Υπάρχει μια συμπαντική αδικία που βρίσκει τη βάση της στις ζωές πολλών ανθρώπων. Είναι αυτή η κατάσταση στην οποία πολλοί από εμάς θα θέλαμε να βρεθούμε αλλά για κάποιο λόγο που ίσως δε μάθουμε ποτέ, να μη βρεθούμε ποτέ. Και για να μην περιπλέκω πολύ το μυστήριο, μια από τις μεγαλύτερες συμπαντικές αδικίες είναι η τύχη που έχουν κάποιοι άνθρωποι, ενώ άλλοι όχι. Το γνωστό «εσύ κοιμάσαι κι η τύχη σου δουλεύει».

Η παραπάνω φράση η οποία πιθανότατα έχει ακουστεί πολλές φορές από τα χείλη μας, είναι μια παροιμία που δεν υπάρχει τυχαία, όπως όλες άλλωστε. Περιγράφει την απαράμιλλης χάρης τύχη πολλών ατόμων να έχουν στη ζωή τους την ευκολία σε οτιδήποτε κάνουν. Μη μου πείτε πως δεν το έχετε σκεφτεί ποτέ. Είναι αυτή η φάση στην οποία ξαφνικά συνειδητοποιείς πως ενώ εσύ κοπιάζεις για το κάθε τι –στην κυριολεξία για το κάθε τι– υπάρχουν κι εκείνοι που ειλικρινά δεν έχουν ιδέα για το πόσο εύκολα τους έρχονται όλα στην καθημερινότητά τους.

Και προτού χρεωθώ συναισθήματα πικρίας, να αναφέρω για τα πρακτικά πως θαυμάζω απίστευτα τους ανθρώπους που θα αντιληφθούν από πολύ νωρίς πως έχουν αυτό το χάρισμα ή δώρο –πείτε το όπως θέλετε– οι οποίοι όμως θα εκμεταλλευτούν δεόντως αυτό που τόσο εύκολα τους δίνεται καθημερινά προς όφελός τους βέβαια. Όπως και να έχει όμως, η φράση «εσύ κοιμάσαι κι η τύχη σου δουλεύει» ανταποκρίνεται, είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι, σε μια πραγματικότητα. Την πραγματικότητα που μας δείχνει πως κάποιοι από εμάς πασχίζουν για να υλοποιήσουν πολλά από αυτά που κάνουμε, ενώ κάποιοι άλλοι τα υλοποιούν πριν καν τα σκεφτούν.

Εξάλλου, η επιλογή των λέξεων δεν είναι τυχαία. Το ρήμα «κοιμάσαι» υποδηλώνει ακριβώς την άγνοια με την οποία βιώνει ο κάθε «τυχερός» καταστάσεις και πτυχές της ζωής. Φανταστείτε, δηλαδή, να διεκπεραιώνετε οτιδήποτε θέλετε καθημερινά με μηδέν κόστος κούρασης, σκέψης, προγραμματισμού κι οραματισμού. Είναι σαν να υπάρχει μια παράλληλη καθημερινότητα στην οποία αποφασίζονται πολλά για εσάς ώστε να στρώνεται ένα μαγικό χαλί για να τα υλοποιήσετε. Δεν είναι υπέροχο να το έχεις στη ζωή σου;

Χωρίς να θεωρηθεί υποτιμητική ως φράση κι ως περιγραφή μιας κατάστασης, ισχύει σε πολλούς τομείς της ζωής. Στον έρωτα και τις σχέσεις, ας πούμε, υπάρχουν εκείνοι κι εκείνες που θα λάβουν αυτό που επιθυμούν χωρίς να προσπαθήσουν πολύ γι’ αυτό. Το ουρανοκατέβατο που λέμε, αυτό που εμφανίζεται από το πουθενά. Στην επαγγελματική αποκατάσταση υπάρχουν εκείνοι κι εκείνες που θα βρεθούν στον κατάλληλο τόπο την κατάλληλη στιγμή ενώ άλλοι παλεύουν για να γευτούν μια τέτοια συγκυρία. Γενικότερα, η στόφα του τυχερού ατόμου, άπαξ κι υπάρχει, απλώνεται σε κάθε τομέα της ζωής. Κι ίσως αυτό είναι που εκνευρίζει όσους δεν το έχουν. Το γεγονός πως δε γίνεται να υπάρχει το ίδιο ποσοστό τύχης σε κάθε τομέα της ζωής.

Η παροιμία λοιπόν «εσύ κοιμάσαι κι η τύχη σου δουλεύει» περιγράφει εκείνους που θα έχουν μια όχι απλά παραπάνω αλλά τεράστια εύνοια σε κάθε κομμάτι της ζωής. Δεν ξέρω αν τώρα που διαβάζετε το άρθρο φέρνετε στο μυαλό σας άτομα που ίσως γνωρίζετε και για τα οποία έχετε σκεφτεί αυτήν την παροιμία αρκετές φορές. Αν ισχύει πάντως, εξοπλιστείτε με υπομονή και μάλιστα αρκετή, όταν τα άτομα αυτά θα παραπονεθούν –μέσα στην άγνοια της τύχης που τα περιβάλλει– για δυσκολίες και κούραση. Γιατί κάπου εκεί θα αναρωτηθείτε ως άλλος Σπύρος Παπαδόπουλος στους Απαράδεκτους, «Τι έγινε τώρα ρε παιδιά;»

Αν για κάθε τι σε αυτή τη ζωή υπάρχει το αντίθετό του για να διατηρούνται ισορροπίες, τότε φαντάζομαι πως ετούτη εδώ η συμπαντική αδικία εξυπηρετεί αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Δε θα μπορούσαμε όλοι να έχουμε την τύχη με το μέρος μας σε κάθε τι που κάνουμε, όμως γλυκό μας σύμπαν, αν μας ακούς, εμάς που λίγο μας έφτυσες, θα μπορούσες για μια φορά έστω να κάνεις λίγο τα στραβά μάτια και να μας δώσεις ένα push κι εμάς; Έτσι για να δούμε how it feels.

Χωρίς ίχνος ειρωνείας, αυτοί που πραγματικά έχουν στη ζωή τους τύχη, ευχόμαστε απλά να συνεχίσουν να την έχουν. Κι επειδή η αποδοχή είναι το κλειδί για όλα, οι υπόλοιποι, ας αποδεχθούμε το γεγονός πως θα συνεχίσουμε να κοπιάζουμε, να απογοητευόμαστε, να τρώμε τα μούτρα μας, να μαθαίνουμε, να γινόμαστε πιο δυνατοί και να ελπίζουμε πως οι συμπαντικές αδικίες υπάρχουν για να αποδεικνύουν πολλά. Ο νοών, νοείτω.

Αφιερωμένο σε εκείνους που δεν κοιμούνται όταν η τύχη τους δε δουλεύει.

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου