Το ξέσπασμα είναι μεγάλη υπόθεση. Ακόμα κι η ίδια η λέξη τρισύλλαβη είναι, δεν την λες και τελείωσες. Έχει θέμα από πίσω. Έχει ποικιλία. Έχει είδη.

Ξέσπασμα λίγο πιο αφηρημένα, θα έλεγε κανείς την κατάσταση που σε κάνει να παραβλέπεις την πίεση σου, το άγχος σου. Είναι η μέθοδος που ακολουθείς για ν’ αποσυμπιεστείς, δηλαδή ο τρόπος που ξεδίνεις απ’ ό,τι σε απασχολεί.

Κάποιοι άνθρωποι το έχουν στη φύση τους και το χαρακτήρα τους να ξεσπούν με δημιουργικό τρόπο. Υπάρχουν κάποια άτομα που ξεσπάνε καθαρίζοντας το σπίτι ή μαγειρεύοντας. Φτιάχνοντας τις ντουλάπες τους ή ανοίγοντας φύλλο για πίτα. Κατά έναν περίεργο τέτοιους ανθρώπους μ’ αυτά τα ειδικά είδη ξεσπάσματος, δε γνωρίζουμε.

Το περισσότερο που φτάνει η συναναστροφή μας είναι σε κάτι άλλους τύπους ανθρώπων που πάνε και τρέχουν μες στη νύχτα, λέει, γιατί είχαν νεύρα ή ήταν πιεσμένοι συναισθηματικά. Καλά κι αυτό παράλογο ακούγεται, να παίρνεις τους δρόμους λαχανιάζοντας κι ιδρώνοντας, αλλά ό,τι βοηθάει τον καθένα να ξεδίνει όσο εμάς δε μας επηρεάζει, δε μας αφορά κιόλας.

Δέχεσαι λοιπόν το κατοστάρι που κάνει ο κολλητός γιατί αγχώνεται για τη δουλειά ή γιατί απογοητεύτηκε απ’ τη δικιά του, αυτό δε σημαίνει πως εσύ πρέπει να παρουσιάζεις τα ξεσπάσματά σου με τον ίδιο τρόπο. Όλοι διαφέρουν. Εσύ μπορεί να θες να κάψεις τα ηχεία του αμαξιού ή στο σαλόνι σου για να ξεδώσεις. Λογαριασμό θα μας δώσεις στο τι σ’ αρέσει;

Δικά σου είναι τα ηχεία, δικές σου κι οι μουσικές επιλογές. Άλλος τη βρίσκει με ροκιές, άλλος με καψουροτράγουδα. Ούτε εκεί θα κάνουμε κουμάντο. Έτσι ξεσπάει ο άνθρωπος, έτσι και να κάνει. Τι γίναμε ελεγκτές ξεσπάσματος; Αν ξεδίνει κι ηρεμεί ο άνθρωπος ας σπάσουν και τα ηχεία απ’ την ένταση και τα τζάμια της μπαλκονόπορτας μαζί.

Όπως επίσης δε θα πρέπει να σχολιάζουμε τους «φαγανούληδες». Είναι λοιπόν μια άλλη κατηγορία ανθρώπων που όταν ζορίζονται και πιέζονται ή νευριάζουν ή απογοητεύονται, τη βρίσκουν με πατατάκια, σοκολάτες και πίτσες. Με γεια τους με χαρά τους. Καλή χώνεψη να έχουν, το δικό μας φαγητό τρώνε και παρεξηγούμαστε; Έτσι τη βρίσκουν, έτσι ξεθυμαίνουν το μέσα τους, με το μασούλημα. Εμείς ας κοιτάμε καλύτερα να βρούμε τρόπο ξεσπάσματος μήπως ηρεμήσουμε τις σκέψεις μας και ν’ αφήσουμε τον καθένα να τρώει ό,τι γουστάρει.

Υπάρχουν κι οι άλλοι, οι πιο φευγάτοι. Οι λίγο πιο «επικίνδυνοι». Αυτοί που παίρνουν το αμάξι τους και μην τους είδατε. Ούτε οι ίδιοι αν τους ρωτήσεις, δεν ξέρουν πού πάνε. Απλά βάζουν μπρος και τελειώνει η υπόθεση. Η ταχύτητα είναι ο δικός τους τρόπος για να μη σπάσουν τα χέρια τους σε κανέναν τοίχο απ’ την πίεση ή τα νεύρα. Οπότε όπου αμάξι, μπορείτε να βάλετε και μηχανή. Ή γιατί όχι και ποδήλατο. Έχετε δει ποδήλατο να τρέχει παραπάνω κι από βέσπα; Ε, γι’ αυτό καλό είναι να βάζουμε και το ποδήλατο μέσα στην «ψαλίδα» της ταχύτητας. Καλά, ίσως να μας φαίνεται ότι τρέχουν σαν δαίμονες -εμάς- που πηγαίνουμε με μισό βήμα το λεπτό, αλλά δε θ’ αναλυθεί κι αυτό εδώ.

Είναι κάποιοι άλλοι που πιάνουν ένα μολύβι και γίνεται πανικός. Γράφουν, ζωγραφίζουν, δημιουργούν. Με κάτι τέτοιες περιπτώσεις, παρακαλάμε κιόλας να υπάρχουν πιεσμένοι κι αγχωμένοι άνθρωποι. Τουλάχιστον βλέπουμε και κάτι όμορφο γύρω μας. Η τέχνη κάτι τέτοια περιμένει για να έρθει και να προκαλέσει χαμό.

Φτάνουμε σε μια δυνατή κατηγορία ανθρώπων και πολύ αγαπημένη πολλών. Είναι λοιπόν κάτι «ωραίοι» άνθρωποι που ούτε ιδρώνουν τρέχοντας, ούτε παχαίνουν τρώγοντας, ούτε κινδυνεύουν απ’ την ταχύτητα, αλλά ούτε και καίνε τα ηχεία τους ξοδεύοντας χρήματα για καινούργια. Χρησιμοποιούν απλές μεθόδους λεκτικές. Πετάνε ας πούμε ένα «άντε στο διάολο» κι όλα παίρνουν το δρόμο τους.

Οι γύρω τους σταματάνε ό,τι κάνουν απ’ το φόβο τους, εκείνοι απλώς ξεστομίζουν τρεις λέξεις που δεν τους παίρνει και καθόλου χρόνο ή σωματικό κόπο κι όλα αυτόματα φαίνεται να ξεσπάνε.

«Άντε στο διάλο» είναι οι λέξεις για το τέλειο ξέσπασμα. Για την άψογη αποσυμπίεση. Δοκιμάστε το κι εσείς, θα δείτε ότι στ’ αλήθεια είναι πολύ απλή κι αποτελεσματική μέθοδος. Μπορείτε να προσθέσετε λέξεις όπως «μου», «και», και πολλές άλλες. Η φράση αποκτά έξτρα γεύση, έξτρα νόημα. Το ξέσπασμα όπως κι ο διάολος είναι υποκειμενικά θέματα. Δοκιμάστε πριν κρίνετε.

Συντάκτης: Μένια Ντελαβέγκα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη