Τα social media -ευτυχώς ή δυστυχώς- είναι πλέον κομμάτι της ζωής και της καθημερινότητάς μας και όποιος το αρνείται, αρνείται μαζί και την εποχή μας. Έχουμε βρει έναν τρόπο να αλληλεπιδρούμε μέσω της έκθεσης και της προβολής των στιγμών μας. Είσαι χαρούμενος, κάνεις πoστ, είσαι λυπημένος, ανεβάζεις τραγούδι, νιώθεις ερωτευμένος, να και μια φωτογραφία με το έτερον ήμισυ. Έχουμε τη δυνατότητα να προβάλουμε πτυχές της ζωής μας με τη συχνότητα που καθένας επιλέγει. Άλλοι κρατάμε πιο low profile κι άλλοι μοιραζόμαστε τα πάντα με τους ιντερνετικούς μας φίλους.
Φυσικά, από την πληθώρα πληροφοριών που μοιραζόμαστε, δε θα μπορούσαν να λείπουν και τα ερωτικά τε-τα-τετ με το αμόρε. Τα post, οι φωτογραφίες και τα stories με ζευγάρια που ζουν το όνειρο, δίνουν και παίρνουν στο feed σου, και σε κάνουν να αναρωτιέσαι πότε θα βρεις κι εσύ την αγάπη, να σκέφτεσαι «τι όμορφο ζευγάρι που ‘ναι αυτοί» ή να σιχτιρίζεις που για ακόμη είπες να κάνεις ένα break κι έπεσες πάνω σε μέλια.
Τι γίνεται όμως όταν το τέλειο ζευγάρι των media χωρίζει; Εβελίνα Νικόλιζα και Κλεάνθης, Lilly και Dee, Shakira και Pique, είναι μερικοί από τους ανθρώπους που είχαμε συνηθίσει μαζί και ακολούθησαν χωριστούς δρόμους. Τέτοιου είδους χωρισμοί προκαλούν πλήθος αντιδράσεων, αλλά αυτό που με σόκαρε προσωπικά ήταν κάποιες δηλώσεις του τύπου «αφού χώρισαν αυτοί, δεν πιστεύω ξανά στην αγάπη». Είναι δυνατόν να βασίζουμε την πίστη μας για μια τόσο προσωπική και υποκειμενική συνθήκη σε μερικές φωτογραφίες στο instagram και στις αποφάσεις άλλων; Ας μην ξεχνάμε πως ένα post είναι απλώς η αποτύπωση μιας στιγμής από τις πολλές που απαρτίζουν τις ζωές μας. Η ομορφιά ενός τέλειου ζευγαριού που εγείρει ζήλιες και θαυμασμό είναι καμιά φορά τόσο παραπλανητική και μεθυστική που μας κάνει να ξεφεύγουμε και να ξεχνάμε πώς πραγματικά είναι η ζωή, με τα πάνω της και τα κάτω της.
Το ότι δύο άνθρωποι τράβηξαν διαφορετικούς δρόμους για δικούς τους προσωπικούς λόγους δε θα έπρεπε να επηρεάζει εμάς και τα πιστεύω μας γύρω από την αγάπη. Ίσως όλο αυτό να σχετίζεται με την ανάγκη μας για happy end που αν δεν προκύψει είναι σαν να διαλύεται το αποκούμπι μας, η απόδειξή μας ότι τελικά εκεί έξω υπάρχουν love stories. Κι όμως, αν κοιτάξουμε καλύτερα υπάρχουν και μάλιστα μπορούν να έχουν και happy ending.
Πρέπει να πάψουμε να διαμορφώνουμε άποψη με βάση αυτό που βλέπουμε σε μια εικόνα, γιατί απέχει πολύ απ’ το πώς είναι πράγματι μια σχέση. Δεν πρέπει να απογοητευόμαστε, θεωρώντας πως με κάποιο τρόπο οι ερωτικές αποτυχίες άλλων επηρεάζουν τη ζωή μας. Αντί, λοιπόν, να αναλωνόμαστε στο «δεν πιστεύω στην αγάπη» επειδή απλώς δεν πέτυχε σε κάποιους, ας μείνουμε στο «αγαπηθείτε γιατί χανόμαστε». Πρέπει να απομυθοποιήσουμε όσα προβάλλουν τα media γύρω απ’ το ιδανικό πρότυπο αγάπης. Ας έχουμε στον νου μας πως και ο χωρισμός καμιά φορά δηλώνει αγάπη. Μια αγάπη που προτιμά να τραβήξει τον δρόμο της, γιατί είδε ότι στο μαζί κερδίζουν οι ασυμφωνίες κι οι καβγάδες. Εξάλλου, σε καμιά αγάπη δεν αξίζει να μην περνάει καλά.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αναστασία Διαμαντοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
