Αναζητώντας το «για πάντα» στη σχέση ισοπέδωσες τις πιθανότητες να το αποκτήσεις

Κάθεσαι πάλι μόνη σου και ανασκαλεύεις, νοερώς, το θρυμματισμένο παρελθόν σου. Θέλεις να τον ξαναδείς, να θυμηθείς πώς ήταν προτού τον χάσεις. Να δεις κι εσένα, πώς ήταν η εξέλιξή σου μέσα στη σχέση, ή καλύτερα, η κατάπτωσή σου. Αλήθεια, τι νόημα έχει να αναδύσεις ξανά ένα παρελθόν από τις στάχτες του; Ένα παρελθόν, που ξέρεις τι το «έφαγε» τελικά; Η μανία του να γίνει μέλλον, η φιλοδοξία του να κατακτήσει το «για πάντα». Απορώ, όμως, αντέχεις να τα βλέπεις ακόμα; Αντέχεις να δεις ξανά την ιστορία από την αρχή;

Τον είδες, αφού το θέλεις, και δεν άργησες να αισθανθείς ότι ήταν ο άντρας της ζωής σου. Μαζί του διαγράφηκε ακόμα και το πιο γερά χαραγμένο παρελθόν σου. Εξαφανίστηκε από τον ορίζοντα κάθε επιθυμία να γνωρίσεις κάποιον άλλον και να συνεχίσεις μαζί του. Δεν ήταν επειδή είχε ό,τι έψαχνες από έναν άντρα. Κι άλλοι άντρες μπορούσαν να έχουν τα χαρακτηριστικά που ζητούσες. Ήταν εκείνο το άκουσμα μέσα σου, το «κλικ» που ένιωσες και που κανένας ειδικός δε θα το δεχόταν ποτέ σαν επαρκές επιχείρημα. Παρόλα αυτά το «κλικ» ακούστηκε εκκωφαντικά και ξύπνησε μέσα σου το πιο βαθύ συναίσθημα. Εκείνο το συναίσθημα που κανένας άλλος ήχος δεν είχε καταφέρει ποτέ να αφυπνίσει.

Ευχαριστημένη στην αρχή από τον πόθο σου για εκείνον, δε δίσταζες να σερφάρεις, αδιαλείπτως, στο κύμα της ευτυχίας σας. Όταν φούντωνε, έπαιρνες τον σέρφερ σου από το χέρι και μαζί καταφέρνατε να ισορροπήσετε στο κύμα. Όσο πιο μεγάλο γινόταν το κύμα, τόσο πιο ευτυχισμένη και βέβαιη για αυτόν αισθανόσουν. Εκείνος θαύμαζε τις ικανότητές σου και σε καμάρωνε, ενώ πάλευες με τα κύματα. Από όλες τις σέρφερ του κόσμου, σε θεωρούσε την πιο επιδέξια και σε χειροκροτούσε. Και μέσα στα κύματα διασκεδάζατε, δουλεύατε τις δεξιότητές σας και ισορροπούσατε ο ένας με τη βοήθεια του άλλου.

Η ευτυχία σας όμως, δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ. Όταν το κύμα σας έσκασε στην ακτή, σχημάτισε τέσσερις λέξεις: «τον θέλω για πάντα». Ποτέ άλλοτε η επιθυμία σου να μείνεις για πάντα μαζί του, δεν είχε πάρει τόσο ξεκάθαρη μορφή στο κεφάλι σου. Τον ήθελες, το ήξερες ότι τον ήθελες, όμως δεν ήξερες ότι τον ήθελες με αυτή τη μορφή, της παντοτινής δέσμευσης.
Όταν, λοιπόν, διάβασες τι έγραψε το κύμα σας στην άμμο, πανικοβλήθηκες. Δεν ήξερες αν ήσουν ικανή να ανταπεξέλθεις στο «για πάντα» που επιθυμούσες. Ξεκίνησες ξαφνικά να φοβάσαι ότι θα το χάσεις. Δεν το είχες καν κατακτήσει και ανησυχούσες ότι θα το καταστρέψεις. Το άγχος σου τότε σε κυρίεψε. Δεν μπορούσες να ισορροπήσεις στη σανίδα σου όπως παλιά. Στα μικρά κύματα κατάφερνες ακόμα, τρέμοντας, να σταθείς και να τα κυριεύσεις.

Τα μεγάλα κύματα, όμως, σταμάτησες πια να τα χαίρεσαι. Όταν έβλεπες τα ψηλά κύματα να έρχονται κατά πάνω σου, έκλεινες τα μάτια, κουρνιαζόσουν πάνω στη σανίδα σου και δεν τολμούσες να τα αντιμετωπίσεις. Ήξερες ότι το ψηλό κύμα συνοδευόταν κι από τη μεγαλύτερη ευτυχία, όμως δεν μπορούσες να το κατακτήσεις πια. Σε παράσερνε, σε έβαζε μέσα του και σε βύθιζε.

Όταν κατάφερνες μετά να αναδυθείς ξανά από το βυθό, έβλεπες την ευτυχία σου που είχε γίνει αφρός. Φοβόσουν ακριβώς αυτή τη μεγάλη ευτυχία. Δεν ήθελες να την καταστρέψεις με τα χέρια σου και προτιμούσες να την αφήσεις να περάσει.
Αγνοώντας, όμως, τα μεγάλα κύματα, έχασες και την παλιά επιδεξιότητά σου. Δεν ήσουν πια η ικανή σέρφερ που το πέρασμά σου θα εξασφάλιζε το χειροκρότημά του. Το τρέμουλό σου στη σανίδα γινόταν ολοένα και εντονότερο. Δεν μπορούσε να σερφάρει μαζί σου, γιατί εσύ καλά δεν μπορούσες να στηρίξεις τον εαυτό σου, πώς θα κρατούσες κι αυτόν;

Αποφάσισες τότε να σταματήσεις το σερφ. Θα προσπαθούσες να γίνεις κάτι άλλο, κάτι ανώτερο που, κατά τη γνώμη σου, θα ήταν ικανότερο για να ανταπεξέλθει στο «για πάντα» που ονειρεύτηκες και που θα ενέπνεε το «για πάντα» και σε εκείνον. Έξω από τα κύματα όμως και έξω, κατ’ επέκτασιν, κι από τα νερά σου, πώς περίμενες να διακριθείς; Πώς να πετύχεις κάτι «ανώτερο», όταν εσύ μόνη σου θα υποβάθμιζες τον εαυτό σου σε κάτι που δεν ήσουν;

Εκείνος σε είχε ερωτευτεί μέσα στο νερό. Σε είχε συνδυάσει με το νερό. Το «για πάντα» ήταν ίσως μέσα στα κύματα και σε περίμενε. Γιατί βγήκες έξω από αυτά; Τα μεγάλα κύματα δεν είναι προνόμιο όλων των ακτών. Γιατί εσύ που τα συνάντησες δεν τα εκμεταλλεύτηκες;