούν λόγια που θα μείνουν χαραγμένα στο μυαλό και των δυο σας για πολύ καιρό, ακόμη κι αν η σχέση δεν προχωρήσει. Μην μπερδεύετε την ερωτική εξομολόγηση με τις εγγυήσεις. Αν η ερωτική εξομολόγηση ήταν θέμα υποσχέσεων, ο Ερωτόκριτος θα ήταν απλώς άλλο ένα κείμενο με ερωτήσεις.
Απαράβατος νόμος των πάντων και βασικό συστατικό της συνταγής για μια ερωτική εξομολόγηση είναι σαφέστατα το timing. Να γίνει μέσα στη διάρκεια της ημέρας ή να επιλέξεις ένα πιο ρομαντικό σκηνικό με τη νύχτα να παίζει σε gros plan; Τι σημασία έχουν όλα αυτά όταν καίγεσαι να εκφράσεις τον έρωτά σου; Θαρρείς και αν τα πεις όλα με τον ήλιο να σε τυφλώνει στα μάτια θα αλλάξει κάτι από ότι αν τα έλεγες υπό το φως του φεγγαριού; Ναι για τους πολύ ρομαντικούς της παρέας όλα παίζουν ρόλο αλλά, για να τα λέμε όλα με το όνομά τους, αυτό που θα θυμάσαι από μια ερωτική εξομολόγηση είναι τα μάτια που σε κοίταξαν, τα χείλη που στα είπαν και τα χέρια που σε αγκάλιασαν μετά. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά « η σάλτσα» που κοσμεί μια ήδη επιτυχημένη συνταγή.
Κανένας στίχος και καμία φράση δε θα είχαν γραφτεί αν δεν υπήρχε η ανάγκη να εκφράζουμε αυτό που νιώθουμε. Κανένα ποίημα, κείμενο και τραγούδι δε θα υπήρχαν αν το συναίσθημα του έρωτα δεν έψαχνε τον δικό του δρόμο για να βγει στην επιφάνεια, να ακουστεί, να διαβαστεί και να υπάρξει. Καμιά στιγμή δε θα είναι ποτέ η πιο κατάλληλη για να κάνεις μια ερωτική εξομολόγηση αν συνεχώς την αναβάλεις· περιμένοντας τι;
Αφιερωμένο στο «μήπως να μην» που σκάλωσε μια ερωτική εξομολόγηση.
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
