Ανέκαθεν θεωρούσα το χειμώνα την ιδανικότερη εποχή για να ερωτευθεί κανείς. Κάποιοι ίσως θεωρείτε πως δεν υπάρχουν κατάλληλες εποχές για τον έρωτα. Εγώ διαφωνώ.
Το καλοκαίρι η ανάγκη αυτή παραγκωνίζεται μιας και πρωταρχικός μας στόχος είναι πως θα οργανώσουμε τις διακοπές μας. Είναι μια εποχή νιρβάνας με άλλες προτεραιότητες. Λίγο η ζέστη, λίγο οι ρυθμοί της δουλειάς που χαλαρώνουν, μας κάνουν να απέχουμε από αυτό.
Κι όσο να πεις έχουμε δει τόσα ηλιοβασιλέματα, που τα βαρεθήκαμε.
Το καλοκαίρι είναι μια εποχή που σπάνια μένουμε μόνοι μας. Όλο και κάποιος γνωστός θα έχει χρόνο να μας κρατήσει συντροφιά. Δύσκολα μένει κανείς στο σπίτι.
Ο χειμώνας από την άλλη είναι μελαγχολικός, στενάχωρος. Επιτάσσει σχεδόν να έχεις κάποιον δίπλα σου. Οι φίλοι σου κλείνονται στα σπίτια τους, οι δουλείες τρέχουν με χίλια κι εσύ μένεις μόνος σου να ακούς τον ήχο της βροχής παρέα με τη μοναξιά σου.
Αποζητάς τον έρωτα να σπάσεις τον ήχο της σιωπής. Να μοιραστείς την καθημερινότητα. Από την αγαπημένη σου ταινία, μέχρι τη θέση σε εκείνον τον καναπέ που είναι προέκταση του κορμιού σου. Μικρές στιγμές ευτυχίας, απλά πράγματα.
Νιώθεις την ανάγκη να ξυπνάς τα βροχερά πρωινά και να ετοιμάζεις πρωινό για δύο. Στο σινεμά το ποπ-κορν με το φρεσκολιωμένο βούτυρο θα είναι για δυο.
Τα Χριστούγεννα δε θα νιώθεις μοναξιά, θα στολίσεις το σπίτι, θα φτιάξεις μελομακάρονα και θα μοσχομυρίσει ο τόπος. Κανένας πανικός πως θα μείνεις μόνος, έχεις ήδη παρέα και είναι η καλύτερη.
Κεριά αναμμένα, μουσική, λίγο κρασί και ο έρωτας παίρνει μορφή, τη μορφή που του δίνεις εσύ. Γιατί τι χρειάζονται δυο άνθρωποι για να έρθουν κοντά;
Βροχή και κρύο να ζεστάνουν όχι μόνο τα σώματα τους, αλλά και τις καρδιές τους.
Ο χειμώνας θέλει έρωτα, θέλει ανθρώπους να μη τους νοιάζει αν θα βραχούν. Να αρπάξεις το χέρι του άλλου και να βγεις μαζί του στη βροχή. Να βραχείς μέχρι το κόκαλο και να γυρίσεις σπίτι, να πετάξεις τα ρούχα στο πάτωμα και να γίνεις μαζί του ένα.
Να αφήσεις τα ηλιοβασιλέματα και την αλμύρα και να ανάψεις το τζάκι, να χαθείς στις φλόγες του. Να δεις όλες εκείνες τις υπέροχες ταινίες που αναφέρει η Ιωάννα Λιζάρδου στο άρθρο της και να κάνεις τη ζωή σου όπως το σινεμά, έστω για λίγο.
Να αφήσεις τη μαγεία του χειμώνα να σου δείξει πως οι έρωτες κρατάνε γιατί οι άνθρωποι δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό.
Σήκω, μην περιμένεις λεπτό, δεν έχεις πολύ χρόνο, ένα τσιγάρο δρόμος είναι ο χειμώνας και πρέπει να είσαι έτοιμος.
Κλείσε τα καλοκαιρινά στη ντουλάπα. Άνοιξε τα παράθυρα να πει η μυρωδιά του χειμώνα που ζυγώνει και άσε την πόρτα του μυαλού και της καρδιάς σου ανοιχτή να καλωσορίσει τον έρωτα που θα έρθει.
Συντάκτης: Αγγελική Μαρμαγκιώλη
