Ξεκίνησε με τον πρωτόγονο να κατακεφαλιάζει την πρωτόγονη με το ρόπαλο και να την σέρνει στο σπήλαιο για τρελίτσες, εξελίχθηκε μετά από αιώνες στον μπρούκλη με την περούκα και τα φρου-φρου πουκάμισα να ζητά τον επόμενο χορό από την τριχωτή μπομπονιέρα που καθόταν απέναντί του στα τότε πάρτι, και κατέληξε στο βαριοκώλη που περιμένει από τη γυναίκα να δείξει ενδιαφέρον πρώτη.
Ρε φίλε, μήπως να της μιλήσεις; Είτε είστε σε κάποιο μαγαζί και κοιτιέστε, είτε είστε ο ένας στο προφίλ του άλλου και ανταλλάζετε likes. Και περιμένεις τι; Να σου μιλήσει αυτή ας πούμε;
Ακούω γνωστούς να μιλάνε για γυναίκες για τις οποίες ενδιαφέρονται. Και στην ερώτηση: «μόνο σου αρέσει ή συμπλεετε γενικά;» η απάντηση είναι «ε δεν ξέρω ρε μαλάκα, δεν έχουμε μιλήσει ακόμα».
Ας το πάρουμε με την ψυχρή στατιστική. Πόσες πιθανότητες έχεις να την κερδίσεις κάνοντας την όποια προσπάθεια, είτε καλή είτε κακή; Ας πούμε μια στις εκατό. Αν δεν της μιλήσεις, δεν έχεις ούτε αυτή τη μια. Οπότε η στατιστική δεν είναι σε καμία περίπτωση με το μέρος του μουγγοθόδωρου.
Μπορεί οι εποχές να έχουν αλλάξει, μπορεί οι γυναίκες να διεκδίκησαν και να κέρδισαν την ισότητα έναντι των αντρών, και μάλιστα να είναι και πολύ καλύτερές τους σε αρκετούς τομείς, αλλά δεν παύουν να είναι γυναίκες. Το τιμόνι μιας συναναστροφής μπορεί να το πιάσει κι αυτή αν θέλει να πάρει πρωτοβουλία, αλλά το κλειδί στη μίζα πρέπει να το βάλεις εσύ λεβέντη μου. Οπότε μη σου περάσει καν από το μυαλό η μαλακιούλα που σκέφτηκες όταν διάβαζες τις στατιστικές στην προηγούμενη παράγραφο. Το «υπάρχει κι η πιθανότητα να μου μιλήσει αυτή», καταδεικνύει ή άντρα χέστη, ή άντρα που αν δεν έχει το control δίπλα του, περιμένει πότε θα κόψει η ΔΕΗ το ρεύμα για να κλείσει την τηλεόραση. Κι αυτή είναι μια πολύ επιεικής προσέγγιση, μιας και μια γυναίκα θα σε κρίνει πολύ αυστηρότερα.
Φυσικά κι αυτή θα κάνει την επιλογή, καμία αντίρρηση. Και μάλιστα υφίσταται τεράστια διαφορά ανάμεσα στη γυναίκα που φλερτάρει για να επιβεβαιωθεί, και σε αυτή που φλερτάρει επειδή όντως ενδιαφέρεται. Αλλά για να έχεις την πιθανότητα να σε επιλέξει για οτιδήποτε από τα δυο, πρέπει να της καταστήσεις γνωστό, με τρόπο σαφή και ευσύνοπτο, ότι αποτελεί κι εκείνη επιλογή σου. Αν σε απορρίψει, με τις υγείες σου. «Τι είχαμε, τι χάσαμε» που λέει και το ρητό. Αλλά το να χάνεις την ευκαιρία επειδή δε βρήκες το θάρρος να πεις μια ρημαδοκουβέντα, είναι σαν να πηγαίνεις σε μέρα απεργίας των μέσων μαζικής μεταφοράς στη στάση και να περιμένεις το λεωφορείο για να πας στη δουλειά σου.
Και σταμάτα να σε απασχολεί το τι θέλουν. Πρώτα θα μεταφραστεί η Γραμμική Β στο δίσκο της Φαιστού, και μετά θα απαντηθεί αυτό. Ούτε κι αυτές δεν το ξέρουν, θα το ξέρεις εσύ ή εγώ; Αλλά κι αν το ξέραμε, θα είχε καμία διαφορά; Το θέμα είναι τι θες εσύ στην προκειμένη, κι αν για καλή σου τύχη το θέλει κι αυτή.
Ναι, το να το θες εννοείται ότι δεν αρκεί από μόνο του. Αν οι απαντήσεις που θα λάβεις περιορίζονται σε ξερά «χαχαχα» ή μονολεκτικές απαντήσεις, η φόλα είναι καθ’ οδόν. Αλλά ξέρεις και κάτι; Ο άντρας που δέχεται με αξιοπρέπεια ή και χιούμορ την «ήττα», έχει μια γοητεία που η γυναίκα θα δει τη στιγμή που θα τον απορρίψει. Ίσως και να μην έχει χαθεί ο πόλεμος, ακόμα και μετά το άκυρο. Το λέγαμε και πριν, κάποιες φορές ούτε κι αυτές δεν ξέρουν τελικά τι θέλουν και τι όχι.
Αυτό που σίγουρα θέλουν είναι σημασία, ευγενικές χειρονομίες, και χρόνο για να παρουσιάσουν τον εαυτό τους, όπως κι εσύ το δικό σου. Μέχρι να φτάσεις εκεί βέβαια, αρκεί λίγο χιούμορ και διεκδίκηση, χωρίς όμως να γίνεις σαλιατρέχουλας και λιγούρης.
Δυστυχώς το «καμάκι» όπως συνηθιζόταν να λέγεται το άμεσο φλερτ, τείνει να εξαφανιστεί. Το θράσος που είθισται να διακρίνει έναν άντρα που διεκδικεί, έχει περιοριστεί σε μια δειλή ανταλλαγή facebook, κι ένα πρωτόκολλο που ορίζει ότι μετά από καμιά εκατοστή likes, θα ξεκινήσει μια κουβέντα που –ίσως- φέρει μετά από καιρό ένα ραντεβού.
Μην κωλώνεις στην ιδέα ότι μπορεί να της φανείς «λίγος». Λίγος θα φανείς αν φανείς χέστης και μαμάκιας που τα περιμένει όλα έτοιμα. Για κακή μας τύχη, συνταγές στο φλερτ δεν υπάρχουν για εμάς τους άντρες. Κι αυτά τα πομπώδη που λένε τύπου «να είσαι ο εαυτός σου» και ούτω καθεξής, είναι για να φασκελώνουμε αυτούς που τα είπαν, αλλά κι αυτούς που τα πιστεύουν. Δεν πρέπει απλά να είσαι ο εαυτός σου, θα πρέπει να τον ξεπεράσεις κιόλας. Ο εαυτός σου ας είσαι με τον κολλητό σου όταν βλέπετε τη Μπαρτσελόνα στον καναπέ σου.
Μπορεί αυτό που γινόταν κάποτε με σημειώματα σε χαρτοπετσέτες και ραντεβού σε σκαλάκια να γίνεται τώρα με emoticons και ασύστολη πληκτρολόγηση, αλλά μην ξεχνάς ότι η τεχνολογία υπάρχει για να μας διευκολύνει τη ζωή μας να κάνουμε ό,τι είναι στη φύση μας, κι όχι για να την αντιστρέψουμε. Αν δεν έχεις gps και θες να πας προς τη θάλασσα, ακολουθείς την πορεία ενός ρέματος ή ενός ποταμιού. Πάντα τα ποτάμια καταλήγουν στη θάλασσα. Αν θες να προσανατολιστείς, παρακολουθείς την πορεία του ήλιου. Πάντα ο ήλιος κατευθύνεται από την ανατολή προς τη δύση. Πού κολλάνε όλα αυτά θα μου πεις; Στο ότι δε θα δεις ποτέ λέαινα να κυνηγά το λιοντάρι για να ζευγαρώσουν, γιατί απλά η φύση έχει αποφασίσει πριν εκατομμύρια χρόνια το ακριβώς αντίστροφο. Τώρα το έπιασες;
Επιμέλεια Κειμένου Αλέξη Φαραντούρη: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Αλέξης Φαραντούρης
