Φοβάμαι.
Φοβάμαι ότι κανείς δεν πρόκειται να καταλάβει.
Φοβάμαι γιατί είναι επικίνδυνο να αγαπάς και να είσαι ερωτευμένος την ίδια στιγμή. Δεν ξέρεις που μπορεί να φτάσεις.
Φοβάμαι γιατί βρήκα έναν άλλο εαυτό. Εκείνο που μοιράζεται τα πάντα με σένα και όλο θέλει να δώσει κι άλλα. Βρήκα ένα σώμα που σπαρταρά μακρυά σου, που έχει παθολογική ανάγκη να μυρίσει το άρωμά σου για να ησυχάσει.
Φοβάμαι για το παθιασμένο και άγριο σεξ που σε δευτερόλεπτα μετατρέπεται σε έρωτα με ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και τρεμάμενα σώματα που μπλέκονται.
Φοβάμαι που μπορώ να επιβιώσω χωρίς τριβή με τον έξω κόσμο, παρά μόνο μαζί σου.
Φοβάμαι που αντέχουμε μόνοι μας, κατάλαβες;
Φοβάμαι που άρχισα να καταλαβαίνω όλους τους τρελούς ερωτευμένους, σκιάζομαι που άρχισα να δικαιολογώ όσους τα έκαναν όλα πουτάνα για έναν μεγάλο έρωτα.
Φοβάμαι για τις φορτισμένες στιγμές που νοσταλγούμε όσα αφήσαμε πίσω μας, για τις ματιές που ανταλλάζουμε και γιατρεύουν τον πόνο.
Φοβάμαι ρε, γιατί σε νοιάζομαι και θέλω να σε φροντίζω, γιατί κάποτε σε βάζω πάνω από μένα, γιατί το αναγνωρίζω και δε θέλω να το αλλάξω.
Φοβάμαι για όλες τις φορές που δε θέλω να σου χαλάσω το χατίρι, φοβάμαι που συμφωνούμε σε όλα, τρέμω που οι ζεστή σου αγκαλιά κάθε πρωί με κάνει να θέλω να σταματήσω το χρόνο και να μείνω για πάντα εκεί.
Φοβάμαι γιατί ένα χρόνο μετά, ξεκινώ να’μαι ευτυχισμένη πριν καν σε συναντήσω, τρέμω γιατί ακόμη, κάθε μέρα σε θέλω ακόμη περισσότερο.
Φοβάμαι που ο χωρισμός μοιάζει να’ναι τόσο μακρυά, σκιάζομαι που νοιάζεσαι τόσο για τα δικά μου θέλω.
Φοβάμαι για τις θυσίες που θα κάνω στο όνομά σου, για όλα όσα θα αφήσω πίσω.
Φοβάμαι ρε μαλάκα, γιατί εγώ ήμουν ανεξάρτητη, γιατί μπορούσα πάντα να επιβιώνω μόνη μου χωρίς γέμισμα από κανέναν. Φοβάμαι γιατί πλέον σκέφτεσαι τα πάντα πριν από μένα για μένα και εγώ φροντίζω τα πάντα για σένα. Φοβάμαι που τα καταφέραμε ως εδώ και τρέμω γιατί είμαι σίγουρη πως έχουμε πολλά ακόμα.
Όσο οι άλλοι προσπαθούσαν να χτίσουν γέφυρες, εμείς χτίσαμε τοίχους και μπλέξαμε τα σώματά μας σε ένα κόσμο μακρυά από όλους. Τουλάχιστον υποσχέσου μου πως θα μου κρατάς το χέρι όταν βγούμε να ανακαλύψουμε τον έξω κόσμο.
Σήμερα, φοβάμαι για οποιοδήποτε ξημέρωμα που θα με βρει μακριά σου.
Σ’αγαπώ και φοβάμαι.
Στον Π.
