Γίνεται μετά από καιρό να μη θέλει να αγγίξει ο ένας τον άλλο;

Μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση ή ένα γάμο η ερωτική ζωή του ζευγαριού δοκιμάζεται και μαζί με αυτήν και η αντοχή της σχέσης. Παράγοντες όπως η κούραση της δουλειάς, η ρουτίνα, η καθημερινότητα επηρεάζουν τόσο τη δική σου ψυχολογία όσο και του ανθρώπου σου με αποτέλεσμα, αν δε δημιουργείς τελικά εσύ τη διάθεση για ερωτική επαφή, αυτή από μόνη της αρχίζει να φθίνει. Όμως πρακτικά πόσες φορές ερωτικής επαφής θεωρούνται αρκετές για ένα ζευγάρι; Υπάρχει ένας μέσος όρος ή εναπόκεινται καθαρά στο κάθε ζευγάρι; Κι αν τελικά δε μετρά η ποσότητα αλλά η ποιότητα; Είναι δηλαδή πραγματικά πρόβλημα όταν οι τρεις φορές την εβδομάδα έχουν γίνει πλέον τρεις φορές τον μήνα;

Σε έρευνα του δρ.David Schnarch με 20,000 ζευγάρια έδειξε ότι μόλις το 26% των ζευγαριών έρχονται σε επαφή περίπου μια φορά την εβδομάδα, με τους περισσότερους ερωτηθέντες να δηλώνουν ότι οι επαφές τους περιορίζονται σε μια με δύο φορές τον μήνα. Η πιο κοινή απάντηση όμως στο ερώτημα αυτό, ανάμεσα στους therapists είναι ότι δεν υπάρχει μέσος όρος ή σωστός αριθμός συχνότητας την ερωτικής επαφής ενός ζευγαριού. Παρ’ όλα αυτά η απουσία του από την ερωτική ζωή του ζευγαριού καθιστά τη σχέση επιρρεπή σε τσακωμούς, θυμό, απομάκρυνση κι εν τέλει ίσως και στο διαζύγιο.

Επανασύνδεση: 100 Μυστικά για να τα βρείτε οριστικά | Έντυπη Έκδοση

---

€16,00

-----

Μια άλλη έρευνα που διεξήχθη στην Αμερική απέδειξε ότι από το 2010-2014 ο μέσος ενήλικας Αμερικάνος ήρθε σε ερωτική επαφή με το ταίρι του 16 φορές λιγότερες ανά μέσο όρο μέσα σε ένα χρόνο. Άρα λοιπόν καθαρά αριθμητικά, υπάρχει μείωση της συχνότητας των ερωτικών μας επαφών όχι μόνο κατά τη διάρκεια της σχέσης, αλλά και με την πάροδο των χρόνων. Η ερωτική ζωή του ζευγαριού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες μεταξύ αυτών κι η ηλικία, το lifestyle, η υγεία και η ποιότητα της σχέσης. Μήπως όμως τελικά μέσα σε όλη την τεχνολογική γκάμα της εποχής και την εξέλιξη της ζωής μας, δεν αφιερώνουμε πλέον τον ίδιο χρόνο στην ερωτική επαφή; Είναι ένα σημείο των καιρών λοιπόν; Όσο το αφήνεις σε αφήνει; Ή απλά τρώγοντας έρχεται η όρεξη κι εμείς ίσως να μην καθόμαστε στο τραπέζι;

Μερικά ζευγάρια, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, ενώ με την πάροδο του χρόνου είναι πιο εξοικειωμένοι με το σώμα του συντρόφου τους εν τούτοις νιώθουν αμηχανία να ξεκινήσουν εκείνοι την πρώτη κίνηση. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί έχει περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία επαφή, είτε γιατί η τελευταία φορά που το προσπάθησαν ήταν αποτυχημένη. Κι ενώ θα έπρεπε η ερωτική επαφή με τον άνθρωπο σου να μοιάζει δρόμος που μπορείς να διανύσεις με κλειστά μάτια, πολλοί βρίσκουν δυσκολίες. Μήπως είμαστε οι άνθρωποι όντα που ακόμα και μετά από χρόνια γάμου λατρεύουμε τη διεκδίκηση; Μήπως ακόμα περιμένουμε να μας αποδείξει ο άλλος πόσο μας θέλει κι εμείς ξεχνάμε να το δείξουμε θεωρώντας το δεδομένο;

Άλλοι πάλι έχουν κουραστεί να παίζουν την ίδια παρτιτούρα κάθε φορά. Θέλουν εναλλαγές και δημιουργικότητα στο κρεβάτι τους. Έτσι, όταν αυτή δεν εισπράττεται, βρίσκουν τον ίδιο ρυθμό βαρετό, ανιαρό και σιγά σιγά μειώνεται η ανάγκη και η όρεξή τους. Αν κι εσύ αισθάνεσαι έτσι, έχεις επικοινωνήσει την ανάγκη σου αυτή στη σχέση σου; Κι αν όχι, γιατί; Πως περιμένεις δηλαδή να αλλάξει ένα πρόβλημα που ο άλλος δε γνωρίζει; Κι αν πάλι φοβάσαι πως θα το πάρει και πώς θα το πεις να ξέρεις πως με μαθηματική ακρίβεια αν δεν επικοινωνήσεις το πρόβλημα αυτό, θα οδηγήσει σε άλλο μεγαλύτερο.

Μαζί με την σχέση λοιπόν, έτσι και η ερωτική επαφή του ζευγαριού θέλει δουλεία κι όρεξη. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος, μόνο ό,τι ταιριάζει στο κάθε ζευγάρι. Αναμφισβήτητα η ερωτική ζωή αλλάζει όπως και η σχέση. Το θέμα είναι όμως, εσένα σε ολοκληρώνει αυτή η αλλαγή;