Αν μπλέξεις με αγκαλίτσα θα γίνεις κι εσύ

«Μια αγκαλιά, καλέ, ζητάω. Πολύ είναι;»

«Ναι, πολύ είναι. Όλη την ώρα αγκαλιά, νισάφι πια!»

Και, ναι, υπάρχουν και σχέσεις όπου ο ένας είναι αγκαλίτσας κι ο άλλος τύπος που δεν μπορεί τα πολλά «γούτσου-γούτσου». Ο αγκαλίτσας θέλει όλη –μα όλη την ώρα, λέμε– χάδια και φιλάκια, λαχταράει να χώνεται στην αγκαλιά του συντρόφου του και να μη χωρίζουν στιγμή. Ο άλλος, πάλι, αισθάνεται την ανάγκη για λίγο χρόνο και κυρίως λίγο χώρο.

Ας πούμε, λοιπόν, ότι δεν το ‘χετε πολύ το μελιστάλαχτο και θέλετε να ξαπλώσετε στον καναπέ μόνοι, χαλαρά κι ωραία, ενώ ο σύντροφός σας θέλει αγκαλιά! Εδώ και τώρα. Και σπρώχνει από ‘δώ, σπρώχνει από ‘κεί, κάνει γενικά ό,τι μπορεί προκειμένου να κολλήσει πάνω στον άνθρωπό του και μετά θριαμβευτικά να πει: «Χώθηκα, τα κατάφερα!». Παναγιά μου, ζείτε έναν εφιάλτη!

Καλά, χαλαρώστε λιγάκι, δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα, απλά ο καθένας έχει έναν δικό του τρόπο να πάρει και να δώσει αγάπη, και μη νομίζετε πως πρέπει απαραίτητα να του ‘χει λείψει η αγάπη εκείνου που τρελαίνεται για χάδια, γι’ αυτό κι όλη την ώρα είναι μέσα στη ζουζουνιά, γιατί του ‘χει μείνει απωθημένο. Μπα, πιο πιθανό είναι να ‘χει ζήσει σε οικογένεια στοργική κι εκδηλωτική, οπότε, λυπάμαι, θα σας καταρρίψω την ιδέα ότι στερήθηκε τη στοργή στα παιδικά του χρόνια.

Λύθηκε η απορία; Αντί, πάντως, να ψάχνετε τι έφταιξε και βρεθήκατε με το κουκλάκι αγκαλίτσα αγκαλιά και το χνουδωτό αρκουδάκι πάνω σας να σας ζητάει ένα φιλί, δεν κοιτάτε να δείτε πώς θα του δείξετε κι εσείς ότι είναι ο άνθρωπός σας; Γιατί, μεταξύ μας, το ίδιο πράγμα αισθάνεστε, μόνο που το δείχνετε διαφορετικά.

Οπότε τι θα λέγατε να δείτε το αμόρε σας σαν ένα μικρό παιδί; Σε ένα μικρό παιδί του λέμε ότι αν κάνει αυτό, εμείς θα το επιβραβεύσουμε -σωστά; Πάρα πολύ ωραία, μπορείτε να το δοκιμάσετε και με τον σύντροφό σας. Αν σας αφήσει να κάτσετε στον καναπέ και να χαλαρώσετε για δέκα λεπτά, τότε για τα επόμενα δέκα θα ‘στε αγκαλιά. Μη γελάτε, θα δείτε για πότε θα το δεχτεί και θα αδημονεί να περάσει η ώρα.

Το βασικότερο είναι να αγαπιέστε, από ‘κεί και πέρα μπορείτε να βρείτε μια ισορροπία μεταξύ σας. Μιλήστε και πείτε πως δε σας βγαίνει η τόση διαχυτικότητα, ωστόσο κάντε μια συμφωνία, για κάποια ώρα την ημέρα να ‘στε κι εσείς πιο τρυφεροί και δοτικοί, με τον τρόπο που απολαμβάνει το ταίρι σας. Μην το δείτε σαν αγγαρεία, αλλά σαν μια απόδειξη ενδιαφέροντος. Μια επιβεβαίωση στον σύντροφό σας πως τον νοιάζεστε και πως αν και σας είναι δύσκολο, λόγω χαρακτήρα, να γίνετε πολύ εκφραστικοί με χάδια και ζουζουνιές, εσείς κάνετε μια προσπάθεια.

Αν δεν κάνετε κάτι, αν δε αφεθείτε έστω για μια αγκαλιά μες στην ημέρα, να ‘στε σίγουροι πως όχι μόνο δε θα σταματήσει, αλλά –μαντέψτε– θα εφεύρει νέους τρόπους να χωθεί. Μέχρι φυσικά κάποια στιγμή να ξενερώσει και να σας πει αντίο. Γιατί παίζει κι αυτό το ενδεχόμενο. Κι αν δε νιώθετε τα ίδια, οκ. Μα αν λιώνετε για τον άλλο, δεν είναι χαζομάρα να τον χάσετε;

Ξέρετε, η σοβαρότητα είναι καλό πράγμα αλλά η σοβαροφάνεια είναι τραγική και σε μια σχέση δεν έχει θέση. Σοβαρότητα θα δείξουμε σε θέματα της καθημερινότητάς μας, στα επαγγελματικά μας, σε πράγματα και καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και να επιλύσουμε μόνοι ή με το άτομο που βρισκόμαστε σε σχέση, σοβαρότητα, όμως, σε στιγμές τρυφερότητας; Αλήθεια τώρα, το εννοείτε; Μα δεν μπορεί να ‘στε μαζί με τον σύντροφό σας και να μη θέλετε μια τεράστια αγκαλιά κι, εντάξει, δεν τη θέλετε συνέχεια, ωστόσο αν αφεθείτε κι απομακρύνετε την αυστηρότητα που σας έχει βγει (ίσως σαν άμυνα) ή που σας δημιουργήθηκε απ’ την παιδική ηλικία, τότε θα δείτε πως κι εσείς αγκαλίτσες θα γίνετε. Δε θα χορταίνετε τον άνθρωπό σας και δεν θα έχετε καλύτερο καταφύγιο από ‘κείνον.

Άρα αν ξαναγυρίσουμε στο τι κάνουμε αν έχουμε τον αγκαλίτσα αρκουδάκι-λαγουδάκι στο σπίτι, θα σας πω, αφού βάλετε έναν προγραμματισμό, έτσι για να αισθανθείτε πως έχετε το πάνω χέρι, να αφήσετε το πάνω χέρι και το κάτω χέρι και να γίνετε παιδιά. Τα παιδιά ζητάνε αγάπη και παίρνουν αγάπη κι εσείς έχετε την ευκαιρία να ‘χετε έναν άνθρωπο δίπλα σας τρυφερό κι ευαίσθητο.

Ένας άνθρωπος που έχει μέσα του τόση αγάπη, που θέλει να τη δώσει μα έχει την ανάγκη και να την πάρει. Ένα παιδί μεγάλο που το βλέμμα του είναι καθαρό κι ευγενικό. Αυτός είναι ο άνθρωπός σας κι αντί να γκρινιάζετε, τι λέτε να το δείτε διαφορετικά και να αφεθείτε σε μια τεράστια καθημερινή και συνεχή αγκαλιά και σε πολλά –μα πάρα πολλά– φιλιά; Άλλοι δεν έχουν την ευτυχία που έχετε εσείς, κρίμα δεν είναι να την πετάτε;