Κι όμως κάτι δε μου κάθεται καλά. Κάτι νιώθω πως δεν είναι σωστό εδώ, μου το λέει το ένστικτό μου. Πόσες φόρες δεν είπαμε κάτι ανάλογο και πόσες φορές δεν είχαμε δίκιο τελικά. Μη μου ζητήσεις να σου δώσω κάποια επιστημονική εξήγηση του φαινομένου. Δεν υπάρχει. Όμως έχει συμβεί στους περισσότερους κατά καιρούς.

Κάθε λογικός άνθρωπος θα αναλύσει τα δεδομένα της κατάστασης. Θα δει τις πιθανότητες, θα συνυπολογίσει το συναίσθημα και θα πάρει την απόφασή του. Ωραία ως εδώ. Όμως υπάρχει αυτό το κάτι, αυτή η εσωτερική φωνή που σου φωνάζει: Μην πάρεις αυτό το δρόμο, δε θα σου βγει σε καλό. Φυσικά πολλές φορές κι ειδικά όταν εμπεριέχεται συναίσθημα στην κατάσταση, αυτή η φωνή καταλήγει να αγνοείται. Για σκέψου λίγο όμως, πόσες φορές είχε δίκιο αυτή η φωνή και πόσες άδικο;

Ας μιλήσω λίγο πιο συγκεκριμένα, με παραδείγματα. Γνωρίζεις κάποιον, σε πλησιάζει, τον πλησιάζεις και ξεκινάει το φλερτ. Ενώ βλέπεις όλα τα σημάδια θετικά, κάτι μέσα σου λέει ότι κάτι δεν κολλάει εδώ. Τις περισσότερες φορές, δυστυχώς η ιστορία καταλήγει όντως σε φιάσκο, ακόμη κι αν η λογική επεξεργασία όλου αυτού έδειχνε το αντίθετο.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι να σου κάνουν μία πρόταση για δουλειά, η οποία εκ πρώτης όψεως φαίνεται συμφέρουσα. Κι όμως εσένα πάλι κάτι μέσα σου σε τρώει και δεν τολμάς να το ξεστομίσεις καλά-καλά γιατί θα σε πούνε και τρελό.

Καλά, στην απιστία το ένστικτο δίνει ρέστα. Τίποτα απ’ τη συμπεριφορά του συντρόφου σου δεν έχει αλλάξει. Ούτε τα ωράριά του ούτε οι συνήθειές του. Όμως εσύ τρώγεσαι με τα ρούχα σου. Κάτι νιώθεις, κάτι σε ανησυχεί. Τι να πεις όμως, δεν έχεις αποδείξεις. Για να μην παρεξηγηθώ, δε μιλάω για καταστάσεις παθολογικής ζήλιας. Όμως δε γίνεται να μη ζήλευες ποτέ στη ζωή σου και ξαφνικά να έχεις γίνει ο τρελός που βλέπει παντού φαντάσματα.

Ας δούμε το θέμα κι απ’ την άλλη πλευρά. Είσαστε τσακωμένοι ή χωρισμένοι. Βλέπεις ότι υπάρχουν χίλια εμπόδια μεταξύ σας και τίποτα δε δείχνει ότι με αυτόν τον άνθρωπο θα ξαναμιλήσετε ή θα είστε και πάλι μαζί. Όμως μέσα σου ξέρεις ότι θα ξαναπεράσει απ’ τη ζωή σου. Δεν μπορείς να το εξηγήσεις, δεν έχεις κάπου να το στηρίξεις κι όμως το νιώθεις.

Το θέμα είναι ότι δεν έχεις καμία απτή απόδειξη στα χέρια σου για όλα αυτά. Τι κάνεις όταν έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσεις αυτό το συναίσθημα; Το ακολουθείς και ρισκάρεις να απορρίψεις ενδεχόμενες προτάσεις, γιατί το ένστικτό σου λέει να πράξεις έτσι; Το αγνοείς και λαμβάνεις υπόψιν σου μόνο τα λογικά δεδομένα; Εδώ σε θέλω κάβουρα που λέμε.

Αυτό θα το βρεις στην πορεία της ζωής σου. Δεν έχεις παρά να αναλύσεις το φαινόμενο στατιστικά. Πόσες φορές βγήκε σωστό το ένστικτό σου και πόσες λάθος; Θα μπορούσε να είναι απλά μια σύμπτωση; Δοκιμάζοντας κατά καιρούς και τις δύο εκδοχές εξετάζεις τα αποτελέσματα. Αν δεις πως το ένστικτό σου αποδεικνύεται αλάνθαστο αρχίζεις να το εμπιστεύεσαι.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το ακολουθούν τυφλά κι υποστηρίζουν πως δεν έχουν πέσει ποτέ έξω. Άλλοι πάλι τα βρίσκουν όλα αυτά αστεία και δε μετανιώνουν για αυτή τους την επιλογή. Κάποιοι λένε ότι όντας προδιατεθειμένος αρνητικά ή θετικά απέναντι σε μία κατάσταση, επηρεάζεις με τη στάση σου την εξέλιξή της.

Καταλήγουμε λοιπόν στο ότι είναι ένα θέμα καθαρά προσωπικό και λειτουργεί διαφορετικά στον κάθε ένα μας.

 

Συντάκτης: Κωνσταντίνα Γρημάνη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη