Ορισμένοι άνθρωποι εκεί έξω έχουν ένα πολύ ξεχωριστό, αχρείαστο ταλέντο βασισμένο σε προσωπικά συμπλέγματα κι ανασφάλειες. Κάποια απ’ τα συστατικά της επιτυχίας τους είναι τα σύνδρομα κατωτερότητας, η ζήλια, η μεγαλομανία, η συνεχής ανάγκη για επιβεβαίωση και λοιπά παρόμοια αλάνθαστα χαρακτηριστικά. Το εν λόγω «ταλέντο» είναι η ευκολία με την οποία καταφέρνουν να κάνουν μια παρέα άνω-κάτω επιδιώκοντας συνειδητά ή υποσυνείδητα οι ίδιοι να γίνουν έτσι το επίκεντρό της.

Συχνά θα τους ακούσεις να αυτοδιαφημίζουν διάφορα χαρακτηριστικά τους όπως την ευκολία τους στο να διαβάζουν και να χειρίζονται τους άλλους. Είναι εκείνοι που γουστάρουν να το παίζουν ψυχολόγοι της παρέας αφήνοντας με βάση αυτό τους το χαρακτηριστικό υπονοούμενα με την πρώτη ευκαιρία για τα προνόμια που τους έχει προσφέρει η πλεονεκτική τους θέση απέναντι στα υπόλοιπα μέλη.

Φροντίζουν με έμμεσο κατά τη γνώμη τους τρόπο –που στην πραγματικότητα είναι πιο άμεσος κι απ’ την αμεσότητα– να καθιστούν συχνά σαφές πως οι ίδιοι ξέρουν τα πάντα για τον καθένα ξεχωριστά, ακόμη και πράγματα που οι υπόλοιποι μεταξύ τους δε λένε. Προβάλλουν την υποτιθέμενη εμπιστοσύνη που λαμβάνουν απ’ τους άλλους ως ανωτερότητα απέναντι σε εκείνους που δε γνωρίζουν όσα οι ίδιοι, με αποτέλεσμα πολλές φορές να φέρνουν σε δύσκολη θέση άτομα της ίδιας παρέας. Τα οποία συχνά φτάνουν στο σημείο να αλληλοκοιτάζονται με μισό μάτι ώσπου να καταλάβουν τι τους έχει βρει.

Θέλοντας να το παίξουν ειδικοί δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν αρέσκονται στο να διαταράσσουν τις ισορροπίες της παρέας με φιτιλιές και σπόντες τόσο για την προσωπική ζωή του καθενός όσο και για τη γνώμη που έχουν σχηματίσει οι ίδιοι από όσα γνωρίζουν. Κάπως έτσι, με ειδικότητά τους το να προκαλούν αυτό που λέμε «πουτάνα όλα» κάθονται εκ των υστέρων και τρίβουν τα χέρια τους πάνω απ’ τη διχόνοια που έχουν σπείρει ανάμεσα στους υπόλοιπους. Χωρίς να τους ρωτήσει κανείς και συνήθως για πράγματα που δεν τους αφορούν φωνάζουν τη γνώμη τους για τον εκάστοτε άνθρωπο ή για την εκάστοτε κατάσταση φροντίζοντας αυτό να γίνει με όσο πιο χύμα και προκλητικό τρόπο γίνεται.

Είναι οι ίδιοι που σε κόβουν υποτίθεται με μια ματιά κι αν για κάποιον δικό τους ανεξιχνίαστο λόγο δε σε συμπαθήσουν θα το ακούσεις σίγουρα γιατί θα το πούνε με όσο πιο «διακριτικό» τρόπο γίνεται στον διπλανό σου. Κι ας μην έχουν μάθει καν ακόμη το όνομά σου. Εκείνοι ξέρουν. Η αύρα σου τους ενόχλησε οπότε δεν μπορεί παρά να είσαι ή σκατόψυχος, ή μαλάκας, ή κομπλεξικός, ή όποιο άλλο κοσμητικό επίθετο έχουν πρόχειρο ως διάγνωση μετά την ψυχανάλυση-αστραπή που θα σου έχουν κάνει.

Η δημιουργία εντυπώσεων είναι επίσης το φόρτε τους. Μπορεί να μη γνωρίζουν την τύφλα τους για μια κατάσταση, αλλά θα σε αφήσουν να πιστεύεις ότι ξέρουν πολλά. Ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα σαν τις καφετζούδες των παλιών ελληνικών ταινιών και μόλις τους δώσεις μια πληροφορία σου την πετάνε αργότερα με άλλα λόγια λες και την κατάλαβαν μόνοι τους ή λες και σε διάβασαν κι εσένα ως ανοιχτό βιβλίο, όπως άλλωστε καταφέρνουν να κάνουν με όλους. Είναι καλοί σε όλα, ο κόσμος τους λατρεύει και τους αποζητά, είναι μαχητές και –προφανώς– χειριστικοί. Τι, δεν τους πιστεύεις; Τους αμφισβητείς; Ποιος είσαι εσύ και πώς τολμάς, στην τελική!

Οι ίδιοι έχουν πάντα δικαίωμα να παρεξηγούν οποιαδήποτε κίνηση δεν τους κάθεται καλά ή νιώθουν πως πάει να ξεμπροστιάσει τις αδυναμίες τους. Εσύ δεν έχεις ποτέ το δικαίωμα να χαλιέσαι απ’ τη δική τους χοντροκομμένη συμπεριφορά, απ’ την έλλειψη τακτ που τους διακρίνει ή απ’ την αδιακρισία τους. Κατά τα λεγόμενά τους δεν ισχύει τίποτε απ’ τα παραπάνω. Όλα έχουν να κάνουν με το πόσο ντόμπροι και μάγκες είναι οπότε ακόμη κι αν προσβάλλουν αβέρτα κόσμο εσύ θα έπρεπε να τους εκθειάζεις για την ενσυναίσθηση και την ειλικρίνειά τους.

Όποιος δεν τους αναγνωρίζει κάτι έχει στραβό ή ζηλεύει. Όποιος τους τοποθετήσει στο βάθρο που μετά μανίας κυνηγούν, γίνεται προστατευόμενός τους μέχρι κι ο ίδιος να καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά. Αν όσο διαβάζεις σου ήρθε στο μυαλό απρόσκλητα κι αυθόρμητα κάποιος άνθρωπος απ’ τον περίγυρό σου καλό είναι να βρεις έναν τρόπο να τον βγάλεις απ’ τη ζωή σου το συντομότερο.

Όπως ήδη θα έχεις καταλάβει ανήκει στους ύπουλα τοξικούς ανθρώπους και το δύσκολο είναι να του προσάψεις κάτι πρακτικό διότι φροντίζει πάντα όσα κάνει να είναι στα όρια του υποκειμενικού ώστε αν παραπονεθείς να βγεις εσύ ο κομπλεξικός στα μάτια των τρίτων -πάντα με τη δική του ευγενική συμβολή, βέβαια.

Να θυμάσαι πως κανείς δεν είναι καλύτερός σου κι η ψυχική σου υγεία είναι πάνω απ’ όλα. Δε χρειάζεσαι πάντα αποδείξεις απέναντι στους άλλους αν ένας άνθρωπος πραγματικά σε φθείρει. Απομακρύνσου χωρίς να του κάνεις κακό κι αν χρειαστεί να του εξηγήσεις πες του τι σκέφτεσαι σε περίπτωση που πιστεύεις πως αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία.

Καλό είναι να προστατεύουμε τους εαυτούς μας και να μην τους θυσιάζουμε στο βωμό της πλήρους αποδοχής των τρίτων. Έτσι κι αλλιώς αυτή ποτέ δε θα έρθει ολοκληρωτικά. Ας είμαστε τουλάχιστον καλά με το μέσα μας.

 

Συντάκτης: Έλλη Πράντζου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη