Ψυχανάλυση, ή αλλιώς η καλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει κανείς στην εποχή μας. Μιλάμε για τη διαδικασία εξερεύνησης του εαυτού, μια διαδικασία που μπορεί να σε κάνει να ξεκλειδώσεις σημεία που δεν ήξερες ότι έχεις, να σε περπατήσει και να σε βοηθήσει να φωτίσεις τα πιο σκοτεινά σου μονοπάτια. Μέσα σ’ αυτό το ταξίδι, μαθαίνεις να επιβραβεύεις τα καλά σου, να διορθώνεις τα στραβά σου και να γίνεσαι εσύ η κυρίαρχη κινητήριος δύναμή σου. Θέλει όρεξη για δουλειά, υπομονή για σκέψη κι εμπιστοσύνη για πρόοδο. Κάπως έτσι, αργά αλλά σταθερά, ο εαυτός σου γίνεται πολύ καλύτερη παρέα απ’ όσο φανταζόσουν, τόσο για σένα όσο και για τους γύρω σου.

Είναι αδιαμφισβήτητο πως μπορεί να μας διευκολύνει στις διαπροσωπικές μας σχέσεις· τι γίνεται όμως όταν σε μια σχέση κι οι δυο επιλέγουν να κάνουν ψυχανάλυση; Αυτή η συνθήκη ενδεχομένως να επηρεάζει τη σχέση και την ποιότητά της, τις διαφωνίες της, τις χαρές ή τους τσακωμούς της όταν ο ψυχαναλυτής δεν είναι ο ίδιος. Κι αυτό γιατί συχνά δε διασταυρώνονται οι ψυχαναλυτικές μέθοδοι και οι απόψεις μπορούν να βρίσκονται σε χάσμα. Έχοντας σαν δεδομένο ότι μια συνέδρια ψυχανάλυσης κόβεται και ράβεται στα μέτρα τα δικά μας, αφορά εμάς τους ίδιους κι οτιδήποτε λέγεται εκεί, τοποθετείται με τέτοιο τρόπο ώστε να το βάλουμε στο μυαλό μας, να το πλάσουμε και να το χρησιμοποιήσουμε αναλόγως- τι είναι μια συνειδητοποίηση, τι μια συμβουλή, τι μια απόφαση για μια κατάσταση. Βασικό ρόλο παίζει να μπορούμε να φιλτράρουμε αυτό που ακούμε και να το προσαρμόζουμε στην καθημερινότητά μας, με σταθερό γνώμονα ότι, δε λειτουργούν όλα για όλους με τον ίδιο τρόπο.

 

 

Με αυτόν τον τρόπο, πιο δύσκολα δημιουργούνται έξτρα εντάσεις και παρερμηνείες. Όταν δηλαδή εσύ έχεις βάλει στο μυαλό σου ότι «σημασία έχει να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν» που μπορεί να σε συμβουλεύεσε ο ψυχαναλυτής σου, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να παπαγαλίσεις αυτή τη φράση πάνω σ’ έναν τσακωμό με το ταίρι σου, για το ότι δε θες να δεις την ταινία που διάλεξε, όταν δε σ’ αρέσει η μουσική στο αυτοκίνητο ή η βόλτα που θα πάτε, αλλά να είσαι σε θέση να εκφράσεις τα θέλω και τα παράπονά σου και να βρείτε μια μέση λύση που λειτουργεί και για τους δυο. Διαφορετικά πολύ εύκολα μπορεί να πέσετε σε μια παγίδα που εσείς θα είστε φερέφωνα των ψυχαναλυτών, χωρίς φυσικά οι ίδιοι να το θέλουν, αφού γνωρίζουν μόνο τον έναν εκ των δυο  και προσαρμόζουν τα λόγια τους μόνο σ’ εκείνον που γνωρίζουν τον οποίο δεν έχουν και καμία πρόθεση να χειραγωγήσουν.

Σημασία έχει πως πρώτα πρέπει να ζυμωθεί στο μυαλό μας αυτό που ακούσαμε και συζητήσαμε και μετά εμείς να το εξωτερικεύσουμε, αλλιώς είναι λες και παίζουμε το παιχνίδι του σπασμένου τηλεφώνου. Εμείς είμαστε αυτοί που διαμορφώνουμε τις σχέσεις μας, όχι οι ψυχολόγοι μας, αυτοί βρίσκονται εκεί για να μας βοηθήσουν να βρούμε τον τρόπο να τις αναβαθμίζουμε κι όχι για να μας κάνουν να μεταφέρουμε απλώς τις απόψεις τους.

Δεν έχει ουσία λοιπόν να χρησιμοποιούμε τα πράγματα πριν τα αφομοιώσουμε, αλλά να μπορούμε ν’ αντιληφθούμε πως κάνουμε μια κίνηση για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας μεν και να διαμορφώνουμε καλύτερες και πιο ουσιαστικές σχέσεις με τους γύρω μας δε. Έτσι, θ’ αποφύγουμε τις πολύπλευρες συζητήσεις και θα μείνουμε σε πιο ουσιαστικές, που κάνουν τις σχέσεις ν’ αναπνέουν και δεν τις στραγγαλίζουν από ανασφάλεια και παραφωνίες. Από τη στιγμή που μπαίνεις στη διαδικασία να σταθείς απέναντι σε κάποιον και να παραδεχθείς τα λάθη και τα μειονεκτήματά σου, να ρίξεις τα τείχη σου και ν’ αντιμετωπίσεις τις ανασφάλειές σου, αυτόματα υπάρχει το περιθώριο μιας εξέλιξης τόσο μεγάλης, ικανής να κάνει εμάς, τις σχέσεις μας και τον κόσμο ένα τακ πιο φωτεινό.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αναστασία Διαμαντοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου