Γράφει η Ευτυχία Γιαπουτζή.

Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Κάθε άντρας είναι διαφορετικός και κάθε γυναίκα είναι διαφορετική. Κάθε σχέση είναι διαφορετική. Και κάπως έτσι αναρωτήθηκα τι θεωρεί ο καθένας «κακή» στιγμή ή μέρα ή περίοδο σε μια σχέση και ποια είναι η καλύτερη που θυμάται.

Πρόσφατα με ρώτησε μια φίλη πώς ορίζεται ο έρωτας. Ομολογώ πως ξαφνιάστηκα. Φάνηκε δύσκολο, ίσως κι αναπάντητο το ερώτημά της, αλλά τελικά οι λέξεις βγήκαν πολύ εύκολα απ’ το στόμα μου, σχηματίζοντας μια προσωπική θεωρία περί έρωτος.

«Ο έρωτας είναι κάτι διαφορετικό για τον κάθε άνθρωπο, εμπεριέχει όλα τα συναισθήματα μαζί, αρνητικά ή θετικά. Κάθε άνθρωπος ευθύνεται γι’ αυτό που θα σου βγάλει. Για παράδειγμα, αν κάποιος είναι απ’ τη φύση του ζηλιάρης και του δίνεις δικαιώματα, τότε η ζήλια θα αυξηθεί και θα γίνει καταστροφική σε ατομικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο. Αντίθετα, αν σου βγάλει το αίσθημα της εμπιστοσύνης, θα λειτουργήσει καταπραϋντικά για τη ζήλια και θα σου κάνει καλό γενικότερα.  Άρα, κάθε έρωτας είναι διαφορετικός γιατί κάθε άνθρωπος έχει έναν δικό του, ξεχωριστό χαρακτήρα και φυσικά και διαφορετικές εμπειρίες. Έτσι κάθε έρωτας σε αγγίζει διαφορετικά, είτε θα ‘ναι για καλό είτε όχι».

«Γίνεται ο έρωτας να σου τελειώσει; Και αν ναι, τι κάνεις; Μπορεί η σχέση να λειτουργήσει ξανά;». Αύτη ήταν η δεύτερη ερώτηση. Και πάλι η απάντηση μου βγήκε τόσο φυσικά.

Σκέψου ότι έχεις ένα αυτοκίνητο. Για να ξεκινήσει πρέπει να βρεις το σημείο επαφής ανάμεσα σε συμπλέκτη και γκάζι. Θα θεωρήσουμε ότι όταν το αυτοκίνητο κινείται είσαι ερωτευμένος και πως όταν δεν κινείται και σβήνει, ο έρωτας έχει φύγει. Είτε είσαι νέος οδηγός είτε έχεις εμπειρία μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να σου σβήσει. Εσύ απλά ξαναβάζεις μπρος, είτε αυτό σου πάρει ώρα είτε όχι.

«Και γίνεται να μείνεις με κάποιον μόνο επειδή μπορεί να τον αγαπάς;». Κάποιες φορές ο συμπλέκτης ή το γκάζι μπορεί να χαλάσουν. Τότε κάνεις ένα service. Υπάρχουν βέβαια, φορές, που αυτό δεν είναι αρκετό κι έτσι αναγκάζεσαι ή να συνεχίσεις με το συγκεκριμένο, που θα σου βγάζει προβλήματα ή να πάρεις καινούργιο, κάτι που φυσικά έχει ένα κόστος.

«Εσύ πιστεύεις ότι πρέπει να φεύγεις;». Εγώ έχω φύγει ήδη μια φορά, μα δεν το μετάνιωσα. Μετάνιωσα που δεν έφυγα νωρίτερα, αλλά τουλάχιστον ξέρω ότι έκανα τα πάντα και καμαρώνω γι’ αυτό. Και στην τελική, αυτό που έχει σημασία είναι να είσαι εντάξει με τον εαυτό σου…

Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη