Ένοχος. Ντροπιασμένος. Αμήχανος. Έτσι ένιωθα κάθε φορά που τελείωνα οποιαδήποτε ερωτική πράξη. Ένα αίσθημα ανικανοποίητου διακατείχε όλο μου το σώμα. Απλώς ικανοποιήσαμε μια φυσική ανάγκη σκεφτόμουν. Ίσως να μην το κάναμε και τόσο καλά. Και τι έγινε; Τον είχα ρίξει τον έρωτα στα μάτια μου, να σου πω την αλήθεια. Δεν τον απολάμβανα, απλώς τον θεωρούσα απαραίτητο. Ένα παιχνίδι υποταγής με την εκάστοτε σύντροφο.

Θυμάμαι την πρώτη μου φορά. Σαν παιδάκι στο λούνα παρκ προσπαθούσα να παίξω με όλα τα παιχνίδια χωρίς να ξέρω ότι δώδεκα τα μεσάνυχτα κλείνει η γεννήτρια. Μετά απέκτησα εμπειρία και διαχειριζόμουν τον χρόνο καλύτερα, όμως είχα χάσει την όρεξη για παιχνίδι. Είχα μάθει όλα τα παιχνίδια απ’ έξω και ανακατωτά. Δε με ευχαριστούσε πλέον η αναζήτηση. Ούτε καν οι φωνές των χαρούμενων παιδιών πάνω στα παιχνίδια. Δε με ευχαριστούσε το ίδιο ο έρωτας. Και δεν ήξερα γιατί μέχρι που σε γνώρισα.

Μαζί σου έμαθα τι θα πει έρωτας. Μαζί σου άρχισε να μου αρέσει το σεξ. Το έμαθα ξανά απ’ την αρχή. Όσες σύντροφοι και αν ακούμπησαν το κορμί μου, καμιά δε με άγγιξε πραγματικά. Μόνο εσύ το κατάφερες. Το σεξ μου δίδαξες ότι δεν είναι ένα παιχνίδι υποταγής μεταξύ δύο ανθρώπων. Αλλά με τον εαυτό μας. Μια υποταγή στις βαθύτερες επιθυμίες μας. Μια υπακοή στα πρωτόγονα ένστικτά μας. Το σημείο εκείνο που ξεκλειδώνεις τον εαυτό σου και τότε πραγματικά εισέρχεσαι στον κόσμο της ηδονής. Τότε πραγματικά κάνεις έρωτα και τότε νιώθεις πιο ευάλωτος από ποτέ.

Κάθε αίσθημα ενοχής, ντροπής κι αμηχανίας δίνει τη θέση του στη σιγουριά και την καύλα της ελευθερίας. Λυτρωτικό να γαμάς μόνο με ένα βλέμμα. Δεν μπορούν να το καταλάβουν όλοι. Αλλά αυτοί που το έχουν ζήσει το νιώθουν ακόμη στο κορμί τους. Δε χρειάζονται οι τέλειες αναλογίες. Κάποιο προκλητικό ρούχο, ένα ιδιαίτερο βρομόλογο ή κάποια περίεργη στάση. Ένα βλέμμα αρκεί για να παραδοθείς στον ερωτισμό του συντρόφου σου. Μια ηδονή που μεταμορφώνει και τους δύο.

Από εκείνο το σημείο και μετά ποτέ ξανά δεν είναι το ίδιο. Ο έρωτας από ένα παιχνίδι υποταγής ανάμεσα σε δύο ανθρώπους γίνεται μια μάχη ανυποταξίας σε οτιδήποτε επιβάλλει μια κανονικότητα. Μια επανάσταση σε οτιδήποτε σε καταπιέζει. Η οποιαδήποτε «ανωμαλία» βιώνεται σαν μια φυσική συνέχεια αυτής της αναζήτησης. Το κοινωνικά και θεσμικά «βρώμικο» γίνεται η κάθαρση της ερωτικής ψυχής μας. Η ηδονή ξεφεύγει απ’ τα σωματικά όρια.

Αυτό που φαντάζεσαι το έχεις πλέον μπροστά σου. Το μυαλό σου είναι εκεί και δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει αυτό που συμβαίνει. Πραγματικά οι λέξεις χάνουν το νόημά τους. Ίσως γιατί από τη φύση τους έχουν την τάση να περιγράφουν και όχι να βιώνουν μια κατάσταση. Δεν ξέρω πως έχεις στον νου σου το σεξ. Δεν ξέρω αν έχεις ζήσει κάτι παρόμοιο. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ο πρώτος που σε βλέπει πραγματικά γυμνό. Είναι ο πρώτος που πραγματικά εκθέτεις την ψυχή σου. Και δε φοβάσαι μη σε «γαμήσει» ψυχολογικά, γιατί είναι ήδη μέσα σου.

Η στιγμή εκείνη μοιάζει μαγική στη θύμηση. Αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από την αποκαθήλωση των φόβων, των στερεότυπων και των ανασφαλειών που κουβαλάμε ή μας φόρτωσαν. Ο άνθρωπος όμως είναι μαγικός. Και η μαγεία κρύβεται στην ψυχή του, εκφρασμένη στον χορό του κορμιού του.

Δεν κάνετε σεξ. Απλώς οι ψυχές σας χορεύουν. Και χορεύουν τόσο όμορφα όταν είναι ελεύθερες. Το μυστικό είναι ότι επιλέξατε ο ένας τον άλλον όταν ήταν ελεύθερες. Μεγαλύτερος οργασμός από αυτόν της ψυχής δεν υπάρχει. «Καυλώνω με την αγάπη σου!»

Συντάκτης: Γεώργιος-Κωνσταντίνος Ψύλλας
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.