Τα νιάτα. Τι όμορφο πράγμα. Όλοι θέλουν να κρατάνε περισσότερο κι όταν τελειώνουν, θέλουν να επιστρέψουν σ’ αυτήν την εποχή. Γιατί όλα φαίνονται αλλιώτικα μέσα από τα μάτια των νέων. Είναι αυτή βλέπεις η δύναμη που δίνουν τα νιάτα, το πείσμα, η αυτοπεποίθηση, το ρίσκο. Το πιο σημαντικό, το ρίσκο!

Κι είναι και το άλλο. Μιας και είσαι νέος τα βλέπεις όλα πιο ρόδινα, δε βλέπεις τις δυσκολίες που βλέπουν οι μεγαλύτεροι. Όχι επειδή δε συνάντησες δυσκολίες ήδη στην ζωή σου, αλλά επειδή νιώθεις ότι έχεις την δύναμη να αλλάξεις όλο τον κόσμο. Να τον κάνεις καλύτερο, να τον φέρεις στα μέτρα σου, να τον κάνεις όπως τον φαντάζεσαι, όχι όπως το έκτισαν οι άλλοι για σένα.

Μα αν δε λάβεις στήριξη και πίστη τι γίνεται; Αν δε λάβεις ευκαιρίες; Πώς μπορείς να δείξεις όλα αυτά που θέλεις να γίνουν; Πώς να φτιάξεις μια προοδευτική κοινωνία; Πώς να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα;

Γι’ αυτό γέμισε ο τόπος με νέους ανασφαλείς, με προβλήματα, με κατάθλιψη, γεμάτους απογοήτευση. Αυτή η μιζέρια πηγάζει κυρίως από τους νέους που τους έμελλε η μοίρα να γεννηθούν σ’ αυτήν την εποχή, που όλα είναι πιο εύκολα αλλά στην πραγματικότητα τα βρίσκουν πιο δύσκολα απ’ ό,τι οι προηγούμενες γενιές.

Πόσοι νέοι τελειώνουν Ανώτερες Σχολές, Πανεπιστήμια και δεν μπορούν να βρουν ευκαιρία; Γιατί δεν τους δίνονται ευκαιρίες να δείξουν όσα έμαθαν και να υλοποιήσουν όλες τις γνώσεις τους;

Και δεν είναι μόνο αυτό, σκέψου πως φάγανε τα καλύτερά τους χρόνια μέσα σε βιβλία κι εξετάσεις. Πόσα νέα πράγματα έμαθαν με τις πιο πρόσφατες έρευνες; Πόσες έρευνες έκαναν κι ανακάλυψαν καινούριες ιδέες πιο σωστές για το σήμερα; Ε κι εσύ πάψε να είσαι στενόμυαλος! Γιατί πρέπει εσύ να πιστεύεις ότι αυτό που ξέρεις εσύ είναι καλύτερο;

Μιλώντας το 2016, που όλα αναπτύσσονται πιο γρήγορα από ταχύτητα φωτός, εσύ πιστεύεις ότι όσα διδάχθηκες πριν 20, 30, 40 χρόνια είναι πιο σωστά και τίποτα δεν άλλαξε! Λανθάνεσαι. Όλα αλλάζουν μέρα με τη μέρα. Όλοι αυτοί που γίνανε θαμώνες σε πανεπιστήμια και σχολές βρίσκουν νέες λύσεις για προβλήματα καθημερινά και τις αναπτύσσουν.

Όσο και να σου φαίνεται παράξενο, αυτοί, οι νέοι έχουν παραπάνω γνώσεις από σένα. Μην τα μπλέκεις. Εσύ έχεις παραπάνω γνώσεις από εμπειρίες, είσαι πιο έμπειρος με λίγα λόγια. Αλλά κάποιος πίστεψε σ’ εσένα για να φτάσεις μέχρι εδώ τώρα.

Και είναι κι αυτό. Αν δε δουλέψεις σκληρά όταν είσαι νέος, πόσες δυνάμεις σου μένουν μετά; Ιδίως όταν βρεις κλειστές τις πόρτες στο ξεκίνημά σου, αρχίζεις ν’ απογοητεύεσαι, όσο κι αν λενε όλοι οι γύρω «μην απογοητεύεσαι, κάτι θα γίνει». Εσύ δεν ήσουν στη θέση τους. Εσύ μόλις τελείωσες το σχολείο βρήκες μια δουλειά κι εξελίχθηκες μέσα απ’ αυτήν. Αυτοί τελείωσαν και είμαι γεμάτοι όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά δεν μπορούν να τις αξιοποιήσουν. Αυτό που νιώθουν, εσύ δεν μπορείς να το νιώσεις ούτε στο ελάχιστο, επειδή δεν το ‘χεις ζήσει!

Κι εσύ που τους δίνεις ευκαιρία, αλλά κλείνεις την πόρτα στο πρώτο λάθος ή τους κατακρίνεις, νομίζεις είναι καλύτερο; Έχεις ήσυχη συνείδηση, επειδή έδωσες την ευκαιρία που πρέπει, αλλά δήθεν δεν την χρησιμοποίησαν; Μπα. Την αξιοποίησαν και μάλιστα με πολλή προθυμία. Απλά κάνεις πως δε θυμάσαι κι εσύ τα δικά σου λάθη όταν ξεκινούσες άνθρωπέ μου. Όλοι κάνουν λάθη. Χαρούμενος ήταν για την ευκαιρία που του έδωσες, αλλά χρόνο δεν του έδωσες. Ξέχασες ότι στην αγγελία σου έγραφε «Ζητείται άτομο που …»; Δε ζητούσες ρομπότ. Μόνο αυτά εκτελούν διαταγές χωρίς λάθη.

Και για κάτσε σκέψου πόσο αλήθεια είναι αυτό που λένε «οι νέοι είναι η συνέχεια του τόπου μας». Σκέψου όμως ότι δεν είναι η συνέχεια του τόπου μας μόνο. Είναι η συνέχεια της κουλτούρας μας, του πολιτισμού μας, της χώρας μας ολόκληρης.

Αν τους δώσεις τα σωστά εφόδια, ίσως ανακαλύψουν πράγματα που θα σε βγάλουν ασπροπρόσωπο. Να ‘χεις να φημίζεσαι, να ‘χεις να λες «αυτό το ταλέντο εγώ το ανακάλυψα», «αυτό το μυαλό εγώ το βοήθησα». Θα βοηθήσουν κι εσένα και τη χώρα σου να εξυψωθεί, θα της δώσουν ένα άλλο υπόβαθρο.

Αυτό αποτελεί μεγάλο πρόβλημα στις μέρες μας, που αν το αναλύσουμε ίσως κρύβει κι ένα είδος ρατσισμού στα παρασκήνιά του. Να το καταπολεμήσουμε όλοι σιγά-σιγά. Να υπάρξει επιτέλους κι ένας τόπος για τα νιάτα και για τις φρέσκες ιδέες!

 

Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Χρυσοστόμου: Ιωάννα Κακούρη

Συντάκτης: Μαρία Χρυσοστόμου