Για κάποιον περίεργο λόγο, κάνουμε τα πάντα για να μας πείσουμε ότι οι ευαισθησίες το μόνο που μας προσφέρουν είναι να δείχνουμε αδύναμοι και τρωτοί.  Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική ωστόσο.

Θα υπάρξουν πολλές φορές στη ζωή σου που θα προσπαθήσεις να ξεπεράσεις κάποιες άσχημες καταστάσεις, που θα θελήσεις να δείξεις πως είσαι σκληρός, πείθοντας τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα σου ότι είσαι καλά ενώ στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο. Δεν είσαι.

Το κάνεις αυτό για να τους αποδείξεις πως δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να λυγίσει. Ότι διαθέτεις την ικανότητα να τα καταφέρεις μόνος σου. Μπορείς να χειριστείς τα πάντα χωρίς να μοιράζεσαι τα προβλήματά σου με τους άλλους. Αυτό είναι μια μορφή μοναξιάς που σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σ’ ένα λαβύρινθο όπου δύσκολα θα μπορέσεις να βγεις από εκεί.

Ταλαιπωρείς την ψυχή σου χωρίς να το αξίζει. Είναι αδύνατο να ελέγξεις όλα εκείνα που έχεις στο μυαλό σου και χρειάζεσαι να βρεις λύσεις. Η ουσία είναι ότι δεν πρέπει να δείχνεις μια ψεύτικη εικόνα προς τα έξω. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχεις στιγμές αδυναμίας. Να αισθάνεσαι, δηλαδή. Να είσαι λυπημένος όταν κάτι σε στεναχωράει.

Αντιμετώπισε αυτές τις καταστάσεις χωρίς να διώχνεις μακριά τα συναισθήματά σου. Γέλασε και κλάψε χωρίς κανένα ίχνος ντροπής. Μην κοροϊδεύεις τους ανθρώπους που εκτιμάς κι αγαπάς. Είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν χωρίς να σου ζητήσουν κάποιο αντάλλαγμα και να σε κρίνουν.

Δώσε χρόνο σε σένα, μοιράσου καθετί που σε απασχολεί και μην είσαι εκείνος που θα σταθεί σε όλους ενώ δεn μπορείς εσύ να σταθείς στα πόδια σου. Αυτό είναι ένα απ’ τα μεγαλύτερα λάθη. Αυτοί που είναι δίπλα σου θα γίνουν το στήριγμά σου χωρίς να το καταλάβεις. Αρκεί να τους το επιτρέψεις. Αποκλείεται να αντέξεις χωρίς να ξεσπάσεις κάπου, επειδή η κούραση του να κρατάς τα πάντα μέσα σου θα γίνει εξαντλητική. Σωματικά και ψυχικά.

Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ψάξεις για αγάπη κι υποστήριξη. Ανοίξου και πες ό,τι σε απασχολεί και για το τι πραγματικά νιώθεις. Δεν πρέπει να είσαι αιχμάλωτος του ιδίου σου του μυαλού. Να ζητάς βοήθεια. Αυτό είναι λυτρωτικό τις περισσότερες φορές. Ακόμα κι αν χρειαστεί να τσαλακώσεις την εικόνα σου. Όπως καλά γνωρίζεις, τίποτα δεν έρχεται με οδηγίες χρήσεως.

Το να αφήνεσαι ελεύθερος, είναι ένα απ’ τα καλύτερα πράγματα που μπορείς να κάνεις για σένα. Θα φύγει το βάρος απ’ τους ώμους σου. Θα καταλάβεις ποιος πραγματικά είσαι. Θα δεις με καθαρή ματιά την αλήθεια.

Χρειάζεται μεγάλη δύναμη ώστε να επιτρέψεις στις αδυναμίες σου να βγουν προς τα έξω. Κι αυτή την έχεις. Να τις απολαμβάνεις και θα ανακαλύψεις ένα πλήθος αισθήσεων, θα γνωρίσεις τις κρυμμένες πτυχές σου, θα αναπτύξεις τη δημιουργική σου ικανότητα, θα αποκτήσεις περισσότερη κατανόηση.

Σύμφωνοι, είσαι μέλος ενός κόσμου που χάνει μέρα με τη μέρα κάθε αίσθημα ευαισθησίας κι αυτογνωσίας. Πιστεύεις ότι είναι απίθανο να αντέξεις με το να είσαι ευαίσθητος. Δε θα σε εμποδίσει τίποτα όμως να είσαι ρεαλιστής αλλά ταυτόχρονα να διατηρείς μέσα σου τις αρετές που σου προσφέρει η ανθρώπινη φύση σου.

Είναι απαραίτητο να βρεις το θάρρος για να παραδεχτείς ό,τι δε σε κάνει να νιώθεις άνετα. Με το να κρύβεις τα πάντα κάτω απ’ το χαλί και να προσποιείσαι, το μόνο που κερδίζεις είναι να γίνεσαι σκιά του εαυτού σου όσο περνάει ο καιρός.

Εκφράσου ανοιχτά, βίωνε τον πόνο και σήκω ξανά. Είναι όμορφο να επιτρέπεις στους άλλους να σε φροντίσουν λίγο. Άλλωστε το έχεις κάνει κι εσύ γι’ αυτούς όταν σε χρειάστηκαν. Το κυριότερο και το πιο σημαντικό είναι να είσαι άνθρωπος, όχι ρομπότ που κινείται μηχανικά. Μην το ξεχάσεις ποτέ. Κράτησέ το και πορεύσου με αυτό.

Συντάκτης: Δημήτρης Μπότης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη