Να λες ένα «no pasa nada» και να μη σκοτίζεσαι

No pasa nada· ισπανική φράση της καθομιλουμένης. Σημαίνει δεν τρέχει τίποτα, όλα είναι καλά, κανένα πρόβλημα. Τόσο απλά. Μια φράση καταφέρνει να συμπεριλάβει σε τρεις λέξεις το νόημα της σταθερότητας και της ηρεμίας που όλοι αναζητάμε με πολύπλοκους τρόπους.

Πόσες φορές έχεις φτάσει σε σημείο που με τις σκέψεις σου έπλαθες τα πιο ακραία σενάρια; Τ’ άφηνες να σχηματιστούν ως εικόνα στο μυαλό σου κι έπειτα επέτρεπες να σε κυριεύσει η ανησυχία για την πιθανή πραγματοποίησή τους. Και μόνο όταν αυτή η απογοητευτική αίσθηση πως τίποτα δε θα λειτουργήσει όπως θέλεις έφτανε στο ζενίθ της, συνειδητοποιούσες ότι χρειάζεται άμεσα να κάνεις ένα βήμα πίσω από την πηγή της σύγχυσής σου λέγοντας στον εαυτό σου: «ηρέμησε, δεν είναι κάτι, όλα καλά».

Αυτή τη στάση την κρατάς σχεδόν σε όλους τους τομείς από τους οποίους μπορούν να προκύψουν τα πλασματικά σου συμπεράσματα. Κι αν το δεις πρακτικά, ποιο είναι το χειρότερο σενάριο που μπορεί να συμβεί στην εκάστοτε περίπτωση; Σκέψου το για ένα λεπτό, όσο κι αν σε αναστατώνει κι ύστερα απέβαλέ το από τον οργανισμό σου κι αντικατέστησε την όποια αρνητική σκέψη με το καλύτερο σενάριο που θα μπορούσες να ζεις. Οι πιθανότητες να συμβεί οποιοδήποτε από τα δύο είναι ίσες, εσύ όμως επιμένεις να δίνεις βαρύτητα μόνο στο σενάριο επικείμενης καταστροφής.

Και κάπως έτσι ξεκινούν όλες οι κατολισθήσεις στις ανθρώπινες σχέσεις. Υπεραναλύοντας τα απλά και μη δίνοντας την απαραίτητη προσοχή στα σημαντικά μόνο και μόνο επειδή νομίζεις πως δεν μπορείς να τα διακρίνεις. Έχεις μουδιάσει συναισθηματικά και τα ερεθίσματα που δέχεσαι δε φτάνουν απαράλλαχτα στο γενικό κέντρο των αισθήσεών σου. Τότε πιάνεσαι από κάτι που φαίνεται να είναι το βασικό νόημα εκείνου που προσπαθεί να σου δείξει ο άλλος, αλλά το βλέπεις πολύ μπερδεμένο για να καταλάβεις ακριβώς, ώστε να το προσδιορίσεις, οπότε εικάζεις και πάντα –σχεδόν εγγυημένα– πέφτεις έξω. Σε αυτό το σημείο είναι που κατρακυλάει το πρώτο πετραδάκι στην πλαγιά κι αποτελεί το έναυσμα για την καταστροφή που θα ακολουθήσει αν δε συνειδητοποιήσεις εγκαίρως ότι απλώς πρέπει να αποστασιοποιηθείς από την κατάσταση και να δεις τα πράγματα σφαιρικά.

Ηρεμία. Μάθε να δαμάζεις τη φαντασία σου όταν ξεφεύγει κι υπερβάλει χωρίς λόγο κι άσε την να σου προσφέρει μόνο όμορφα συναισθήματα και σκέψεις. Σημασία έχει να βρεις την ισορροπία σου μαθαίνοντας να λες: «δεν πειράζει, δεν έγινε και κάτι», χωρίς να πανικοβάλλεσαι για το τι θα φέρει στη συνέχεια η ζωή και να είσαι σε εγρήγορση τις στιγμές που φαινομενικά όλα πάνε καλά.

Εδώ βέβαια υπάρχει ένα λεπτό όριο που μονίμως ξεπερνάμε, το να είσαι σε εγρήγορση είναι διαφορετικό απ’ το να είσαι καχύποπτος. Το δεύτερο σε βάζει στον φαύλο κύκλο των ατέρμονων σκέψεων κι ίσως σε κάνει ν’ αδικήσεις κάποια στιγμή κάποιον επειδή θα πέσεις έξω με τα υπερβολικά συμπεράσματά σου. Ενώ το πρώτο σε κάνει να μπορείς να είσαι αισιόδοξος κι ανοιχτός με τους  ανθρώπους, χωρίς προκαταλήψεις και παρερμηνείες.

Σε γεμίζει εμπιστοσύνη, κλείνεις τους διακόπτες των σκέψεων πίσω σου και ησυχάζεις.  Αν κάνεις το ίδιο και με την ψυχή σου οι σχέσεις σου βελτιώνονται θεαματικά, καθώς αν παρατηρήσεις τον κόσμο γύρω σου θα δεις πως σε ένα πλήθος ανθρώπων αυτός που θα τραβήξει την προσοχή είναι αυτός που έχει σηκώσει τα ρολά του και δείχνει την ανθρώπινη πλευρά του, που μπορεί να μοιάζει λαβωμένη από μάχες κι εκροές, αλλά παρ’ όλα αυτά η συγκεκριμένη η εκδοχή του είναι παράλληλα χαμογελαστή κι αισιόδοξη.

Γιατί αν τον ρωτήσεις: «τι τρέχει;», θα σου απαντήσει: «no pasa nada· από τη στιγμή που αναπνέω, είμαι καλά, θετικός μπροστά στους ανθρώπους». Και τελικά ίσως το πιο σημαντικό για όλους μας είναι να δίνουμε ευκαιρίες ο ένας στον άλλον.